Agenda
f
Overdracht! Tegen wil en dank en
vermaak ontstaat plotseling: theater!
PZC Maandag 8 oktober 2007 19
OP PAD
Nationale dansweek
Workshop pencak siltat met moderne
dans.
Middelburg, boksschool De Stadsring,
19.00 en 20.30 uur.
MUZIEK
The Police
The Police geeft een optreden. Antwer
pen, Sportpaleis, 20.30 uur
meer agendanieuws op www.pzc.nl
BERGEN OP ZOOM
Cinem'actueel, The bourne ultimatum:
20.00 uur; Rush Hour 3: 20.00 uur;
Knocked up: 20.00 uur; Sneak: 20.30
uur;
MIDDELBURG
Schuttershof, La Marea: 20.00 uur;
TERNEUZEN
Merral, Knocked up: 20.00 uur; No reser
vations: 20.00 uur; Rush Hour 3:
20.15uur; The Bourne ultimatum: 20.15
uur; Bes Vakit: 20.30 uur;
VLISSINGEN
AGENDA
Cinecity, 1408: 22.00 uur; A Mighty
Heart: 16.15 en 19.00 uur; Een manier
om thuis te komen: 13.45 en 16.15 uur;
Hairspray: 19.15 uur; Knocked up: 16.00,
19.00 en 21.45 uur; Mr Brooks: 21.45
uur; Ratatouille: 13.45 en 16.30 uur;
Rush Hour 3:14.00,16.15,19.15 uur;
Stardust: 13.45,16.15,19.00 en 21.45
uur; The bourne ultimatum: 19.00 en
21.45 uur; The Brave One: 22.00 uur;
The Simpsons: 14.00 uur; Timboektoe:
13.45, 16.30 en 19.15 uur; Zoop in
Zuid-Amerika: 13.45 uur; Sneak: 22.00
uur;
Lost key krijgt virtuele poptempel
VLISSINGEN Zo'n driehonderd muziekliefhebbers hebben zaterdag het Lost Key Festi
val in Vlissingen bezocht. De metalband Crimson Black had de wildcard gewonnen en
mocht aan het begin van de middag het festival openen. Feestband Bestel Mè sloot de
rij ver na middernacht. Publiekstrekkers waren de Zeeuwse gothic-metalformatie La
Ventura en de hip-hoppers van Nul Elf Acht. Bezoekers kregen tijdens de veertien acts
een mix van muziekstijlen voorgeschoteld: van jazzy pop tot hardrock. Tijdens het fes
tival maakte Lost Key bekend dat de website www.lostkey.nl binnenkort wordt uitge
breid met een virtuele poptempel. In dat gebouw kunnen oefenruimtes van bands wor
den bezocht en er komt een studio waar bezoekers muziekjes en videobeelden kun
nen oproepen.
„We laten hiermee zien wat we in de toekomst willen", zegt Houtzager. „We zijn nog
geen club met 't grote geld, maar we gaan het voor elkaar boksen." Vrijburg, het indus
trieterrein tussen Vlissingen en Middelburg is de gedroomde locatie.
foto Lex de Meester
- y\^-
NADER BESCHOUWD
door Willem Nijssen
De calvinist in mij vindt het een
beetje onwennig om zomaar,
louter en alleen voor je plezier,
naar de schouwburg te gaan. Er
moet iets te 'leren' zijn. Zomaar zwelgen
in de jaren zeventig herinneringen die
'ABBA Mania' (in het Scheldetheater) kan
losmaken? Een echt concert (dat heb ik al
tijd nog liever dan de musical Mamma
Mia) met onechte bandleden? Wat gaat
dat worden? Universal (het belangrijkste
ABBA-label) noemt het heel optimistisch
'de beste ABBA-show sinds de echte AB
BA'.
Het was inderdaad een verrassende
sound-alike, en ook een sterke look-alike.
Met alle hits, o zo verleidelijk om ze één
voor één op te gaan noemen. Da's nog
eens heerlijk herkauwen. Heel goed te be
grijpen nu, wat ABBA toen zo populair
maakte. De aanstekelijke swing, het Scan-
dinavisch-naïeve vuur. En och, wat wa
ren hun optredens toen kennelijk nog
ontwapenend niet-gelikt. Voor wie het al
lemaal wil meemaken, moet ik spijtig ge
noeg melden dat de voorstelling op 20 ok
tober in De Mythe uitverkocht is. Next
best is misschien de film van de musical,
met grote namen als Meryl Streep, Pierce
Brosnan, Colin Firth en Julie Wakers. Ver
wacht in 2008.
