Meningen
'Importbruiden zijn motor
van de immigratieramp'
Computer
'slecht' bij
verkiezing
Fries wil af
van huidige
nationaliteit
Vogelaar: leren van de derde wereld
Het Net
Probeer gewoon
Stemmachines van
Nedap waren ten
onrechte goedgekeurd.
PW'er en ex-IND'er
Fritsma haalt uit naar
vreemdelingenbeleid.
Sjoerd Groenhof van
Friese Nationale Partij
spant rechtszaak aan.
Minister ziet parallellen
tussen probleemwijken
en niet-westerse steden.
Interi»©*
1 O Dinsdag 2 oktober 2007 PZC
amsterdam - De stemmachine
van fabrikant Nedap waar in no
vember en maart verkiezingen
mee zijn gehouden, was ten on
rechte goedgekeurd. De voorzienin-
genrechter in Amsterdam heeft
dat gisteren bepaald in een kort ge
ding dat was aangespannen tegen
het goedkeuringsbesluit. Gevolgen
voor Tweede Kamer en Provincia
le Staten heeft de uitspraak echter
niet.
De rechter oordeelde dat de minis
ter van Binnenlandse Zaken on
zorgvuldig is geweest bij de goed
keuring van de stemmachines.
Een bepaald type Nedap was hele
maal niet goedgekeurd.
Verder is er voorafgaand aan de
Statenverkiezingen gesleuteld aan
de computers, maar bleef de vereis
te herkeuring uit.
De actiegroep Wijvertrouwenstem-
computersniet.nl had de rechts
zaak aangespannen om te voorko
men dat de stemcomputer zou
worden gebruikt bij het burge
meestersreferendum in Utrecht op
to oktober. Voor het referendum
was de uitspraak niet meer van be
lang, omdat de gemeente Utrecht
al heeft besloten te kiezen met
stembiljet en potlood.
De gevolgen van de uitspraak blij
ven verder beperkt omdat staatsse
cretaris Ank Bijleveld van Binnen
landse Zaken vorige week al liet
weten dat de huidige generatie
stemcomputers niet meer voldoet.
Zij reageerde daarmee op adviezen
van oud-minister Frits Korthals Al-
tes over de herinrichting van het
verkiezingsproces.
door Wierd Duk
den haag - Marokkanen en Tur
ken die om de drie jaar een nieu
we partner naar Nederland halen.
Verblijfsvergunningen die zonder
controle worden uitgedeeld. Sietse
Fritsma, Tweede Kamerlid voor de
Partij voor de Vrijheid (PW),
werkte bij de Immigratie- en Natu
ralisatie Dienst (IND). Over de
misstanden die hij daar aantrof,
schreef hij het boek De Immigratie
ramp van Nederland, dat gisteren
werd gepresenteerd.
In 2006 sloot Fritsma zich aan bij
Geert Wilders, omdat hij zich 'ka
pot was geschrokken' van de ma
nier waarop het vreemdelingenbe
leid in Nederland tekortschiet.
Noemt u eens voorbeelden?
„Ten onrechte richt de aandacht
zich vooral op asielzoekers. Maar
de echte motor van de immigratie
ramp zijn huwelijksmigratie en ge
zinshereniging. Door de jaren
heen haalden Marokkanen en Tur
ken soms wel zeven, acht partners
naar Nederland. Na drie jaar, als
de partner recht heeft op een per
manente verblijfvergunning of
zelfs een paspoort, gaan die men
sen 'uit elkaar' en laten zij ieder
een nieuwe partner overkomen.
Vaak uit hetzelfde dorp. Zo is de
ketenmigratie ontstaan, die nu
ook door Afghanen en Irakezen
wordt toegepast."
Ook duizenden buitenlanders met
een strafblad konden zich zo bij hun
'partner' in Nederland voegen,
schrijft u. Sinds 2005 krijgen deze cri
minelen niet meer automatisch een
verblijfsvergunning. Duidt dit erop
dat een strenger immigratiebeleid
vruchten afwerpt?
„Nee, bij de IND wordt je afgere
kend op het aantal zaken dat
wordt afgehandeld. Van controle
op fraude is nauwelijks sprake. De
inkomenseis die aan huwelijksmi
gratie wordt gesteld, wordt mas
saal omzeild. Er worden valse sala
risstrookjes ingeleverd van bevrien
de naaiateliers of arbeidscontrac
ten die zijn gekocht bij Turkse uit
zendbureaus. Als ik collega's daar
op attendeerde, kreeg ik te horen:
'Dat is jouw taak niet'."
'Nog maar het topje van de
ijsberg. Er wordt zo erg
gemeten met twee maten'
Nederlandse verscherpingen zijn een
voudig te omzeilen, beweert u. On
der meer via de Europa-route.
„Veel Nederlandse Marokkanen
vestigen zich zogenaamd in België
en halen daar een partner binnen
via het EU-recht, dat veel minder
streng is dan het Nederlandse
recht. Franse Algerijnen bijvoor
beeld, doen hetzelfde en trekken
naar Nederland, waar zij zich even
eens op het EU-recht beroepen.
