Een nieuwe liefde met rouwrandjes
1 8 Maandag 1 oktober 2007 PZC
Het geluk lacht je toe als je
met een nieuwe liefde, nieuwe
kinderen en je eigen
nageslacht in één huis gaat
wonen. Denk je. Maar de
werkelijkheid is anders.
Samengestelde gezinnen
komen voort uit rouw, die zich
niet laat wegpoetsen.
door Jantien de Boer
foto CPD
Gezinscoach Magda Hengst: „Het duurt vier tot zeven jaar voor een stiefgezin echt gevormd is."
Er wordt wat afgetobd in nieuwe ge
zinnen waar broertjes, zusjes, half
broertjes, halfzusjes, stiefmoeders
en stiefvaders samenwonen. Een
kwart van alle kinderen van gescheiden
ouders krijgt voor de tweede keer een
knauw, als de nieuwe relatie van hun vader
of moeder spaak loopt.
Weet daarom waar je aan begint als je met
je nieuwe vlam en de wederzijdse kinderen
in één huis gaat wonen, zegt gezinscoach
Magda Hengst. Zelf leerde ze na de dood
van haar echtgenoot een weduwnaar ken
nen, met wie ze nu een gezin vormt. Ze heb
ben vijf dochters, drie van hem en twee van
haar.
In 2004 werd Magda, naast coach ook
HBO-docent, contactpersoon van de lande
lijke Stichting Stiefgezinnen Nederland.
Sinds kort begeleidt ze partners die samen
met hun kinderen een nieuw leven willen
beginnen.
Want er is een wereld te winnen, denkt
Magda Hengst. Zestig procent van de stiefge
zinnen mislukt, maar ze is ervan overtuigd
dat ze een verschil kan maken. Het helpt als
je er voorbereid aan begint, houdt ze haar
koppels voor. Anders red je het misschien
niet, zelfs niet als je heel erg van elkaar
houdt. Sterker, mogelijk kom je er in zo'n
voorbereidende fase achter dat je maar niet
moet gaan samenwonen.
Waarschuwend: „Het duurt vier tot zeven
jaar voor je weer een beetje een gezin bent.
Het is een enorme klus, voor iedereen. En
als je pubers hebt, moet je het misschien
maar niet doen. Omdat ze de deur waar
schijnlijk al uit zijn, voor je thuis bent bij el
kaar."
Heb jij tegen je dochters gezegd dat het weer
leuk zou worden, in een nieuw huis, met een
nieuwe man en stiefzussen?
„Steven en ik zeiden nooit dat het leuk zou
worden. We wisten dat we littekens hadden
en dat die zouden blijven. In het begin
denk je al gauw dat je weer gelukkig wordt.
Dat je het verdriet achter je kunt laten. Al
snel besef je des te meer dat het nooit meer
gewoon wordt. Nooit meer zoals vroeger.
„Je denkt misschien dat je samen bent,
maar het voelt anders dan het lijkt. Het
voelt eenzaam. Neem mij. Ik ben weduwe,
mijn dochters hebben geen vader meer die
ze van kleins af aan kennen. Geen vader
meer, die onvoorwaardelijk van hen houdt.
Natuurlijk hebben ze nu een stiefvader,
maar het duurt een hele tijd voordat je el
kaar echt vertrouwt.
„Ik kon van een afstand en vol goede bedoe
lingen naar de dochters van Steven kijken,
maar zodra hij iets negatiefs over mijn kin
deren zei, was ik gekwetst. In een samenge
steld gezin moet je op eikaars goede bedoe
lingen leren vertrouwen en tegelijk accepte
ren dat het anders is dan vroeger."
Waarom is dat zo moeilijk
„In een stiefgezin bots je onherroepelijk op
allerlei onderlagen die het moeilijk maken
open en eerlijk met elkaar te blijven praten.
Echt, de heks of de tiran in jezelf komt bo
ven. Terwijl je het zo graag goed wilt doen.
Je neemt jezelf voor dat je lief zult zijn, vol
begrip ook voor die andere kinderen. En
dan gaan ze jouw grenzen over en ontplof
je. Iedereen schreeuwt wel eens tegen zijn
kinderen, maar tegen je stiefkinderen? Dat
doe je niet. En als je het doet, word je gek
van schuldgevoel."
Je loopt op je tenen.
„Ja, en dat houd je niet vol. Niet op de lange
duur. Je bent heel lang op visite in je eigen
huis, zo voelt het. Je wordt constant vergele
ken en bekeken. Dat is logisch, maar in die
situatie is het moeilijk jezelf te zijn. Je weet
misschien niet eens meer wie je zelf bent."
Wat adviseer jij mensen?
