Zeeland
'Ik stoot steeds
Oosterlandse dorpsraad gespitst
op netheid en veiligheid van dorp
Toekomst Anbo in handen leden
Echtpaar Kristelijn
wandelt door leven
Jan Terlouw
praat over
vertrouwen
26 I Dinsdag 18 september 2007 PZC
Omwonenden vinden
hoeveelheid afval bij
visvijver wel meevallen.
door Esme Soesman
OOSTERLAND - Fietsenrekken bij de
bushaltes en een opgepoetst park
bij de visvijver. De dorpsraad van
Oosterland is gespitst op netheid
en veiligheid in het dorp. Met dat
in het achterhoofd wijst de dorps
raad het gemeentebestuur op een
aantal knelpunten in het dorp.
Zo vraagt de raad aandacht voor af
val dat wordt gedeponeerd op het
perceel van de visvijver, grenzend
aan de achtertuinen van de wonin
gen aan de Sint Joosdijk.
Eerder heeft de dorpsraad, na over
leg met de gemeente, de bewoners
al via een brief verzocht geen afval
meer achter de aarden wal in het
park te dumpen. Maar daar is nog
geen gehoor aangegeven, blijkt uit
een brief van de dorpsraad aan de
gemeente. De dorpsraad vraagt
om nadere maatregelen.
Volgens omwonenden valt het
met de rommel daar overigens
best mee. „Toen ik die brief kreeg
dacht ik: 'Waar heb je het over?'
Het enige afval dat ik zie zijn blik
jes die de jeugd daar achterlaat",
De halte Molenweg oogt rommelig.
reageert bijvoorbeeld M. Bakelaar.
P. Kafoe van de dorpsraad geeft
aan dat het de raad vooral om de
veiligheid is te doen, nu er ook
veel kinderen spelen. Bovendien
wordt gevreesd dat het afval een
aantrekkende werking heeft, waar-
UI De dorpsraad van Oosterland
vraagt de gemeente om
maatregelen tegen afvaldumpers
in het park. Ook wil de raad
fietsenstandaards bij bushaltes.
foto Marijke Folkertsma
door er sneller rommel wordt ge
dumpt. Ander aandachtspunt van
de dorpsraad is de installatie van
goede fietsenstandaards (zoge
naamde zwanenhalzen) in de
buurt van bushaltes. Kafoe: „Er ko
men mensen uit Sirjansland op de
fiets hier naar toe. En veel school
gaande kinderen die hier op de
bus stappen. Die kunnen hun fiet
sen nu niet fatsoenlijk neerzet
ten." De entrees van het dorp zien
er bovendien rommelig uit.
Zierikzeeënaar zit
in verenigingsraad
van ouderenbond.
door Ton van den Nouweland
zierikzee - De verenigingsraad
van ouderenbond Anbo moet oor
delen over verdere samenwerking
met de vakcentrale FNV. Van een
fusie is geen sprake. De Anbo kan
een zelfstandige eenheid in de fe
deratie van vakbonden worden.
Dat zegt George van Velthuijsen
uit Zierikzee. Hij is één van de
drie Zeeuwen die deel uitmaken
van de Anbo-verenigingsraad. Van
Velthuijsen reageert op het betoog
van [aap van Wezel, voorzitter van
de Anbo-regioraad, gisteren in de
ze krant. Van Wezel vreest dat de
Anbo door de FNV wordt opge
slokt en dat de ouderenbond daar
mee zijn identiteit prijsgeeft. Vol
gens de regiovoorzitter zijn de ge
westen en regio's door het hoofd
bestuur voor een voldongen feit ge
plaatst en wordt er geen rekening
gehouden met hun mening.
Van Velthuijsen zegt de gevoelens
van Van Wezel te delen, maar vol
gens hem ligt de zaak genuanceer
der. „Een werkgroep bezoekt alle
gewesten om de meningen te pol
sen. Dat leidt tot een voorstel waar
over de verenigingsraad moet be
slissen. De bedoeling was in no
vember met dat voorstel te ko
men, maar dat halen ze niet. Dat
wordt waarschijnlijk maart 2008."
