UOK
U/ERK
ouer hun ua«
De joviale Vlissinger Ri-
cardo Dijkstra (22) is
geen onbekende bij
zijn werkgever, constructiebe
drijf Van Belzen in Vlissingen.
Hij heeft er in het verleden al
vaker een baantje gehad en nu
is hij er als uitzendkracht al
weer dik een halfjaar aan de
slag met slijptollen en als lasser.
Dat deze handige jongen terug
blijft komen bij Van Belzen ligt
volgens Dijkstra aan het feit dat
hij zich er thuis voelt en dat
komt weer door die leuke colle
ga's. Niet onbelangrijk is dat
het constructiebedrijf hem de
kans gunt een toekomst op te
bouwen door zich verder te spe
cialiseren en een echte vakman
te worden.
Die hebben ze bij Van Belzen
nodig, want ze snijden, walsen,
knippen en lassen daar platen
en profielen in (roestvrij)staal
Lichamelijk enorm zwaar werk, eentonig, iedere avond weer opnieuw vies en vuil thuisko
men en dat ook nog eens tegen een niet al te hoog salaris... Echt niet! Overboord met die
vooroordelen. Zonder techniek geen vooruitgang! Vakmensen leggen uit waarom zij kozen
voor een uitdagende baan in een inspirerende omgeving.
en aluminium voor zeer kriti
sche klanten. In september
start Dijkstra met de interne op
leiding constructiebank
werker/lasser zodat Van Belzen
hem precies datgene kan leren
wat nodig is om mee te draaien
in een allround bedrijf
Een soortgelijke opleiding is
Dijkstra niet vreemd. „Een paar
jaar geleden ben ik al aan zoiets
begonnen, maar heb ik de oplei
ding niet afgemaakt omdat ik
jammer genoeg gezakt was
voor één van de onderdelen
van het examen." Daarom gaat
Dijkstra het nu opnieuw probe
ren. „Eerder kon eigenlijk niet
omdat ik toen niet het geld had
om de opleiding te betalen. Nu
is dat allemaal anders. Ik zeg
niet dat ik met dit werk lekker
binnenloop, maar volgens mij
klaagt iedereen wel over zijn sa
laris."
Sommige hardwerkende
mensen zeggen dat in hun
baan geen dag hetzelfde is.
Voor Bennie Kint (54) is geen
üür hetzelfde. De Heikantenaar
werkt bij afvalverwerker Heros in
Sluiskil en is daar onderhouds
monteur. Wat er ook kapot gaat,
Kint of zijn collega's worden erbij
gehaald om de boel te repareren.
En dat kan om werkelijk alles
gaan; van transportbanden tot
tandwielkasten.
In de eerste plaats is het de taak
van Kint om voor te zorgen dat
niks kapot kan gaan, daarom is
hij ook verantwoordelijk voor het
onderhoud van de apparaten.
Kint heeft eerder bij een groente-
verwerkend bedrijf in België als
onderhoudsmonteur gewerkt en
heeft zodoende een hele rits aan
diploma's op zak. Die maken dat
er niet veel machines zijn die ge
heimen voor hem hebben. Zo
kan hij de diploma's koeltech
niek, meet- en regeltechniek en
klimaattechniek boven zijn bed
hangen. Daarnaast kan hij aardig
overweg met computers en heeft
een cursus ervoor gezorgd dat de
veiligheid tijdens onderhouds-
en reparatiewerkzaamheden
nooit uit het oog wordt verloren.
„Toch sta ik af en toe ook wel
eens een beetje dom te kijken als
iets stuk gaat, maar meestal krijg
ik alles wel weer aan de praat zo
dat iedereen snel weer veilig kan
werken." Kint noemt zichzelf
'slechts een radertje in het ge
heel', maar hoopt toch een beetje
onmisbaar te zijn voor Heros.
„Momenteel werk ik bij hier via
een arbeidsbureau en het werk
bij Heros bevalt me zo goed dat
ik hoop dat ze me een vast con
tract zullen aanbieden."
Met een schroevendraaier
in de ene en een boor
machine in de andere
hand is Zofia Kooien (26) pas
echt gelukkig. Geen 'meisjes-
werk' zoals een secretaressebaan
voor deze Serooskerkse, maar
een job waarbij op technisch
vlak veel van haar gevergd wordt.
Daarom zit ze met hulp van
Randstad ook op haar plaats bij
Varian in Middelburg, waar ze
zijn gespecialiseerd in het ver
vaardigen van instrumenten
voor laboratoria, ziekenhuizen
en de petrochemische industrie.
Momenteel houdt Kooien zich
bezig met het in elkaar zetten
van aluminium basiskasten;
werkstations die geheel naar de
wensen van de klant samenge
steld worden. Daarnaast volgt ze
een interne opleiding mechanica
en elektrotechniek. Een gerouti
neerde collega brengt haar de
kneepjes van het vak bij. Zeer
binnenkort hoopt ze al klaar te
zijn met deze opleiding.
Omdat ze al ruime ervaring heeft
op technisch gebied (zo werkte
ze onder meer bij Fokker) gaat ze
er in zevenmijlslaarzen door
heen. „Ik kan immers al heel
veel." Haar doel is ooit zover te
komen dat ze een baan krijgt
waarin ze verantwoordelijk is
voor het oplossen van allerlei
technische problemen. „Een ap
paraat dat het niet doet en dat ik
dan weer aan de praat moet zien
te krijgen. Heel spannend. Geluk
kig ben ik stressbestendig." Dat
ze een echt mannenberoep uit
voert, daar is Kooien het niet
mee eens. „Juist niet. Vrouwen
zijn veel geschikter voor dit
werk, want wij hebben door
gaans kleine handen en kunnen
dus overal veel beter bij! Wij zijn
letterlijk handiger."
