Speuren naar
Middelburgse studenten
gaan zelf surveilleren
fc:::C!Sï¥Ö
Genieten van ongelooflijk uitzicht
Met bubbels in de hand in bad
op dak van nieuwe beachclub
1 4 Maandag 8 oktober 2007 PZC
Woongoed bouwt
bewaking van
studentenhuizen af.
Vier bewoners van
zorgstichting Curamus
maken ballonvaart.
Zeldzame mossen
gevonden in Ritthems
natuurgebied.
'Architectonisch
hoogstandje' op strand
van Westkapelle.
W
door Selma Osman
MIDDELBURG - Studenten van de
Roosevelt Academy in Middelburg
gaan zelf surveilleren op overlast.
Woongoed bouwt de bewaking
van de complexen Bagijnhof,
Koestraat, Roggeveen en Vlissing-
sestraat geleidelijk af.
Kort na de opening van de Roose
velt Academy, drie jaar geleden,
klaagden omwonenden van de Ba-
gijnhof over geluidsoverlast. Daar
op huurde de woningcorporatie
een bewakingsbedrijf in om het
complex in de gaten te houden.
Woongoed wil van het toezicht af
en maakt de studenten collectief
verantwoordelijk. Gedragen zij
zich goed en wordt ook de schade
in de studentenhuizen beperkt,
dan blijft aan het eind van het jaar
een leuk bedrag voor de studenten
over.
De relatie tussen Woongoed en de
studenten wilde van twee kanten
door Harold de Puysseleijr
HULST - Onder luid applaus van en
kele honderden familieleden, me
debewoners en andere belangstel
lenden hebben vier bewoners van
zorgstichting Curamus in Hulst za
terdagavond hun luchtdoop gekre
gen in een heteluchtballon.
Vanaf het weiland tegenover de
woontorens aan de Trufïinoweg
steeg de ballon op met aan boord
Guust Reijns (73), George de Maat
(74), Adri Dieleman (73) en
George van Overloop (85).
Het viertal liet vooraf weten wei
nig zenuwen te kennen voor de
tocht met de ballon. De vier plus
niet vlotten, vertelt Matthias Ploeg
van de huurdersvereniging (HAC).
„Wij zaten met dingen zoals servi
ce die wel betaald, maar niet gele
verd werd, hoge huurprijzen en
een grote verbouwing waardoor
het bij Roggeveen voor de studen
ten onleefbaar was. Dat leverde
heel wat frustraties op." Eigendom
men van Woongoed moesten het
soms ontgelden.
De problemen zijn uitgepraat en
de studenten nemen hun nieuwe
rol als beveiliger serieus, zegt het
bestuur van de HAC. Er is een
Campus Plan opgesteld, waarmee
de studenten willen proberen de
overlast voor de omwonenden te
beperken. „Het is wel belangrijk
dat ze naar ons toe komen als er
klachten zijn", zegt Rebecca van
Scheijndel. „Dan kan er direct wor
den ingegrepen", vult Kostijn van
Ginkel aan. Met foldertjes wordt
De bewaking van de studenten-
panden in de Middelburgse bin
nenstad wordt overgelaten aan
de studenten. Die hebben daar
voor een Campus Plan opgesteld.
activiteitenbegeleidster Babs de
Schepper genoten met volle teu
gen van het 'onvoorstelbare en on
gelooflijke uitzicht'.
„We vlogen ruim 1100 meter
hoog", aldus een opgetogen Adri
Dieleman nadat het gezelschap
vanaf de landingsplaats in de pol
der tussen Zuiddorpe en Westdor-
pe weer veilig met de bus van
Hans Boehlé was thuisgebracht.
„Dit was een unieke ervaring want
ook gelet op onze leeftijd maken
wij natuurlijk nooit meer zoiets
mee."
Tijdens de veertig minuten duren
de vlucht kregen de passagiers nog
hun ballonvaardersdoop. Een ri
tueel in de ballonwereld schrijft
voor dat mensen die voor het
eerst in een luchtballon meevaren
worden gedoopt.
de buurt op de hoogte gebracht.
Vooral op feest- en stapavonden
gaat het soms mis, geven ze toe.
Huisoudsten en surveillanten moe
ten medestudenten gaan aanspre
ken op hun gedrag. Matthias, Re
becca en Kostijn denken dat die
zelfs beter in staat zijn raddraaiers
tot de orde te roepen. „Die bewa
king had nogal een repressief ka
rakter", schetst Matthias. „Er komt
een auto aan en dan staat er op
eens iemand in zo'n pak. Dat
roept een bepaalde sfeer op." Wa
ren de bewakers weg, dan gingen
de studenten weer door.
