en kledingkeus DE BEDOELING IS DAT WE ELKAAR OP DINGEN WIJZEN WAAR WE ZELF NIET OP ZOUDEN KOMEN hele outfit komt dicht te gen de duizend euro aan. „Wat ik hier wel van heb opgepikt, is dat ik best wel weer eens iets 'geks' kan kopen", zegt Eva als we weer op straat lopen. „Vroeger deed ik dat wel maar in de loop van de ja ren ben ik wat damesach- tigergeworden." Op naar de H&M, de win kel van veel, goedkoop en verschillende stijlen. On derweg sleep ik Eva naar binnen bij Men at Work, een winkel met stoere kle ren, ook voor vrouwen. Binnen drie seconden heeft ze het gezien. Ik probeer haar nog even te wijzen op een tof jasje met veel zak ken van G-star, iets tussen een jack en een capuchonvestje, maar ze vindt het helemaal niets. Ik krijg niet eens de tijd om te kijken wat het kost. De H&M dus. Ik weet niet waar ik het zoeken moet tussen die veelheid maar een volleerde shopgirl als Eva haalt het ene na het andere kleding stuk uit het rek. Veelal tuniekachtige jurkjes. Zwaar beladen gaan we naar de paskamers en Eva komt om de paar minuten in iets anders naar bui ten. Een zwart jurkje met legging, een lange trui die mij eigenlijk beter staat. Het is het allemaal nèt niet. Het staat wel, maar op de een of an dere manier oogt het goedkoop. We beginnen aardig moe te worden en ik vrees dat het dagje winkelen niets oplevert. Maar Eva, de getrain de shopper, struint de Steps binnen waar ze een grijs 'uptown jurkje' uit het rek vist. Het is helemaal niet duur (49,95 eu ro) en met legging en geleende laar zen en een topje eronder staat het haar prima. Een dametje, maar dat wisten we al. En terwijl ik wacht tot ze alle acces soires bij elkaar heeft, vind ik einde lijk iets waar ik me bij thuis voel. Een rokje dat me doet denken aan mijn jeugd maar dat kennelijk tegen woordig weer kan. Voor mij is de conclusie van deze ex peditie dat we allebei te uitgespro ken en te eigenwijs zijn om nog van stijl te veranderen. Dat is natuurlijk helemaal niet erg. Ook geleerd: een hele dag winkelen, wat ik nooit doe, is hard werken. Maar dankzij mijn comfortabele outdoorschoenen, heb ik in elk geval geen last van mijn voeten. zocht. Een modieuze zonnebril op de neus en hakschoenen met punt neuzen. „Ze lopen heel comfortabel, hoor." Ik geloof er niets van. En dan ook nog eens komen aanrijden in een klassieke Porsche. Ja, het is een dame met stijl. Het is de bedoeling dat we bij het winkelen elkaar op dingen wijzen waar we zelf niet op zouden komen. En naar winkels gaan waar we ge woonlijk niet komen. Nadat Eva bij Mexx en Oilily een outfit voor mij heeft gezocht, ben ik aan de beurt. Ik moet kleren voor haar uitzoeken. Wat betreft pas vorm zal er geen enkel probleem zijn want met haar maatje 36 kan ze alles dragen. Maar wat? En waar? Naar een jeanszaak waar je goede broeken en stoere jackjes kunt ko pen, hoefik haar echt niet mee te ne men. Op naar Humanoid. Enigzins alter natief en tegelijkertijd mode van goede kwaliteit. Eva wil wel een tu niek proberen „want dat zou ik zelf nooit uitzoeken". De verkoopster haalt er een omslagvestachtig geval bij en iets wat een kruising van een broek en een legging is. Nu nog laarzen. Eva wil natuurlijk hakken. Ze mag het proberen maar de veredelde cowboylaarzen die ze heeft uitgezocht, staan niet bij het geheel. Na enig praten krijgen we haar zo ver dat ze een paar stevige, bruine laarzen aantrekt. Ze draait voor de spiegel. Moet wen nen aan het beeld maar komt tot de conclusie dat het best wel kan. Een 'misschien' die echter geen realiteit gaat worden want de prijzen bij Hu manoid zijn niet kinderachtig. De het eerst vandaag is ze zeker van iets. De uitvergrote pied-de-poule ruit op de minirok doet me in een hele grijze verte ergens aan denken. Aan grote veiligheidsspelden, ver wassen zwart en punk. De weg van het gebaande pad heeft Anne weer naar haar roots gebracht, met een flinke omweg. Vandaar dat mijn voe ten zo'n pijn doen. STYLISH ZIET ZE ERUIT, DIE EVA Terwijl ze zegt dat ze het eenvoudig heeft gehouden. OK, S~~*\ Eva's witte T-shirt is ba- Onufc sic maar het is wel een \J shirt van een goede kwaliteit. Ook de lange rok oogt eenvoudig maar heeft vast een paar euro gekost. Sieraden, riem en tasje heeft Eva met zorg uitge Eva bij Humanoid

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 103