'Ik hoop dat
Marijnissen
eens opstaat'
'Een verontrustend gevoel'
v14 -
Zaterdag 15 september 2007 PZC
Hoewel ze gepensioneerd is
en door een handicap veel
aan huis gekluisterd, is de
71-jarige Wiliy Kalkers in
Groningen zeer actief „Con
tact met mensen is belangrijk. Daar geniet
ik van."
De vorige kabinetten Balkenende hebben
het leven er voor Kalkers niet eenvoudiger
op gemaakt. Ook de komende begroting
ziet ze met zorg tegemoet. De grootste
angst heeft Kalkers voor de veranderingen
in de thuiszorg. „Houd ik volgend jaar
mijn vaste verzorgers? Slapeloze nachten
heb ik er van."
Als kind kreeg ze posttraumatische dystro-
fie (verstijving gepaard gaand met pijn)
aan haar pols. „Dat betekent dat je na elke
traumatische ervaring, zoals een operatie,
weer ergere dystrofie krijgt."
Ze trouwde, kreeg drie kinderen, terwijl ze
ook nog gewoon werkte. „Een maand na
dat de laatste het huis uitging, klapte ik in.
Ik was 62 en kon niet meer opkrabbelen."
De keuringsarts zorgde er voor dat Kalkers
volledig werd afgekeurd en in de WAO te
rechtkwam. „Dat was de tweede achteruit
gang in inkomen. De eerste keer was toen
ik een weduwenuitkering kreeg."
Door haar aandoening maakt Kalkers veel
extra kosten. „Die worden lang niet alle
maal vergoed. Vorig jaar heb ik voor 2.200
euro aan kosten gemaakt. Via de speciale
aftrek van de belasting kreeg ik maar 500
euro terug."
Ook zijn er nog vragen over de hoogte van
de ziektekostenpremie volgend jaar, of de
energierekening. En kan ze de bijzondere
uitgaven voor haar ziekte volgend jaar nog
aftrekken van de belasting? „Ik hoop dat
Marijnissen eens opstaat in september. Ik
heb op hem gestemd. Ik kom uit het CDA,
heb er in het Vrouwenberaad gezeten,
maar ik ben afgeknapt op Balkenende."
Kalkers geniet nu volop van haar rol als
grootmoeder. „De kleinkinderen vragen
steeds wanneer ze weer mogen komen lo
geren bij oma." Haar financiële situatie
baart haar zorgen. Maar ze is altijd zuinig
geweest. „Zelfs in de bijstand kon ik spa
ren. Ook nu kom ik rond, al moet ik wel
altijd mijn saldo in de gaten houden."
Angst
voor wat
komen gaat
door Erwin Buter en Peet Vogels Foto's CPD
De rijksbegroting voor volgend jaar is rond.
Het is dinsdag de eerste keer dat Wouter
Bos als minister van Financiën in de Twee
de Kamer het koffertje met de Miljoenenno
ta presenteert Dan zal eindelijk duidelijk
worden hoe het nieuwe kabinet het regeerakkoord gaat
uitvoeren.
De doemscenario's lagen er al: alcohol, tabak en diesel
worden duurder. Ook komt er een vliegtaks, een milieube
lasting van 25 euro per ticket. In 2009 gaat de BTW om
hoog. Rijkere gezinnen krijgen minder kinderbijslag en er
komt een extra energiebelasting. Rijken moeten een hoge
re eigen bijdrage voor de AWBZ betalen. Vervuilende au
to's worden duurder. Ook komt er een belasting op ver
pakkingen.
Vrijwel iedereen dreigde er door deze maatregelen vol
gend jaar op achteruit te gaan. Met een bloeiende econo
mie kon de nieuwe coalitie dat niet uitleggen, dus beslo
ten de CDA, de PvdA en de Christenunie al in de zomer
de koopkracht voor gezinnen met kinderen, ouderen en
minima op peil te houden. Alleen tweeverdieners zonder
kinderen zien hun koopkrachtpeil in 2008 flink dalen.
Veel mensen zijn angstig voor wat komen gaat. Verontrus
tend, vindt de familie Disbergen wat zij in de kranten
leest over de begroting. Willy Kalkers vreest dat mensen
hun vaste hulp van de thuiszorg moeten missen. Henny
Klein Hesselink wil dat het ophoudt met alle veranderin
gen. De bejaarden willen na alle hervormingen van de af
gelopen jaren nu wel eens rust.
Peter en Dianca verdienen samen een 'ge
middeld inkomen'. „Sinds de kinderen is
het uitgavenpatroon flink veranderd", zegt
Dianca. „Vroeger ging je vaker op vakan
tie. Dat kan nu niet meer."
Ze kochten ruim een jaar geleden een
nieuwbouwhuis en kozen daarom voor
een tweedehandse auto. Peter benadrukt
dat vier dagen werken ook voor hem een
'bewuste keuze' was. „Voor mezelf en
voor de kinderen."
Het echtpaar volgt de politiek vanwege
het drukke gezinsleven niet altijd op de
voet, maar stemde wel. Dianca PvdA, Peter
'gematigd links'. Ze hebben moeite met de
koers van dit huidige kabinet. „Al jaren
knopen we de eindjes aardig aan elkaar",
zegt Peter, „maar ik heb niet het idee dat
het beter gaat. De economie blijft groeien,
terwijl wij er niets van merken. We lezen
dat de ziektekosten volgend jaar omhoog
gaan, de eigen bijdrage stijgt en de kinder
bijslag daalt. De nieuwe begroting geeft
me een verontrustend gevoel.
Wil Kalkers.
Elke werkdag is het weer een he
le klus de kinderen op tijd naar
school te krijgen, lacht Dianca
Disbergen (36). Zij en haar man
Peter (41) hebben een parttime
baan. Peter werkt vier dagen per week als
elektromonteur bij een ijzergieterij vlakbij
hun woonplaats Ulft. Dianca is er 2,5 dag
per week receptioniste.
Voor het echtpaar is kinderopvang een be
langrijk onderwerp. Dianca ging bewust
minder werken toen het eerste kind eraan
kwam en zette ook in functie een stap te
rug. Ze werd receptioniste, terwijl ze daar
voor managementassistente was. „Om
daarmee carrière te maken, moet je mini
maal vier dagen werken."
Ze had 'geluk' dat haar werkgever wilde
meebetalen aan de kinderopvang, ook al
was dat toen nog niet verplicht. Sinds
twee jaar moeten werkgever, staat en werk
nemer de kosten voor kinderopvang de
len. Toch blijft er voor het gezin op dat
vlak nog veel te wensen over.
„Per 1 augustus zouden wij onze kinderen
al vanaf half acht naar de opvang moeten
kunnen brengen, maar in de praktijk
werkt dat niet", zegt Dianca. „Al anderhalf
jaar probeer ik het te regelen met school
en kinderopvang. Ik zou graag willen dat
het kabinet meer doet aan de afstemming
tussen werken en kinderen."
De familie Disbergen.