De huurdersvereniging kreeg bo
vendien klachten van studenten
die zich ergerden aan bewakers die
's nachts aanklopten omdat er iets
op de gang stond wat er vanwege
de brandveiligheid niet mocht
staan. „We hopen met dit plan
ook de overlast voor onze leden te
beperken", geeft Kostijn aan. „En
geld over te houden voor volgend
jaar." Woongoed houdt het ko
mende jaar in de gaten wat de ef
fecten zijn. Beide partijen zullen
maandelijks evalueren.
Dat gebeurt door een plukje van
hun haardos in de brand te zetten
en dat direct met champagne te
blussen.
Bewoners van de zorgcentra voor
ouderen in Hulst, Kloosterzande
en Koewacht mochten eerder dit
jaar hun hartenwens op papier zet
ten. Dat leidde tot meer dan drie
honderd wensen, waarvan inmid
dels een aantal in vervulling is ge
gaan. Dankzij de prijs die zorgver
zekeraar CZ onlangs toekende aan
zorgstichting Curamus kon nog
een heel bijzondere wens - de bal
lonvaart- in vervulling gaan.
Bewoners van zorgcentra in
Hulst, Kloosterzande en Koe
wacht mochten hun hartenwens
op papier zetten. Een ervan was
een bijzondere: een ballonvaart.
door Selma Osman
RITTHEM - „Ben jij van de korst
mossen of van de mossen?" Een
niet alledaagse begroeting aan de
rand van het Ritthemse bos. Tien
natuurliefhebbers ontmoeten el
kaar om samen op mossenonder-
zoek uit te gaan in natuurgebied
Rammekenshoek, fort Ramme-
kens en de buitendijkse slufter.
De resultaten van de zoektocht ko
men terecht in de landelijke mos-
senatlas. Omdat er in Zeeland niet
veel waarnemingen worden ge
daan, staat er nog maar weinig stip
jes op de kaart. Daar wil de
Natuur Vereniging Walcheren
(KNNV) verandering in brengen.
De vrijwilligers hebben niet alle
maal even veel verstand van mos.
Ze hopen van elkaar te kunnen le
ren.
„Ik doe eigenlijk insecten", zegt
Vlissinger Floris Grotenhuis.
Meestal is hij op zoek naar gallen.
„Dat zijn vergroeiingen aan een
blad of tak veroorzaakt door insec
ten." Doordat hij vaak in de na
tuur is, komt hij ook veel mossen
tegen. „Ik weet er nog weinig van.
Maar ze zijn wel heel boeiend. Als
je je er eenmaal in verdiept, blij
ken er fantastische verschillen te
zijn."
Nog voor de groep het bos in
duikt, zijn de eerste stukjes mos al
tussen de straatstenen uitgestoken.
„Dat begon vanmorgen al op het
station", grijnst iemand. De loe
pen komen tevoorschijn. Het mos
gaat van hand tot hand. Een enke
ling trekt een exemplaar van de Be
knopte mosjlora uit zijn zak. Twee
polletjes ogen hetzelfde, maar de
kenners nemen van alles waar: ge
woon smaragdsteeltje, zilvermos,
fijn laddermos en gezoomd veder
mos. Soms wel drie soorten op
een klein plukje mos. Hoe zien ze
dat toch? „De inplant van de blaad
jes is anders", legt een vrouw uit.
„Het is net alsof je een paarden-
bloem vergelijkt met een tulp."
Excursieleider Niko roept. „Kijk
hier hebben we het kleismaragd-
steeltje met rood wordende top-
kapselstukken." Hij is niet de eni
ge die in vervoering raakt. „Prach
tig, heel mooi", klinkt het uit de
groep.
Haarlemmer Niko Buiten hoopt
deze zaterdag in Ritthem op een
bijzondere ontdekking die hij eer
der al deed in het Vlissingse Nolle-
bos: knotskroesmos. „Als het
droogt, gaat het krullen en krijgt
het kapsel de vorm van een knots-
je." Veertig jaar geleden ontdekte
hij als kleine jongen zijn eerste
mosje op de schors van een iep.
„Het zag er heel anders uit dan de
planten die ik kende." Zijn fascina
tie was geboren.
