Culinair en cultureel genieten
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
Spec; v7
luchtdruk
PZC Zaterdag 6 oktober 2007
Madame! C'est une crime!"
De ober snelt toe om mij te weerhou
den een druppeltje citroen op mijn
oester te laten vallen. Ik schrik me
dood, nog nooit heb ik in de horeca zo'n reactie
gekregen op een foute handeling. Natuurlijk veeg
ik niet altijd mijn vette bek af aan het servet voor
ik een slok uit het glas wijn neem, natuurlijk leg ik
mijn bestek wel eens niet helemaal correct terug
op mijn bord... maar nog nooit is er een lid van de
zwarte brigade zo ontsteld op mij afgerend als op
dit moment!
Maar de man heeft gelijk, de kwaliteit van de oes
ter uit het Bretonse Cancale is zo hoog dat iedere
toevoeging afbreuk zou doen aan de sublieme zil
te natuursmaak van het beest.
En hier, in Le Döme, het visrestaurant op de Bou
levard St. Michel, weten ze wat lekker is en hoe je
het op de enige juiste manier naar binnen moet
werken!
Ik zit in het gezelschap van mijn uitgever en zijn
echtgenote aan tafel, we vieren... ja wat vieren we
eigenlijk? Het leven. En de verjaardag van Mada
me Ellen! En onze vriendschap die ook alweer vij
fentwintig jaar oud is.
We hebben zojuist de tentoonstelling 'La Mêlee
des cultures' bezocht, in het spiksplinternieuwe
Musée du Quai Branly, de laatste artistieke daad
van Chirac. De ondertitel van het museum is 'La
oü dialoguent les cultures', in onze landstaal 'daar,
waar de culturen met elkaar een dialoog houden!'
We keken naar allerlei eeuwenoude beelden uit
Benin, waar ooit Portugese scheepvaarders grote
invloed hebben gehad, gezien de hoeveelheid af
beeldingen van Portugese soldaten met pistolen.
Daarnaast de figuurtjes van de inwoners uit Be
nin. Naast de expositie zijn er allerlei ruimtes met
'son et lumière', ik weet er geen beter woord voor.
Video-voorstellingen van dansende mensen op
een mix van jazz en authentieke Afrikaanse mu
ziek, poppen met prachtige exotische kostuums
van de beroemde modeontwerper John Galliano
geïnspireerd op de kleding van de vrouwen in Be
nin.
Behalve de culinaire en culturele genietingen van
Parijs wordt er vanzelfsprekend geshopt! Madame
Ellen et moi, met Monsieur Emile in ons kielzog,
stappen dapper de oerwinkel van Coco Chanel in
de Rue Cambon binnen waar wij een nieuwe lip
penstift kopen, begerig aan een peperduur mantel
pak trekken en weten we kennelijk zo'n veelbelo
vende indruk op de vendeuse te maken, dat zij
ons een glas water aanbiedt! Aanmoedigend roept
zij ons toe, dat het mantelpak waar mijn oog op
viel óók in mijn maat bestaat Ik mompel iets
van „misschien morgen nog even terugkomen" en
dan verlaten wij de schitterende winkel van Cha
nel zaliger.
Helaas is de klassieke trap waarop Coco placht te
zitten tijdens de presentatie van een nieuwe collec
tie nu in het haute couturegedeelte van de zaak ge
vestigd.... ja, en daar komt een gewoon mens echt
niet binnen wanneer er geen gerede kans bestaat
dat hij daar zijn kapitaal gaat besteden! Wij zijn a!
dik tevreden wanneer Monsieur Emile Madame
Ellen et moi fotografeert op de stoep van dit huis,
waar Coco Chanel in de jaren twintig van de twin
tigste eeuw de mode met een flinke zwaai de nieu
we tijd in mepte!
