Buitengebied
Hotel Smalheer stortte in
Marathon bie de zeê
Nieuwe raadkaart
fa
20 Zaterdag 22 september 2007 PZC
3
CÉ
O
Weer uit de collectie van Hans Lindenbergh een ansichtkaart waarvan
de foto in het verleden in een van de Zeeuwse stadjes is genomen. De
vraag is: om welke plaats en welke straat gaat het? Nadere bijzonderhe
den over de afgebeelde situatie en de huidige zijn welkom.
Oplossingen kunnen tot en met uiterlijk donderdag 27 september wor
den gezonden naar: Redactie PZC Buitengebied, postbus 31, 4460 AA
Goes; fax 0113-315669; e-mail redactie@pzc.nl.
Onder de inzenders van een goede oplossing worden drie waardebon
nen verdeeld.
J(bqfapoortstraat fe Zierikzee
door Rinus Antonisse
De raadkaart van vorige
week is een doorkijk van
de Hoofdpoortstraat in
Zierikzee, met de hoek
van de Zevenhuisstraat, meldt Ma
ria Meintema-Saman uit Zierikzee.
„Café Smalheer is nu het Chinees
restaurant Lotus." Ze stuurt een fo
to mee die direct na de februari-
ramp 1953 is genomen: die laat
zwaar beschadigde huizen en een
onvoorstelbare chaos zien.
Daaraan herinneren veel andere in
zenders ook. Onder wie J. P. van
de Velde uit Dishoek. „Ten tijde
van de watersnoodramp woonde
ik als vijfjarig jongetje in het huis
met de trapgevel links op de foto.
Ik herinner mij nog hoe de kracht
van het water de voorgevel en een
deel van de zijgevel van hotel Smal
heer, rechts op de foto, totaal weg
geslagen had, net als de bestating
van de Hoofdpoortstraat. Waterlei
dingbuizen en huisraad lagen her
en der verspreid."
Kees Stevense uit Middelburg
weet dat tijdens de rampnacht de
burgemeester van Zierikzee zich
met enkele ambtenaren in het ho
tel bevond. „Door het stijgende
water werden ze gedwongen naar
de zolderkamer te gaan. Op dat
moment stortte een deel van het
hotel in en de burgervader kon
met zijn ambtenaren ternauwer
nood het vege lijf redden. Ze moes
ten wel enkele uren op hulp wach
ten. In 1955 werd het hotel her
bouwd."
A. M. Leijdekkers uit Nieuwerkerk
geeft aan dat Simon Carmiggelt
zijn rubriek Dingen van 18 mei
1953 aan het hotel wijdde. „De
voorgevel van het hotel werd als een
masker afgerukt. Je ziet het nu in
doorsnee - een langzaam maar zeker
kapseizend bouwskelet, waaraan een
paar bizar-menselijke voorwerpen
zich met onwezenlijke trouw blijven
vastklemmen. De biljartlamp hangt
nog ordelijk boven de gapende
wond, die, dwars door de vloer, in de
aarde gebeten werd, de piano wil
maar niet uit de ruïne glijden."
Vaste inzenders Kees Fase uit
Sint-Annaland en D. E. Tollenaar
uit Terneuzen merken op dat de
Hoofdpoortstraat in de wandeling
Poortstraat heette. De Hoofdpoort
uit 1624 werd ook Schutterspoort
genoemd en werd in 1869 afgebro
ken. Hotel Smalheer stond vroeger
bekend als Goessche Veerhuis en
eerder als de Hollandsche Tuijn.
Het meisje midden op de kaart
staat met haar hoofd in de bomen
van het Slingerbos, dat onderaan
de Hoofdpoortstraat begon, schrij
ven Ad en Tonny de Ruiter uit
Middelburg. „Het hotel stond vlak
bij de aankomststeiger van de
spoorboot aan het Luitje."
Douwe van der Meer uit Terneu
zen was recent in de straat op
zoek naar de woning van een voor
ouder (Gerardus Brouwers). Die
woonde in 1845 op nummer 37.
De waardebonnen gaan naar: R. Wie-
land-Steendam, Terneuzen, A. Dale-
bout-van Wanrooij, Zierikzee en A/1.