Staatssecretaris Albayrak erkent
dat zij niet eens weet om hoeveel
mensen het gaat. Dit enorme
EU-lek is het grootste probleem
voor de komende jaren."
U gebruikt voor uw boek geheime,
geanonimiseerde IND-dossiers. Is
dat niet onrechtmatig?
„Oud-minister Verdonk zegt dat
ze mij daarom niet integer vindt.
Maar ik denk dat veel IND'ers in
stemmend zullen reageren. Ik ben
geen ambtenaar meer, dus schend
ik mijn ambtsgeheim niet. Ik vond
die misstanden zo groot dat ik ze
per se wilde aankaarten. In mijn
laatste fase bij de IND ben ik aante
keningen gaan maken, heb her en
der een kopietje gedraaid. En ik
heb de nummers genoteerd van
de dossiers die ik gebruik, zodat ik
mijn beweringen kan staven. Ove
rigens gaat het nog maar om het
topje van de ijsberg."
U zit voor de PW van Wilders in de
Kamer. Voelt u zich daar thuis?
„Absoluut. Het strooien met ver
blijfsvergunningen is misdadig als
je ziet hoeveel problemen onze sa
menleving al heeft. Wij willen een
veel strenger, realistisch immigra
tiebeleid. Maar in de Kamer staat
de PW meestal alleen. Er wordt
zo erg gemeten met twee maten.
Aan de ene kant blijven die mis
standen rond immigranten be
staan, terwijl AOW'ers wél steek
proefsgewijs worden gecontro
leerd. Ook als er niet eens sprake
is van een fraude-indicatie."
ryi De immigratieramp van Nederland.
Auteur: Sietse Fritsma. ISBN: 978
90 9022337 7. Prijs: 29,95 euro.
harkema - Sjoerd Groenhof uit
Harkema zal via de rechter in Den
Haag proberen zijn Nederlandse
nationaliteit in te ruilen voor de
Friese. Groenhof zegt dat het vol
gens Europese regels mogelijk
moet zijn Nederlands staatsburger
te zijn en tegelijk de Friese nationa
liteit te hebben. Dat meldde Groen
hof op zijn website zo bleek giste
ren.
Groenhof verwijst onder meer
naar de inschrijving van Doekele
Brouwer bij het handelsregister
van de Kamer van Koophandel in
1951. Brouwer liet zich als Neder
lands staatsburger met de Friese
nationaliteit inschrijven. Na een
rechtszaak kreeg Brouwer volgens
Groenhof van de kantonrechter in
Leeuwarden gelijk.
Daarnaast heeft Nederland in
2005 het Europees verdrag voor be
scherming van minderheden gera
tificeerd. Daarbij worden Friezen
als nationale minderheid geaccep
teerd. Groenhof hoopt daarmee de
rechter ervan te overtuigen dat de
Staat der Nederlanden naast de Ne
derlandse nationaliteit ook de Frie
se nationaliteit moet erkennen.
De zaak kwam in 2006 aan het rol
len toen Groenhof als raadslid
voor de FNP (Friese Nationale Par
tij) werd gekozen. Om de vergoe
ding voor zijn raadswerk te krij
gen moest hij een uittreksel van
de Gemeentelijke Basisadministra
tie ondertekenen. Daar stond ech
ter tegen de zin van Groenhof op
dat hij de Nederlandse nationali
teit heeft. Wanneer de zaak dient,
is nog niet bekend.
Sietse Fritsma is zich 'kapot geschrokken' hoe het vreemdelingenbeleid in Nederland tekortschiet.
foto Peter Hilz/GPD
den haag - Veel steden in Afrika
en Zuidoost-Azië kampen al jaren
met dezelfde problemen als de Ne
derlandse achterstandswijken. De
ze wijken kunnen daarom leren
van de maatregelen die steden in
niet-westerse landen nemen. Dat
zei minister Ella Vogelaar voor Wo
nen, Wijken en Integratie gisteren.
Tussen de Nederlandse probleem
wijken en veel steden in Afrika en
Zuidoost-Azië lopen verschillende
parallellen, zoals een relatief jonge
bevolking. In de Utrechtse wijk Ka
naleneiland, waar jongeren de aflo
pen weken voor veel overlast zorg
den, is 40 procent van de bewo
ners onder dan 24, zegt Vogelaar.
In Afrika hebben landen veel erva
ring opgedaan met kleine geldle
ningen aan startende onderne
mers. Het doel van deze microkre
dieten is mensen uit de armoede
te trekken door hen een eigen be
drijfje te laten starten. In Neder
land kan deze aanpak ook werken
om onder andere allochtone vrou
wen uit hun isolement te halen.
Het ministerie van Economische
Zaken zet daarom microkredieten
in, waarbij mensen in probleem
wijken voorrang krijgen.
Andere voorbeelden waarin Neder
land kan leren van de aanpak van
niet-westerse landen, zijn de sloop
en nieuwbouw van huizen, en wa
penbezit onder scholieren. „In een
land als Zuid-Afrika zijn wapens
op school al lang een kwestie",
stelt Vogelaar.
