Oranje wacht
Robin van Persie verbijt
de pijn van topvoetbal
Na biecht is elke zege cadeau voor Erik Zabel
52 Zaterdag 8 september 2007 PZC
Speler van Arsenal en
Oranje probeert plezier
in voetbal te behouden.
door Dick Sintenie
NOORDWIJK - Als het Nederlands
elftal vanavond aantreedt tegen
Bulgarije, zullen vele ogen gericht
zijn op Robin van Persie. Een
oogstrelende straatvoetballer die
heeft leren denken en handelen
naar de wetten van de topsport
zonder zijn gezicht te verliezen.
„Het doet pijn om een betere voet
baller te worden. En dan nog niet
eens fysieke pijn. Zere longen, zere
benen, daar wen je aan. Het is
mentale pijn. De pijn om je over
teleurstellingen heen te zetten."
Aan het woord is Robin van Per
sie, blikvanger van Arsenal en
Oranje. Hij is net 24 jaar gewor
den, maar er mag iets van hem
worden verwacht. Die druk legt
hij ook zichzelf op.
„Robin is een andere voetballer ge
worden," zegt Mounir El Ham-
daoui (AZ). „Onvergelijkbaar met
zijn periode bij Feyenoord, waar
hij als linksbuiten speels oogde en
zijn acties probeerde te maken. Hij
is sterker geworden, sneller, slim
mer. Hij voetbalt als een man."
El Hamdaoui (23) en Van Persie
groeiden samen op in Rotter
dam-Kralingen, waar ook Saïd
Boutahar (25, speler van Willem
II) vandaan komt. Ze zaten alle
drie op een andere basisschool,
maar van kwart over drie 's mid
dags tot 's avonds laat voetbalden
ze op de buurtpleintjes.
De traptechniek van Van Persie
was toen al ongeëvenaard, weet El
Hamdaoui. „Maar hij heeft dat
schot met zijn linker nog verder ge
perfectioneerd. Net als de fa
ke-trap. Dan doet hij net of hij
schiet en kapt de bal vervolgens
heel snel en kort naar binnen
langs zijn tegenstander. Dat is er
ook eentje van vroeger."
Straatvoetbal is de basis. Techniek,
volledige beheersing van de bal en
de handigheid en het overzicht
om je te redden uit moeilijke situa
ties. Toch is dat zorgeloze van de
pleintjes er wel vanaf als je voor
Arsenal en het Nederlands elftal
speelt. Teambelang, opdrachten en
de enorme weerstand in het veld
vreten een flink deel van de onbe
vangenheid weg.
Van Persie: „Als ik rechtsbuiten sta
en de linksback is zo'n sneltrein
Robin van Persie leerde voetbal-
len op een pleintje in Rotterdam-
Kralingen. Het onbezorgde uit
die tijd is verdwenen, maar het
plezier moet blijven.
die elke keer mee naar voren holt,
kan ik niet doen of mijn neus
bloedt. Ik kan niet als een prima
donna mijn maatjes al het vuile
werk laten opknappen." Natuur
lijk heeft hij als aanvaller iets meer
vrijheid dan een verdediger, want
als die een fout maakt is het fu
nest. Van Persie mag soms op in
tuïtie voetballen maar zoals ge
zegd: het zorgeloze is er wel vanaf
„In het huidige voetbal kun je de
meeste ballen, onder druk van een
tegenstander, niet aannemen. Je
bent constant aan het rekenen:
kan het nu wel of moet ik wéér te
rugkaatsen? Heb ik een halve me
ter om weg te draaien? Linksom of
rechtsom? Wat is het risico als ik
de bal verspeel? Het is een continu
proces van kijken, denken, oplos
singen zoeken en in een split-se-
cond handelen. Na een wedstrijd
ben ik moe, doodmoe."
Tussen plein en stadion gaapt dan
wel een enorm gat, de liefde voor
de bal en het spel zijn er voor Van
Persie even groot. Stellig: „Ik zou
nooit voor een club als Inter Mil
aan kunnen spelen. We hebben in
de voorbereiding met Arsenal te
gen Inter gespeeld: die jongens wa
ren alleen maar aan het kibbelen
onderling. Bij ons spat het plezier
eraf En als je met plezier voetbalt,
haal je er het meeste uit."
Nederlands elftal komt
in de verdediging
kwaliteit te kort.
door Leon ten Voorde
NOORDWIJK - De jongens op het
middenveld en voorin wonen in
Madrid, Londen, Liverpool of Mil
aan. De spelers achterin staan on
der contract bij Wigan, Blackburn,
HSV, Ajax en Aston Villa. De ach
terhoede van Oranje is van Europe
se middelmaat.