Tegenwoordig zet hij zich in voor
de Bryologische en Lichenologi-
sche Werkgroep die de mossen in
Nederland inventariseert. „Er ko
men ongeveer 550 mossoorten
'Mossen zijn boeiend. Als je
je erin verdiept, ontdek je
fantastische verschillen'
voor en die proberen we in kaart
te brengen." Bedreigde mossoor
ten komen op de 'rode lijst'. Het
ministerie van Landbouw, Natuur
en Visserij gebruikt de gegevens
voor haar beleid. Mossen zijn vol
gens Buiten een goede graadmeter
voor het milieu. „Dat het klimaat
natter en warmer wordt, kun je
aan de mossen goed zien."
„Komen jullie kijken?", roept Niko
weer. Hij staat tegen een boom
aangedrukt om een levermosje te
bestuderen. „Helmroestmos. Is het
genoteerd?" „Raar volk hé", lacht
Grotenhuis als meer mensen de
boom gaan omhelzen. „Laatst
stond ik in Oranjezon met een ca
mera om mijn nek te kijken naar
gallen. Roept er iemand: 'De her
ten zijn daar hoor'."
Het was een geslaagde excursie,
concludeert Buiten na afloop. Hij
heeft opnieuw knotskroesmos ge
zien, samen met een aantal andere
voor Walcheren zeldzame soorten.
„We hebben voegenmos gevon
den op Fort Rammekens. Dat
komt op nog geen vijftig andere
plaatsen in Nederland voor."
Impressie van de Zuiderduin Beachclub.
door Joeri Wisse
WESTKAPELLE - Terwijl de herfst
zijn intrede doet, droomt Chris Lu-
ken al volop van de zomer van
2008. Dan kan hij zittend in een ja
cuzzi met een glas champagne in
de hand op het dakterras van zijn
gloednieuwe beachclub Zuider
duin op het strand van Westkapel
le uitkijken.
Luken, eigenaar van diverse hotels
in Nederland, wil al jaren een stijl
volle beachclub op het strand tus
sen Westkapelle en Zoutelande
realiseren. Nu ligt er dan eindelijk
een ontwerp waar zowel hij als de
gemeente Veere zich in kan vin
den. „Ik verwacht dat de gemeente
over een maand het welbekende
stempeltje zet. Dan staan wij al
klaar om met de bouw te begin
nen, die in april klaar moet zijn."
Het huidige Zuiderduin is een tij
delijke voorziening. De nieuwe
beachclub krijgt een bijzonder ont
werp. Aangezien de kavel beperkt
was, komt er bovenop het dak een
terras. De beachclub, een 'architec
tonisch hoogstandje', krijgt een na
tuurlijke uitstraling mee door veel
gebruik van glas en hardhout.
Ook beachhotel Zuiderduin aan
de Buckweg ondergaat de komen
de maanden een metamorfose.
„Het dak, de gevels, de ramen, al
les wordt vernieuwd. Het zal
straks net zijn alsof er een nieuw
gebouw staat", belooft Luken. Het
hotel heeft nu nog een jaren-ze-
ventig-uitstraling, de tijd waarin
het complex werd opgeleverd. „Al
het bruin gelakte hout wordt ver
vangen door glas. Ook het dak
krijgt nieuwe grijze leitjes, en alle
kozijnen worden vernieuwd. Zo
krijgt het een fris uiterlijk, dat past
bij de omgeving."
De tuin van het hotel gaat even
eens op de schop. Luken: „Dat is
nu een truttige bedoening, met
van die teletubbie-paadjes. Dat
gaat straks allemaal weg. De tuin
wordt minimalistisch, met veel
hardhout en grijs natuursteen.
Daarmee creëren we een natuurlij
ke overgang naar de duinen."
Eigenlijk had Luken het hotel veel
'De sfeer zal zodanig worden
dat de één zich er sneller
thuisvoelt dan de ander'
grondiger willen verbouwen, zo
dat het huidige aantal kamers (69)
zou verdubbelen. „Maar dan moes
ten we hele lange procedures in,
die wel twaalf jaar kunnen duren.
Daar heb ik helemaal geen zin in."
Met de werkzaamheden in West
kapelle is ruim anderhalf miljoen
euro gemoeid. Voor zowel de
beachclub als het hotel blijft Lu
ken zich richten op de welgestelde
medemens. „Hier komen regelma
tig miljonairs en miljardairs. We
hebben verder veel klanten uit het
Gooi. Ze komen hier om rust te
zoeken. Wat we zeker niet willen
zijn luidruchtige patsers." Ook Jan
met de Pet is straks welkom, zegt
Luken. „De prijzen worden niet ex
treem hoog. Maar de sfeer zal zoda
nig worden dat de één zich er snel
ler thuisvoelt dan de ander."