„Luister naar elkaar. Je moet niet de illusie
hebben dat je het verdriet met zijn allen
kunt delen, maar je kunt er wel rekening
mee houden."
Jij bent bijna een lichtend voorbeeld. Je hebt
zo'n leuk gezin, met vijf prachtige meiden, ge
zellig met zijn allen in een groot huis.
Ze slaat haar ogen ten hemel: „Dat denken
mensen, ja. Maar het is bijna een ontken
ning van het verdriet dat er achter ligt. Ik
vind het eigenlijk ook te makkelijk om zo te
denken. Wij hebben allemaal verloren. Al
hebben we wel een voordeel: het is heel hel
der, er zijn geen exen."
Is dat moeilijker, een samengesteld gezin waar
bij ook nog eens ex-echtgenoten betrokken
zijn?
„Het maakt het ingewikkelder, als kinderen
bijvoorbeeld van het ene huishouden naar
het andere trekken. Maar het wordt in zo'n
geval nog belangrijker de communicatie
thuis zo open mogelijk te houden. Dat is
moeilijk hoor. O mens, je moet er half thera
peut voor zijn.
„Stel dat je vriend een kind van anderhalf
heeft. En stel dat het kind ieder weekeinde
bij jou thuis komt. Zeg dan maar eens: 'Gat,
daar heb ik helemaal geen zin in'. Twee we
ken later denk je: komt dat stomme kind
weer. Vier weken later word je al kwaad als
het gewoon op de bank zit. Maar zeg dat
maar eens als je verliefd bent. Het is moei
lijk om eerlijk tegen elkaar te zijn.
„Al ben ik ervan overtuigd dat het makkelij
ker is als je voorbereid bent. Misschien
moet je er niet aan denken om in het begin
van je relatie al naar een coach te gaan. Je
bent immers verliefd en wilt zo graag in het
nieuwe geluk geloven. Maar het helpt als je
meteen in het begin nagaat hoe je jezelf
voelt en wat je te geven hebt. Het gaat er
niet om dat je doet wat de maatschappij
van je verwacht, het gaat erom dat je jezelf
durft te zijn en dat je de situatie onder ogen
ziet.
Tien tips en vuistregels
1. Een stiefgezin is geen kern
gezin en wordt dat ook niet.
2. Kijk de kat uit de boom als
stiefouder. Stiefmoeders stor
ten zich vaak in een zorgende
rol en stiefvaders kunnen zich
verliezen in het vestigen van
hun gezag door te gaan letten
op de regels in het huis.
3. Neem de tijd. Je hoeft/kan
niet direct van je stiefkinde
ren net zoveel houden als van
je eigen kinderen. Liefde voor
stiefkinderen kan groeien.
4. Stiefouders én stiefkinderen
zijn overgevoelig. Ze betrek
ken veel op zichzelf.
5. Bespreek samen met je part
ner welke regels jullie willen
hanteren voor de kinderen.
6. Praat als partners over de in
cidenten die zich voordoen.
Neem als biologische ouder
het voortouw. Steun je nieuwe
partner openlijk in het bijzijn
van het kind en stel je open
voor de moeite die je kind er
mee heeft. Maar verlang wel
respect voor je nieuwe partner.
7. Probeer het gedrag van een
dwarsliggend kind te zien als
uiting van moeite met de nieu
we situatie en niet als een per
soonlijke aanval.
8. Probeer te praten met zijn
allen: elke week of maand een
vergadering en laat iedereen
zeggen wat hij/zij kwijt wil.
9. Bouw als partners aan je re
latie. Als deze stevig is, kan je
samen veel aan.
10. Zorg dat je als stiefouder
een baan, een hobby of in ie
der geval iets voor jezelf hebt
waar je goed in bent. Dat is
een goed tegenwicht voor je
onzekere gevoelens.
Uit Samengesteld van letje Hey-
broek-Hessels en Boukje Over-
gaauw.
„Het is bijvoorbeeld normaal als je niet me
teen van de andere kinderen houdt. Het is
ook normaal dat ze tegen je aan schoppen.
En het is jammer genoeg zo dat je heel sterk
moet zijn als je stiefouder bent. Sterker dan
een gewone ouder."
Heb je een gouden tip?
„Maak je eigen rituelen. Wij hebben een
kerstboomceremonie. Toen we net bij el
kaar woonden, mocht ieder kind een kerst
bal uitkiezen. De rest van de versiering uit
het huis van Steven en van mij hebben we
kapot gegooid."
Wat zonde.
„Natuurlijk was het jammer. Het was moei
lijk, en verdrietig voor ons allemaal. Maar
dat is afscheid nemen. We hebben nu een
wanstaltige boom, met kerstballen die we
met z'n allen hebben uitgekozen. Maar ik
vind het prima. Het is goed zo."
www.stief.nl