A. Timmerman-Lampert, Goes.
door Frans van der Heijde
Me bin nog wè nie in d'eeste weke van
oktober beland, mè in Zoetelande kao
je a een êle stuit merreke, da de 'kust-
marathonkoösse' an 't oplopen is. De schepping
van Lein Lievense is as een olievlekke over Zeê-
land gehae en bie ons op 't durp druupt het van
d'olie. Het strange en de dune bin a vanouds de
plekken wi a zweterige mannen en vrouwen hij
gend en puffend, mee de blik op oneindig, gedu
rig in d'achtervolging bin op een dief, die a ze
nooit zulle inaele..! Mè 't ore d'r aolmè meer in
deze tied. Mee een artslagmeter en een rieme
vol kleine flesjes drank bin ze a maenden an 't
trainen vó de hröte dag! De dag, da ze de zwae-
rste marathon van Nederland (wi) gelopen ebbe
en vö eeuwig tot de status van 'held' verheve
bin.
En noe kan iedereên die historische afstand ook
wandelend afleie en bin d'r nog meer mensen
in de ban van de 'tocht der tochten' gerocht.
Personen, die a'k eigenlijk naebie nooit op ies
sportiefs ebbe kunne betrappe, doen a eêl lang
d'r best om 'te voet' die 42 kilometer te kunne
volbrienge. En omda 'bewegen' moet en wan
delen de 'gezondste' sport is, leit het vö d'n
and dat het inschriefgeld vö de tocht binnen
kort standard in 't ziekenfondspakket za kom-
me..!
En 't einde van de kustmarathonmogelijkhe-
den liekt nog nie in zicht. Het lopen mee 'de
stokken' ei z'n intrede gedae. En dat zulle me
wete. Een stuitje gelee stoeng me di toch een
troep vrouwelijke stoklopers op een oek van
de straete te wachten. Even, eêl even, docht ik
an een groep overactieve milieubeschermers,
die a van plan waere mee d'r prikkers het
zwerfvuul te lief te haen. Oe. kon 'k het dien-
ke! As een mobiel oenderkot zette ze d'r eihen
in beweging, 'de paden op de lanen in'. Ook
vö ulder wachte in 't zelfde weekend de gladio
len!
Ik leze, da ze van plan bin om op vriedag mee
mountainbikes te han 'marathonnen'. Het
moe toch nie gekker ore! Kriehe m'n op dunder-
dag misschien een tocht vö skeeleraers, onder
langs de dune? En op weunsdag mee de step?
Wat te dienken van een marathon achter de kin-
derwaehen? Of een alve marathon achter de rol-
lator? Een weke lang 'Marathon bie de zeê'. Di is
hin slaopplekke mi te kriehen dan in Zoetelande
Misschien dienke julder da'k an 't spotten bin of
dat het 'de kift' is, da'k zelf nie tot de deêlne-
mers ore. Mè ik za julder zeie, da'k het een ge
weldige prestatie vinde om zö'n tocht te vol-
briengen. Alléén, ik ebbe d'r nie zövee mee.
Tot vuufentwintig kilometer ebbe ik ard gelo-
pe. Mè 't gaf me nie de kick, die 't anderen
geeft. Ik vond het saai ore wan j'n énige werk
was d'r vö te zurgen, dao je j'n êne beên vöbie
d'n anderen zette, duzende keren..! Ik kan m'n
eihen beter uutleve in een balsport, a zeie ze di
ook van, dao je eest j'n eihen uut d'n aek vliegt
om bie de bal te kommen en die bal dinae wi
wegschopt of -slaet! 't Is mè net wi ao je in op-
gaet!
As bescheie medeorganisator van de plaetselijke
aevendvierdaagse ebbe ik z'ook zien geniete, op
d'r eihen manier. D'eeste lopers genöte van de
inspanning om zó ard mogelijk te wandelen. Di
was ook een man, die vier keer tien kilometer
op z'n eêntje liep te genieten. En die drie 'giebe
lende' meiden bleve iedere keer de 'bezemwae-
hen' net vö en aode't over van aoles, behalve
over 't wandelen.
Ik za an de finish stae en klappe, nie alleên vö
d'eêste! A'k temissen nie moe tennisse..!
