Supertalent wordt fietsenmaker
Rugbyers zorgen voor feest in Fiji
Niels Scheuneman
houdt het voor gezien
in het profwielrennen.
Australië kan revanche
nemen voor verloren
WK-fïnale van 2003.
Petra Dugardein nog in onzekerheid
over interland met wereldkampioen
PZC Woensdag 3 oktober 2007 43
door Harm Vonk
NUTH - Zijn drie WK-medailles
zijn inmiddels vier en zes jaar oud.
Vergane glorie. Net als het talent
van Niels Scheuneman: een paar
jaar nadat hem een gouden toe
komst werd voorspeld, is de 23-jari-
ge wielrenner ex-prof.
Niels Scheuneman wil zijn verhaal
best vertellen. Maar dan wel zoals
het is. „Als anderen vinden dat ik
mijn talenten weggegooid heb,
hadden ze me destijds moeten hel
pen. Maar zo iemand is er nooit ge
weest, terwijl ik dat eerlijk gezegd
wél nodig had. Ik durfde het niet
te zeggen. Te verlegen."
Profcriteriums, de kermisrondjes
om des keizers baard, zijn in z'n
laatste seizoen eigenlijk nog de eni
ge rondjes die hij rijdt. Unibet,
zijn werkgever, stelt de belofte van
weleer niet meer op in echte wed
strijden. Het hoeft van hem ook
niet meer: het talent dat hem
groot maakte, heeft hem verlaten.
Scheuneman maakt deel uit van
een wereld die niet meer de zijne
is. „Het is geen rotwereld, maar
het is ook niet de wereld waar ik
in thuishoor", zegt hij. „Toen ik
WK-medailles won, wilde ik prof
worden. Maar ik wist niet wat het
inhield. Nu wel: ik pas niet in dat
wereldje."
Zónder spijt, want spijt kent hij
niet. Het is nu eenmaal zo gegaan,
is de teneur van wat hij vertelt. De
toekomst ligt niet op de fiets,
maar in een fietsenwinkel die hij
op wil zetten in Limburg. Wielren
nen? Nee, hij wordt er niet meer
gelukkig van. Scheuneman heeft
vliegangst, hij voelt zich het meest
thuis in Nederland, verdwaalt tij
dens de training als hij de wegen
niet kent en als ie alles bij elkaar
optelt, kan hij het niet meer op
brengen om te trainen. Het is raar,
want juist dat is hetgeen wat hem
in zijn jaren als talent onder
scheidt van de anderen. „Als ik vol
gend jaar prof zou zijn, zou ik dat
niet meer in een buitenlandse
ploeg willen. Misschien bij een
ploeg als Skil-Shimano, maar dan
moeten ze me heel goed begelei
den. Maar ik weet ook dat er geen
enkele profploeg op Niels Scheune
man zit te wachten. Gelijk hebben
ze: ik heb de laatste tijd niks laten
zien." In Lissabon (2001) behoort
de Groninger met twee medailles
zonder twijfel nog bij de beste ju
nioren ter wereld. Het knappe is
dat hij twee jaar later in het Cana
dese Hamilton zijn talent bevestigt
met nóg een medaille. Juist vanwe
ge het feit dat hij zelf de keuze
maakt om niet bij het vertrouwde
Rabobank - waar hij vanaf 2000
zijn opleiding volgt - maar bij de
onbekende Belgische ploeg Body
sol prof te worden, maakt zijn be
lofte nog groter: Scheuneman is
een goede wielrenner die óók nog
nadenkt. Het Belgische avontuur
is na een jaar (waarin de ploeg
plots fuseert met het Spaanse Re
lax) volkomen mislukt. Blessures
spelen hem parten, maar nog be
langrijker is dat de Veendammer
geen woord begrijpt van zijn
Spaanse ploeggenoten. Bovendien
woont hij in Lanaken onder één
dak met Rory Sutherland en Bas
Giling, wielrenners bij Rabo. „Zij
hadden wedstrijden, ik niet. Dan
voel je je ellendig, ja." Met hangen
de pootjes keert hij in 2005 terug
bij de Rabo-ploeg, nadat hij uit ei
gen portemonnee de helft van zijn
nog doorlopende contract moet af
kopen.
Maar ook Rabobank kan het tij
Niels Scheuneman werd tot voor
kort gezien als een van de groot
ste wielertalenten die er is. Aan
het eind van het seizoen houdt
hij er mee op.
niet meer keren. Of het moet al in
de Vuelta van dat jaar zijn: daar
heeft hij even het gevoel dat hij
weer wielrenner is. Maar het is
maar voor héél even. Halverwege
de Ronde van Spanje breekt hij
een middenhandsbeentje. Het is al
leen aan ploegleider Adri van Hou-
welingen te danken dat hij in Span
je mag starten.
„Adri is de enige ploegleider bij Ra
bo die me wilde helpen", kijkt
Scheuneman terug. „Met de rest
heb ik niet veel."
