De notaris HUIZENMARKT 9 Hij rijdt graag 'zijn hoofd leeg' op de motor. Een stropdas vindt hij overbodig en in zijn kantoor staan geen rijen vuistdikke wetboeken. Notaris Eric Sturkenboom (43), de man die dagelijks de gla zen wand tussen Middelburg en Vlissingen be slecht. Een man ook die zijn beroep'serieus neemt, maar niet gesteld is op deftigheid en decorum. „De wet is saai, het is dus aan mij om die begrijpelijk en toegankelijk te maken." door Annemarie Zevenbergen Notaris Sturkenboom volgde een studie belastingrecht. Maar na afronding daar van waren voor hem twee zaken duide lijk: hij wilde niet bij de belasting en niet in de randstad werken. Toch lastig met zon achter grond. „Ik ben eigenlijk per toeval in het notariaat gerold. Na mijn studie kwam ik als jurist terecht op een notariskantoor in Hulst. Ik weet nog goed dat ik mijn eerste opdracht niet begreep. Ik had nog nooit een akte gezien. Het was al snel duidelijk dat ik zonder een studie notarieel recht niet veel ver der kwam, dus ben ik dat in Leiden gaan doen. Ik reed daar destijds met mijn lelijke eend naar toe." Zeeland was overigens voor Sturkenboom geen on bekend terrein. „Toen ik klein was, kwamen we re gelmatig hier bij mijn oom en tante in Breskens. Ik heb veel kinderfoto's waar je het veer Breskens-Vlis- singen op de achtergrond ziet. Ik vind ideaal om te wonen waar anderen vakantie houden. Je kunt hier heel goed de juiste balans vinden tussen werk en vrije tijd." De overheid moet het notariaat helemaal vrij la ten. Profiel Eric Sturkenboom, notaris Woonplaats: Middelburg Geboren in Rotterdam, op 2 februari 1964 Gehuwd en twee kinderen Studie: Belastingrecht, Nota rieel recht Sturkenboom is een van de drie notarissen van het aloude kantoor Sauer Oonk en zetelt in een sta tig pand aan de Vlissingse Badhuisstraat. Maar def tigheid en decorum passen zeker niet bij hem. „Ik wil openheid en een heldere aanpak naar de klan ten toe. De wet is gewoon saai. Daar hoef je niet omheen te draaien. Ambtelijk taalgebruik is vrese lijk. Het is mijn taak om dat te vertalen. Duidelijk te maken waar het om gaat. Niet vanachter een def tig mahoniehouten bureau ingewikkelde akten slij ten, maar in goed Nederlands een stuk opstellen dat voor iedereen begrijpelijk is." „Ik vind het ook belangrijk dat het kantoor open heid uitstraalt. Het moet niet zo zijn dat mensen al gaan fluisteren als ze binnenkomen. Daarom heb ik bewust gekeken naar de inrichting van mijn kan toor. Geen tafel met een tafelschikking waarbij ik automatisch aan het hoofd zit en de klant zich on dergeschoven voelt. Geen immense boekenkasten met 'imponerende' wetboeken. Geen donkere meu bels, maar luchtigheid en licht. Het liefst met wat aansprekende kunst aan de wanden." De mens of de wet. Da's niet moeilijk: de mens. Op het Vlissingse notariskantoor houdt Sturken boom zich voor een groot deel bezig met het onroe rend goed, dat de helft tot driekwart van de werk zaamheden van het kantoor omvat. „Wij zijn een echte stadspraktijk met veel onroerend goed en per- soons- en familierecht. Wij houden ons vrijwel niet bezig met bijvoorbeeld agrarische zaken of vis- Binnen een goed afgepaald gebied. Duidelijke regels, goed toezicht en duidelijke sancties. Notarissen zijn ook mensen dus als er eens een over de schreef gaat: onder zoeken, eventueel ingrijpen en sanctioneren en daar open over zijn. Niet zozeer het trendy 'naming and sha ming' maar het voorkómen van doofpotten of tucht rechtspraak van collega's achter gesloten deuren. serij. Dat ik het onroerend goed doe, is toevallig zo gegroeid." Met de verandering op de wet voor het notaris ambt zijn vanaf eind 1999 geleidelijk de tarieven vrijgelaten. Waar eerst de overheid de prijzen aan banden legde, kan de notaris nu zelf de tarieven be palen. Dat betekent dat klanten eerst kunnen shop pen om de goedkoopste uit te zoeken. „Ik vind dat geen slechte ontwikkeling. Het notariaat sluit nu beter aan bij de rest van de maatschappij. Je moet je nu ook echt bezighouden met klantvriendelijk heid. De notaris is veel laagdrempeliger geworden. Dat is goed, als je maar niet popi-jopi gaat doen. De kwaliteit van het werk moet goed zijn." „Ik vind wel dat de overheid duidelijker moet aan gegeven wat ze met het notaraat wil. Zo worden er bepaalde inspanningen van een notaris verwacht voor wat betreft het melden van witwaspraktijken en fraude. Dat kost tijd, maar daar staat geen inko men tegenover. Bovendien is het heel onzeker wat er met die meldingen gebeurt. De overheid moet een keuze maken: of zij laat het notariaat vrij of zij regelt alles. Oftewel: je bent als notaris óf onderne mer óf ambtenaar. Als je beiden moet zijn ben je rijp voor fysiotherapie vanwege de continue spa gaat waarin je zit." Hij woont in Middelburg en legt de afstand naar zijn werk de laatste tijd regelmatig per fiets af „Zo na je veertigste blijft het vet wat meer zitten en het is een leuk tochtje." Verhuizen zit er niet in. Glimla chend: „Ik ben getrouwd met een Middelburgse en verhuizen naar Vlissingen kan écht niet. Dus be slecht ik iedere dag die 'glazen wand' tussen beide plaatsen." Naast de fiets heeft hij een motor. „Niet voor de snelheid, maar voor de ontspanning. Ge woon lekker je hoofd leegrijden. Ik heb een BMW Scarver 650 cc, eencilinder. Je zult mij niet in een leren pakje voorbij zien flitsen. Ik let niet op de snelheidsmeter, ik krijg geen kick van hardrijden." Liever een motorpak dan de stropdas. Geen van beide. Het gaat er om wat er in het pak of achter de strop zit. Motorrijden is overigens niet de enige ontspanning van de Middelburger. „Ik hield me bezig met gra fisch vormgeving tijdens mijn studie. Zo heb ik eti ketten voor wijnflessen gemaakt. Nu teken ik nog dagelijks, dat kan ik niet laten. Als ik aan het telefo neren ben, teken ik altijd poppetjes. Ik heb ook strips getekend. Ik ben wel eens gevraagd om recht banktekenaar te worden. Ik heb dat ook wel ge daan, maar ja, dan wordt je hobby je werk. Dan moet je, en dan vind ik het vast niet leuk meer." Hobby's: onder meer motor rijden en tekenen Eric Sturkenboom: „De notaris is veel laagdrempeliger geworden." foto Ruben Oreel

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 89