Onderwijs In de dienst studeer je met een salaris ,N PZC Woensdag 3 oktober 2007 1 7 Op het Kasteel in hartje Breda staat de Nederlandse Defensie Academie. Of liever gezegd: de KMA, want zo staat de opleiding voor officieren bekend. Het is niet alleen een studie, maar al meteen een baan. En een zware ook. Ondanks Afghanistan en Irak ontvangt de Academie nog steeds meer aanmeldingen dan er plaatsen zijn. door Michiel van den Broek foto's Frank Poppelaars Plotseling duikt een veertig tal jongeren op vanuit de kasteelpoort en rent naar het voorterrein. Binnen een minuut staan ze, in spijker broek en T-shirt, in het gelid. Nog niet perfect, maar wel vol enthou siasme. Een nieuwe lichting rekru ten meldt zich, bijna driehonderd verse officieren in opleiding. Wel kom op de KMA. De Opkomst heet deze dag offici eel. Twee keer per jaar arriveert: een nieuwe groep studenten. Dat wil zeggen: cadetten. Want heel an ders dan studenten in de zoge naamde burgermaatschappij, teke nen ze een arbeidscontract. Ze gaan niet alleen 'de dienst' in, zoals defensie intern wordt genoemd, ze treden ook in dienst. Wie de studie afmaakt, heeft gega randeerd een baan. Maar al tijdens de opleiding bedraagt het salaris zo'n negenhonderd euro per maand, netto. En dat loopt tijdens de studie op tot vijftienhonderd eu ro. Een paradijsje? Zeker niet, stelt ma joor John Janssen, verantwoorde lijk voor communicatie bij de KMA. „Er wordt heel wat van de cadet ten gevraagd. In medisch, psycholo gisch en fysiek opzicht verwachten we dat ze topfit zijn. En vergeet het sociale aspect niet. We maken een hechte groep van deze men sen, door ze continu bovenop el- kaars lip te plaatsen. De nieuwe ca detten gaan meteen drie weken op bivak, volledig afgesloten van de buitenwereld. Geloof me, dat is niet eenvoudig voor ze. Maar daar na horen ze er wel bij." Janssen geeft een korte rondleiding over het KMA-terrein, een kasteel in het centrum van Breda. Het ge bouw ademt historie. Oude tradi ties dwingen respect af voor de ve le voorgangers. In de stenen toe gangspoort staan vele namen ge krast van afgestudeerden. De ron de klinkers op het grote voorter rein mogen ze niet betreden, al leen de paden. Alles heeft een prak tische reden of een historische be tekenis. Je zou bijna vergeten dat dit het to neel is van een hbo- en wo-oplei- ding. Wie een havo-diploma heeft, kan zich aanmelden voor de korte officiersopleiding. Die duurt ander halfjaar en leidt op tot de eerste of- ficiersfünctie: pelotonscomman dant. Met een vwo-diploma kun je di rect instromen in de militair-we tenschappelijke opleiding voor ho gere officiersrangen. Daarvoor ben je vier tot vijfjaar onder de pan nen. De studie combineert een ba chelorstudie met een algemene lui tenantsopleiding en een vaktechni sche opleiding. De nodige aspecten komen aan bod, van specifieke militaire des kundigheid, leiderschap, manage ment en diplomatie tot sociale vaardigheden, mentale en fysieke weerbaarheid. Alleen al om te worden toegelaten tot de Academie moet je je door een intensieve sollicitatieprocedure (het is immers een baan) zien te ploeteren. Motivatie komt daarbij ook aan bod: Waarom wil je mili tair worden? Vanaf het bordes van het kasteel slaat generaal-majoor Siem van Groningen, commandant Neder landse Defensie Academie, de nieu we troepen gade. Hij ziet een wir war van plunjezakken, grote do zen, tenten en vooral veel cadet ten, die hun persoonlijke uitrus ting gehaast naar binnen slepen. In spectie? „Nee hoor", meldt com mandant Van Groningen vriendelijk. „Ik ben gewoon nieuwsgierig. Deze mensen gaan zich bekwamen in een bijzonder beroep. Het vraagt veel van je, het kan moeilijk en gevaarlijk zijn, maar het geeft ook veel tërug. We zoeken bevlogen mensen die graag tot een hechte groep gemotiveer de professionals willen beho ren." In de loop der jaren is het vak van officier nogal veran derd. Janssen: „Vroeger was het gewoon Oost te gen West. Twee partijen die zich aan internatio nale gevechtsregels hielden. Tegenwoor dig is de vijand veel grilliger, kijk maar naar Afghanistan. Daar staan we te genover een vijand die vrijwel onzichtbaar is. Inter nationale crisis- en terroris mebestrijding en humanitai re hulpverlening, dat is com plexer dan het tradtionele oorlogvoeren. We leren nog altijd veel van Napoleon, maar we moeten ook de modernste krijgsweten schappen gebruiken. En die onderwijzen we hier."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 17