v14
Zaterdag 22 september 2007 PZC
Zingen
als
tegengif
Met een tomeloze
energie probeert
zangeres Wende
Snijders het beste uit
zichzelf te halen.
Nieuwsgierig, niet
bang, maar
zelfkritisch. Ook bij
rampspoed gaat ze
stug door. Zingen als
vorm van meditatie.
door Monique de Knegt
foto's Frouwkje Bijlstra
Wende Snijders
Wende Snijders: „Ik kan heel
nerveus zijn, maar ik leef
misschien tachtig jaar en ik
wil nog zoveel doen..."
Wende Snijders werd in 1978 geboren
in Engeland als dochter van een weg
en waterbouwkundige en een muzikale
moeder.
Ze groeide op in Indonesië, Guinee-Bis-
sau en Zeist. In Afrika leerde ze Frans,
de taal waarin ze zich graag uitdrukt.
Ze volgde het lyceum in Zeist en de
Kleinkunstacademie in Amsterdam.
In 2000 won ze het Concours de la
Chanson.
In 2004 bracht ze haar eerste album
Quand tu dors uit. Het album werd be
kroond met een Edison en Wende trok
volle zalen met haar theatertournee.
Naast lovende recensies kreeg ze ook de
ZONTA- award en de British American
Tobacco-prijs 2004.
In 2006 verscheen haar tweede album
La fille noyee. Afgelopen theaterseizoen
was ze te zien in Het Verschil, naast Jenny
Arean, Raoul Heertje en Jan Jaap van der
Wal. In het voorjaar speelde ze op het
Oerolfestival en werd door collega's on
derscheiden met De Gouden Notenkra
ker.