Het Anbo-hoofdbestuur wil de
banden met de FNV aanhalen om
in de Sociaal-Economische Raad
(SER) een zetel te krijgen. Daar
mee verwacht de Anbo de belan
gen van ouderen beter te kunnen
dienen. In de gewesten en regio's
van de Anbo heerst veel onrust
over dit plan. In het gewest Flevo
land zijn bestuurders afgetreden,
in Almere stapte het hele regiobe
stuur op. Landelijk vertegenwoor
digt de Anbo 190.000 leden. In
Zeeland zijn negenduizend vijf
tig-plussers aangesloten. Op Schou-
wen-Duiveland heeft de Anbo dui
zend leden.
Monumenteneigenaren
en gemeente hebben
vaak andere belangen.
door Martijn de Koning
ZIERIKZEE - U mag uw huis best
verbouwen, maar dan moet u wel
de voorgevel laten staan. Uw dak
vervangen? Prima, maar dan wel
met de originele spanten erin.
Stort uw pand bijna in? U mag het
opknappen, maar dan wel met
een gedetailleerd plan in de hand.
Eigenaren van monumentenpan
den klagen nogal eens als ze wil
len verbouwen. Ze moeten met
hun plan immers eerst 'voorbij' de
monumentencommissie. En die
werkt traag en volgt rare regels, zo
wijzen veel eigenaren met een vin
ger naar de gemeente Schou-
wen-Duiveland.
Eerst even een misverstand uit de
weg ruimen, vindt Piet de Kroo
van de afdeling Ruimte en Milieu.
„De monumentencommissie, dat
is niet de gemeente", benadrukt
hij. „Er zitten twee onafhankelijke
architecten in." Het gemeentehuis
de schuld geven als het tegenzit, is
dus niet eerlijk. Integendeel, vindt
De Kroo. „Als ambtenaren probe
ren we juist te bemiddelen."
Dat neemt niet weg dat er allerlei
regels zijn waaraan de commissie
zich moet houden. „Die gaat daar
vrij strikt mee om", zegt De Kroo.
„Anders is het hek van de dam.
Wat voor de één geldt, moet ze
dan ook bij de ander toepassen."
Bovendien gaat het algemene be
lang soms boven die van één per
soon. De monumenten zijn van
groot belang op het gebied van
woongenot en economie, stelt De
Kroo. „Zowel voor huidige bewo
ners en recreanten als voor die van
de toekomst."
Maar juist de strikte regels wekken
soms wrevel. Niet iedereen die er
over moppert, wil met zijn naam
in de krant. Dineke Parlevliet, die
in een oud pand aan de Schutters
hofstraat woont, wil best iets
kwijt. „Ons huis is toe aan een
nieuw dak. Van de commissie
moet ik de oude spanten laten zit
ten. Ik stoot daar steeds mijn
hoofd tegen, terwijl die spanten
straks geen enkele functie meer
hebben. Dat ze eisen stellen voor
de buitenkant, begrijp ik. Maar die
dingen zitten niet eens in het
zicht. Waar gaat het nu om aan de
binnenkant: leefbaarheid of regel
tjes?"
Daarnaast duurt ook de soap rond
het pand Visstraat 17 maar voort.
De eigenaren wilden het al ander
halfjaar geleden opknappen, maar
hoorden meerdere keren van de ge-
'Wij moeten netjes blijven
en hebben weinig kans
onszelf te verdedigen'
meente dat ze duidelijker moesten
zijn in hun plannen. Ondertussen
is het huis gestut, omdat het an
ders mogelijk instort. Het valt daar
mee uit de toon in het pittoreske
straatje.
„Natuurlijk, daar is niemand mee
gediend", vindt ook De Kroo.
„Maar ook hier geldt: de gemeente
moet zich aan de regels houden."
De uitspraak van de rechtbank,
die de gemeente vorige week in
het gelijk stelde, voelde dan ook
als een warm bad. „Mensen roe
pen soms onvriendelijke dingen,
en wij moeten netjes blijven en
hebben weinig kans onszelf te ver
dedigen. Dan is het wel fijn dat
een derde partij ons gelijk geeft."