Als het dan om 'zin en betekenis' moet
gaan, zou je kunnen denken dat ook
Jeroen Bouwhuis (in theater De Wegwij
- r3
zer) een twijfelachtige keuze was. Vech
ten met een soeplepel, balletje trappen in
het luchtledige, dat zijn toch ook geen se
rieuze zaken. De eenvoudige clowneske
humor van een geïmiteerd ritje in een
denkbeeldige auto? Met een geluidsband
op de achtergrond, een haperende en dan
toch startende motor, de droge klik van
sluitende portieren, de voldane grijns-
glimlach als het werkt en de paniekogen
als de weg verloren loopt. Allemaal heer
lijk vermakelijk, met vage herinneringen
misschien aan kinderspel.
Heel knap is deze scène ook qua timing,
daaruit spreekt een vakmanschap dat be
wondering afdwingt. Al blijft de vraag
hangen, waarom vakmanschap in het
theater wél tot bewondering leidt, en
thuis voor de loodgieter niet. Maar het
wordt méér dan dat, als er zelfs een wille
keurig iemand uit het publiek in betrok
ken wordt. Iemand die niet weet wat er
komen gaat, en die niet altijd even vlot
het spelletje mee kan spelen. Dat wordt ti
ming nog spannender dan koorddansen
in de nok en zonder vangnet. En als het
dan nog altijd werkt, dan slaat iets van de
triomf en van de opluchting over op de
toeschouwer en word je deelgenoot. Over
dracht! Zo ontstaat dan tegen wil en
dank en vermaak tóch plotseling: theater!
'Alleen maar leuk is ook niet grappig' is
het motto van Jeroen Bouwhuis, en daar
houdt hij zich wel degelijk aan. Al valt
'Alleen maar leuk is ook niet grappig' is het motto van Jeroen Bouwhuis.
dat tussen al die fratsen niet meteen op.
Als multimedialist (een eng woord) ge
bruikt hij muziek en film als belangrijke
ingrediënten. De centrale act maakt daar
volop gebruik van. In het eenzame soep-
huishoudenq'e van Jeroen wordt een vide-
obeamer bezorgd. Het uitpakken alleen al
is een sterk staaltje van ouderwets amu
sante mime. En dan ontwikkelt zich óp
en vóór het scherm een tragikomisch ver
haal. Tussen de échte Jeroen Bouwhuis,
in zwart gekleed, en ééntje op het
scherm, in het wit.
Onmogelijk om na te gaan of ze verschil
len, en of de één sympathieker is dan de
ander. Maar die van vóór het scherm is in
ieder geval wel machtiger, kan de ander
doen verschijnen of verdwijnen. Of op
zijn kop houden en eens lekker uitschud
den. Ondanks iets fascistoïde daarin,
heeft die macht onvermijdelijk onze van
zelfsprekende voorkeur. Maar het loopt
slecht af, en de rollen worden op nog al
tijd komische wijze omgedraaid. Of'de
wereld' daarna zoveel beter zal zijn, is
maar de vraag. En dat is dan de tragische
ondertoon van het verhaal. Leuk is niet al
tijd grappig. Er blijft heel vaag iets han
gen om over na te denken: theater!
Volgende week
De volgende week, die is er nu al. En hij
zal kort zijn, want morgen al ga ik naar
De Mythe in Goes, voor 'Het Licht'. De
theaterbewerking door het Noord Neder
lands Toneel van een huiveringwekkende
en spannende roman. Een roman die een
beetje lijkt op 'Stad der blinden' en die
dus hypothesen onderzoekt. Wat gebeurt
er als de normale menselijke orde door
rampspoed wegvalt en de chaos het over
neemt? Ik vind dat een belangrijke vraag.
Het antwoord dreigt meestal niet zo op
wekkend te zijn en toch recenseerde de
NRC in twee woorden: 'Pure poëzie'.
