Beestachtige avonturen in de Lapse sneeuw I v35 PZC Zaterdag 6 oktober 2007 Wie op zoek is naar een weekje wintersport en niet alleen wil skiën, maar ook andere avonturen in de sneeuw hoopt te beleven, moet eens naar Fins Lapland. Op de slee achter de honden, kokkerellen op z'n Laps en natuurlijk langlaufend naar de sauna. tekst en foto's Gerard Chel Stoere verhalen aan de bar. Het aantal te nemen wak- duiken gaat gelijk op met het aantal biertjes. Maar als puntje bij paaltje komt, ver schrompelt de moed snel. Terwijl na een hete sauna een blote onder dompeling in zo'n Fins ijswak min der erg is dan een koude douche thuis, ervaren wij. Zweten in een authentieke Finse, op hout ge stookte rooksauna, daarna bloots voets door de sneeuw het trapje af en hup als Adam het water in. Fan tastisch, toch? Voor het laten wegvloeien van lichaamsvocht hadden we deze oer-Finse traditie niet nodig, want onze tocht op langlaufski's vanuit het dorpje Luosto naar de sauna had van onze rug al een waterval gemaakt. Een pracht van een glij- wandeling door een schitterende en geluidloze omgeving waar iele berkenboompjes en stevige fijnsparren gebroederlijk de ele menten trotseren. Dat merken we ook als we te paard de bosrijke omgeving ver kennen. We volgen iets van een pad, dat soms uit niet meer dan vier gaten bestaat, één voor elk paardenbeen. En als de dieren daarvan afwijken staan ze plots tot aan hun buik in de diepe sneeuw. Veel verse sporen van klein wild, een vos en misschien ook wel een eland. Met stilte en ruimte als eni ge figuranten. In dit Laps Finland van boven de poolcirkel heeft de beschaving weinig sporen achterge laten. Maar zonder de moderne sneeuw scooter kan het niet in de winter maanden, wanneer de tempera tuur tot ver beneden de min 20 kan afzakken. Dat stinkende la- waaiding is dan een onmisbaar ver voermiddel, en voor de toeristen fun. We doen er schaamteloos en naar hartenlust aan mee en scheu ren veel te hard door het heuvel achtige landschap van Pyha. Geluk kig zijn er voor de scooters aparte routes aangelegd. Voor de lunch houden we halt bij Aarni Kota, de houten tenthut van Merja en Anti. Twee Saami die de Lapse nomadencultuur uitdragen. Ze geven toe dat hun klederdracht niet origineel is en dat ze die ook alleen maar voor de toeristen aan trekken. Aan de kleding kun je zien waar de drager vandaan komt, zegt Merja, terwijl ze dam pende zalmsoep serveert. 's Avonds mogen we de Lapse kookkunst zelf beoefenen als we in de Kota van Mia Laps brood met gedroogd rendiervlees, vis soep, rendiersteak en pannenkoek jes bereiden. Eigenlijk is het veel te warm voor een huskytocht, veront schuldigt hondeneigenaar Kari zich. De viervoeters voelen zich pas goed als het min 15 is, maar vandaag is het 6 graden bo ven nul. Daarom wordt onze slede- hondentocht drastisch ingekort. Met twee navigerende honden voorop, twee échte renners in het midden en twee krachtpatsers aan het einde, staan wij aan het stuur van de slede. Wijdbeens op twee smalle richels in een wankel evenwicht dat zwaar op proef wordt gesteld als we een been ook nog eens moeten gebruiken om scherp gepunte ij zers in de sneeuw te drukken als we af willen remmen. Niet geheel onnodig, want de beesten houden er soms een overenthousiast tem po op na. Bij een pauze drukken de honden hun neus direct in de sneeuw en liggen amechtig na te hijgen. Soms, als het bergop gaat, word je geacht een handje te helpen door mee te steppen. Doe je dat niet, wees dan niet verbaasd wanneer sommige honden omkijken en jou op een tamelijk verwijtende blik verrassen. Wie niet zoveel lichaamsbeweging wil, kruipt in een rendierslee. Eige naar Anssi is op zijn rendieren farm vijf winterseizoenen lang be zig de beesten daarvoor te trainen. Hij berooft ons en passant van een droom: geen enkel rendier in Fins Lapland is wild. Al lopen ze de meeste maanden van het jaar los in het bos, de ruim 200.000 rendie ren hebben allen een eigenaar, zijn geoormerkt en worden elk jaar in de wintermaanden naar de boerde rij gedreven. Om voor de slee ge spannen te worden, voor de melk, de vacht en het vlees. De rendieren zouden de winter niet zelfstandig overleven. Door het verdwijnen van steeds meer oorspronkelijk bos is het korst mos, belangrijk voedsel voor de rendieren, nagenoeg onvindbaar geworden en moeten de beesten worden bijgevoerd. Hier laat de beschaving toch een spoortje achter. De beschreven reportage is ge baseerd op een 8-daagse reis die Scandinavian Wintersports aanbiedt. Prijzen vanaf 1.750 euro. Wij vlogen met Finnair via Hel sinki naar Rovaniemi en vervol gens met de bus (plm. 1 uur) naar Luosto. Info: www.scan- dinavianwintersports.nl, www.finnair.com. Algemene informatie: VisitFin- land, www.visitfinland.com, tel.:020-2013489. |Fj Zie ook www.luosto.fi www.pyha.fi www.lapland.com Foto boven: Met twee navige rende honden voorop, twee échte renners in het midden en twee krachtpat sers aan het ein de, staan wij aan het stuur van de slede. Foto links: Te paard volgen we iets van een pad, dat soms uit niet meer dan vier gaten bestaat, één voor elk paar denbeen. infographic: CRW RUSLAND

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 105