BINNENKIJKEN BIJ
v45
Wie: Luc Kwee (huisarts), Colette Kwee-Beckers
(docent Engels/Nederlands, nu beheerster woon
winkel), zoon Jeroen (14), dochter Lotte (11), 2
honden, 3 kippen, 3 konijnen en 1 Russische
dwerghamster
Waar: J.W. Hagemanstraat 58, Eibergen
Type huis: in Engelse stijl gebouwd doktershuis
Bouwjaar: 1924
Inhoud woning: 1.100 m3
Perceelgrootte: 2.200 m2
door Alice Plekkenpol
foto's Rikkert Harink
PZC Zaterdag 6 oktober 2007
Praktij'kruimte
In de praktijkruimte zijn oud en nieuw gemengd: een
antiek bureau, een moderne onderzoekstafel, een
vooroorlogse microscoop (Luc: „Die gebruik ik nog
regelmatig") en bruine pillenpotten die zo uit een
museum lijken te komen. Daartussen een enkele
schedel en nog wat botten uit de erfenis van Kwee's
voorgangers.
Dikste beuk
Muziekkamer
Wonen en werken
Luc en Colette Kwee verhuisden vijftien jaar geleden
vanuit een Amsterdams appartement naar de riante
rietgedekte villa met parkachtige tuin in Eibergen.
„We kwamen na uren rijden voor het eerst in Eiber
gen, en het gaf meteen een goed gevoel. Op de fo
to's leek het huis in een bos te staan, het was geluk
kig de rand van het centrum met alle voorzieningen
op loopafstand." Ooit was dat anders. Het verhaal
gaat dat de eerste bewoner, dokter Strumphler, zich
in de jaren twintig als tweede huisarts in Eibergen ves
tigde. De reeds aanwezige dokter trok op een platte
grond met een passer een cirkel rondom zijn woning.
Wat daarbinnen viel bleven zijn patiënten, de rest
was voor Strumphler. Die bouwde daarom zijn wo
ning in wat toen nog graanvelden waren. Luc: „Nog
steeds heb ik veel cliënten uit het buitengebied."
Wachtkamer
De tuin is in 2002 flink opgeknapt en wordt twee keer per
jaar door professionals onderhanden genomen, de rest van
het jaar houdt het gezin het zelf bij. „Dat daar is de dikste
beuk van Eibergen, die is beschermd", wijst Colette. „In de
voortuin stond een 40 meter hoge populier, maar die hebben
we gekapt." Een plattelandspraktijk heeft als 'nadeel' dat cliën
ten ook op vrije dagen wel eens komen met een vraag of ver
zoek voor een recept. En als Luc dan net aan zijn Jaguar ligt te
sleutelen, vindt hij dat niet altijd even prettig. Vandaar dat het
gezin af en toe onderduikt in een nabijgelegen vakantiehuisje.
Want hoe mooi hun dokterwoning is, een beetje privacy op
z'n tijd is ook nodig.
Dokter Strumphler liet het huis in 1924 bouwen als
woning, praktijkruimte en apotheek. Patiënten moes
ten buiten wachten in een voorportaal. Bij de voor
deur zijn nog steeds twee bankjes aanwezig. Later
kwam er een wachtkamer, nu het kantoor van de dok
tersassistente. Weer later werd een afgescheiden
wachtkamer gebouwd. Patiënten lopen nu onder een
overkapping naar de praktijkruimte.
Speelhal
Aangezien de eerste bewoner niet wilde dat zijn kinderen
hem zouden storen tijdens het werk, werd op de eerste ver
dieping een speelhal gebouwd, compleet met lange speel
goedkist annex bank. „Een perfecte ruimte, ook onze kinde
ren hebben hier veel gespeeld", vertelt Colette. Ze demon
streert een authentiek houten luik aan de binnenzijde van het
raam, zoals die overal aan de oostzijde van het huis aange
bracht zijn om winterkou te weren. Er zijn nog meer bijzonde
re ruimten: boven de garage bevinden zich een woon- en
slaapkamer met een bed uit 1924. „De auto van de dokter
stond beneden in een verwarmde garage, zijn chauffeur woon
de erboven in een kleine, onverwarmde ruimte", zegt Luc.
De familie Kwee heeft het huis, aan de hand van originele bouwtekeningen, zoveel mogelijk
in de originele staat teruggebracht. De oorspronkelijke muziekkamer wordt weer als zoda
nig gebruikt (Luc speelt vleugel en Lotte hobo), metalen kozijnen zijn vervangen door hout
werk, onder strakke beplating kwamen fraaie paneeldeuren tevoorschijn, maar bijvoorbeeld
de granitovloeren bleken onherstelbaar beschadigd. „Daar hebben we toen maar parket
over gelegd", zegt Colette. „Ook hebben we het huis comfortabeler gemaakt, vooral ten
aanzien van sanitair en de keuken. Maar het blijft in alle opzichten een oude woning, dus
moeten we bijna het hele jaar stoken, is er altijd wel onderhoud te doen en zijn de timmer
man en schilder hier vaste gasten."