Nog altijd vind hij het jammer dat
hij in 2006 geen grote ronde
mocht rijden. Het jaar ervoor had
den ze bij Rabo toch ook gezien
dat hij opleefde? „In die Vuelta
had ik even het gevoel dat ik een
talent was. Elke dag móest ik weer
fietsen. Ik hoefde me niet af te vra
gen wat ik moest gaan doen. Dat
was ook nooit het probleem: op
trainingskampen en tijdens koer
sen was ik wielrenner, maar als ik
daarna thuiskwam dan moest ik
het zelf doen en ging het fout.
Na twee tegenvallende jaren bij Ra
bobank tekent Scheuneman bij
Unibet. Op trainingskamp fietst
hij nog met de besten omhoog,
daarna gaat het alleen nog maar
naar beneden. De ploeg houdt na
veel juridisch geharrewar op te be
staan. Het doet Scheuneman niets:
hij fietst in Limburg nog op z'n
mountainbike met een groepje lief
hebbers. Er is een aantal ex-profs
bij, volgend jaar hoort hij bij hen.
door Rudy Boogert
GOES - Fiji is dé verrassing van het
wereldkampioenschap rugby in
Frankrijk. De spelers van de eiland
engroep in de Grote Oceaan heb
ben zich ten koste van Wales ge
plaatst bij de beste acht landen
van de wereld. De laatste keer dat
Fiji zó ver reikte, was bij het eerste
WK in 1987. Nu treft het zondag
in de kwartfinale Zuid-Afrika.
Rugby is de nationale sport van
Fiji. Bijna tien procent van de één
miljoen eilandbewoners beoefent
de sport. De kwartfinaleplaats van
Fiji zorgde daarom voor dolle
vreugde in het thuisland. Zeker de
manier waarop die plaats veroverd
werd. Drie minuten voor tijd druk
te Graham Dewes de beslissende
try. „Toen ik mijn oma in Fiji bel
de", vertelde aanvoerder Mosese
Rauluni, „kon ik haar niet ver
staan door het gefeest daar."
Een dag eerder staat de revanche
van de vorige WK-finale op het
programma: Australië en Engeland
treffen elkaar in Marseille. In 2003
werd Engeland wereldkampioen
door de 'Aussies' in de extra tijd te
verslaan. De grote man destijds
was Johnny Wilkinson, die in de
verlenging de beslissende punten
binnentrapte. De Engelse held
kampte sindsdien met veel blessu
releed, dat zelfs tijdens dit WK
nog voortduurde.
Wilkinson miste de eerste twee
wedstrijden van de Engelsen, waar
onder de 36-0-nederlaag tegen
Zuid-Afrika. Tegen Samoa en Ton
ga was hij weer terug en drukte
meteen zijn stempel op het team.
Hij maakte veertig van de tachtig
Engelse punten. „Als Wilkinson
eenmaal meespeelt, lijkt het hele
team te groeien in vertrouwen",
constateerde de Australische cen
ter Matt Giteau.
De andere twee kwartfinales zijn
Nieuw-Zeeland-Frankrijk (zater
dag) en Argentinië-Schotland (zon
dag). Volgend weekeinde zijn de
halve finales, het weekend daarop
de finale in Parijs.
Fiji is de verrassing van het we-
reldkampioenschap rugby in
Frankrijk. Voor het eerst sinds
twintig jaar staat het land bij de
beste acht van de wereld.
door Bas Koel
GOES - Petra Dugardein liep haar
debuut in het Nederlandse vrou-
wenvoetbalelfial vooralsnog mis.
De keepster uit Zierikzee zat maan
dagavond de hele vriendschappe
lijk wedstrijd tussen Nederland en
Frankrijk op de bank. Oranje ver
loor dat duel met 1-4.
Voor de keepster van Willem II
was het geen verrassing dat ze
geen speelminuten kreeg in Alme-
re. „Ik had er al rekening mee ge
houden dat ik niet zou spelen, dus
een teleurstelling kan je het niet
noemen."
In de oefenwedstrijd die gold als
voorbereiding op de EK- kwalifica
tie tegen wereldkampioen Duits
land kwamen de Nederlandse
voetbalsters duidelijk tekort. Du
gardein: „We waren fysiek de min
deren. Doordat er acht basisspeel
sters geblesseerd waren, speelden
we met een heel nieuwe, jonge
achterhoede. Dat heeft ons de das
om gedaan." De Franse vrouwen
beslisten de wedstrijd voor rust al
(0-3). Na een uur werd het 0-4,
waarna Manon Melis de eer redde.
Of Dugardein op 1 november te
gen Duitsland, dat zondag de
WK-finale won van Brazilië (2-0),
wel haar debuut kan maken, is
nog niet duidelijk. „Ik heb nog
niks gehoord van de bondscoach.
Misschien zit ik niet eens bij de se-,
lectie. Ik ga nu voor twaalf dagen
naar India, waardoor ik een aantal
activiteiten mis. Het is afwachten,
want misschien krijgen anderen
wel een kans."
De 23-jarige Niels Scheuneman is op 1 januari ex-prof.
foto Annemiek Mommers/GPD