Eerst de gemeente, dan de commissie
De monumentencommissie bestaat uit twee onafhankelijke architecten
van buiten de provincie. Na vier jaar worden ze vervangen.
ledereen die verbouwingsplannen heeft voor een Rijks-, provinciaal of ge
meentelijk monument, moet zich eerst wenden tot de gemeente. Dat
geldt ook voor inwoners van de 'beschermde stads- en dorpsgezichten'
van Zierikzee, Brouwershaven, Noordgouwe en Dreischor. De gemeente
legt de zaak vervolgens voor aan de commissie.
s
Borrels en blokjes
kaas gaan al vroeg
rond in Duinoord.
door Esme Soesman
BURGH-HAAMSTEDE - Zeventig jaar
getrouwd. W. Kristelijn (96) en
zijn vrouw W. Kristelijn-Foeken
(91) halen de schouders eens op.
Alsof het hen nooit écht moeite
heeft gekost om die platina status
te bereiken. Vieren doet het twee
tal het echter wel. De borrels en
blokjes kaas gingen gisterochtend
in de gemeenschapsruimte van
zorgcentrum Duinoord al op een
vroeg tijdstip rond.
„Het is heus niet altijd zonder ru
zie gegaan. Dat zou niet kunnen",
blikt mevrouw Kristelijn nuchter
op haar huwelijk terug. „Je zegt al
tijd tegen mij: Ik ben ook weieens
weggelopen, maar ik ben altijd te
ruggekomen", vult dochter Leni
Bouwman haar moeder aan. „Ja,
dan dacht ik: oh wat ben ik stom.
Ik ga terug. Je bent nu eenmaal
niet allemaal hetzelfde."
Overeenkomsten zijn er overigens
evengoed. Het tweetal leerde el
kaar ooit op de wandelclub ken
nen. Nog altijd maakt het echtpaar
dagelijks, bij goed weer, vele kilo
meters. Mevrouw in de rolstoel en
haar echtgenoot duwend. Zowel
fysiek als sociaal een fijne bezig
heid, geeft meneer Kristelijn aan.
„Vroeger liep je tussen
Burgh-Haamstede en Renesse en
dan maakte je een praatje. Toen
kwam de fiets en stak je alleen je
hand nog naar elkaar op. Nu zoef
je in een auto voorbij."
Hoewel het duo de zelfstandige
woning een maand of drie gele
den heeft ingeruild voor het zorg
centrum in Burgh-Haamstede
wordt over gezondheid niet ge
klaagd. „Weet u wat rijkdom is? Je
Het echtpaar Kristelijn-Foeken zorgt voor wat feestvreugde in Duinoord.
foto Marijke Folkertsma
gezondheid. Ik ben een bevoor
recht mens. Ik ben nooit ziek",
constateert Kristelijn.
De eerste huwelijksdecennia
woonde het stel in Dordrecht. Kris
telijn werkte - als machinist op
een baggermolen - over de hele
wereld. Zijn vrouw zorgde voor
drie kinderen en het huishouden.
„Eigenlijk zijn ze maar de helft
van de tijd getrouwd geweest",
lacht een kleindochter. Dochter Le
ni: „Mijn moeder was heel zelfstan
dig. Ze kocht zelfs in haar eentje
een huis." In 1961 vertrok het echt
paar naar Schouwen-Duiveland
waar Kristelijn aan het werk ging
bij Smit Bolnes. Daar wijdde hij
zich ook uitgebreid aan zijn hob
by's; de natuur en het verzamelen
van mineralen. Zij naaide en hand
werkte graag.
ZIERIKZEE - Schrijver en oud-politi
cus )an Terlouw houdt zondag een
lezing in de Gasthuiskerk op het
Havenplein in Zierikzee. Dat doet
hij op uitnodiging van de werk
groep Horizon van de Vrijzinnige
Gemeente. Terlouw praat over de
rol van vertrouwen in de samenle
ving.
De aanleiding is de mededeling
van het Sociaal en Cultureel Plan
bureau dat het vertrouwen van
burgers in de overheid afneemt.
Terlouw trekt dat breder. Vertrou
wen in elkaar neemt op alle fron
ten af vindt hij. Aan de andere
kant is vertrouwen hard nodig om
de wereld draaiende te houden en
mensen gelukkig te maken.
Ian Terlouw (1931) was fractievoor
zitter van D66 en minister van Eco
nomische Zaken. Hij schreef on
der meer de kinderboeken Ooster-
schelde windkracht 10, Oorlogs
winter en Koning van Katoren.