Volgens de strenge leermeesters
van de Hollandse school moet een
Nederlandse verdediger niet alleen
kunnen breken. Belangrijk is ook
dat hij kan bouwen. Zo worden on
ze talenten tenminste opgeleid.
Maar hoe kan het dan dat de
bondscoach na elke interland stee
vast klaagt over het stroperige spel
van achteruit? Marco van Basten
heeft alles al zo'n beetje gepro
beerd. Een rechts- en een links-
poot in het centrum, twee rechts-
poten, twee linkspoten; niets
hielp. Mathijsen/Boulahrouz,
Mathijsen/Bouma, Bouma/ Heitin-
ga. Vele combinaties kwamen
langs, weinig duo's wisten het pro
bleem van de stagnerende op-
De verdediging van het Neder-
lands elftal komt kwaliteit te
kort. Zolang de laatste linie zwak
blijft, zal Oranje de tegenstander
niet de wil kunnen opleggen.
bouw te verhelpen. Over de oor
zaak hoeven we niet zolang na te
denken: er is gewoon te weinig
kwaliteit. Waar op het middenveld
en voorin de sterren over elkaar
struikelen, bepalen bij Oranje
subtoppers het tempo van elke
aanvalsopzet.
Nederland had er toch ooit een pa
tent op: sierlijke verdedigers die
met 'een fonkelende wreeftrap'
een opening wisten te forceren.
Ruud Krol- kon het, net als Frank
de Boer. Multifunctionele verdedi
gers, die van achteruit een elftal re
gisseerden. Ryan Donk? Hij zou
het misschien ook kunnen. Ooit.
Voorlopig zit hij nog niet eens bij
de selectie. Van Basten zegt altijd
te streven naar dominant voetbal,
maar zolang de eerste bal van ach
teruit finesse mist, zal het er nooit
van komen. Dan kun je nog zulke
goede middenvelders of aanvallers
hebben, als zij niet op tijd en fat
soenlijk worden bediend, komt er
geen schwung in het elftal. En ze
ker niet bij Oranje, dat toch al vast
geroest zit in een 4-3-3-systeem,
waarin nauwelijks bewegingsvrij
heid zit. Het is een optelsom met
als uitkomst dat het voetbal van
Oranje al tijden voorspelbaar en
makkelijk te verdedigen is voor
een tegenstander.
De laatste speler die in Oranje zijn
verdedigende kwaliteiten wist te
paren aan een redelijke opbouw,
was Andre Ooijer. En uitgerekend
Allan Davis (links) zet aan voor de eindsprint. Hij zal worden geklopt door Erik Zabel, helemaal rechts. foto Manuel Bruque/AP
Spijtoptant schenkt
Milram aan slot eerste
Vuelta-week dagsucces.
door Harm Vonk
ZARACOZA - Na zijn bekentenis do
ping te hebben gebruikt, was Erik
Zabel bang dat zijn carrière voor
bij was. Maar Milram hield de
37-jarige Duitser ook na 24 mei in
dienst. Gisteren loste de spijtop
tant weer een stukje van die
schuld in door in Zaragoza de
voorlopig laatste kans voor de
sprinters in de Vuelta te verzilve
ren.
„Ik wist niet of ik na mijn biecht
nog renner zou zijn, daarom be
schouw ik elke overwinning als
een cadeau. Dat ik alleen al in de
Ronde van Spanje bén, vind ik al
mooi." Eenmalig zou hij uit de ver
boden pot hebben gesnoept. Het
was in de aanloop naar de Ronde
van Frankrijk van 1996, maar epo
beviel Zabel niet en dus zou hij na
een week zijn gestopt. De daad
was verjaard toen Zabel, in navol
ging van vroegere ploeggenoten,
in tranen zijn vergrijp opbiechtte.
Na zijn bekentenis won Zabel al
weer drie keer: in de Rondes van
Zwitserland, Duitsland en gisteren
in Spanje.
Er was overigens wél een flinke
valpartij in de laatste twee kilome
ters voor nodig om Milram in de
eerste week van de Vuelta tóch
aan een overwinning te helpen.
Waar Daniele Bennati, Paolo Betti-
ni en Oscar Freire (3) al sprints op
hun naam schreven, bleef Mil-
ram-kopman Alessandro Petacchi
verschoond van succes: verder dan
een derde plaats was 'Alelet' nog
niet gekomen.
Nadat twee Spanjaarden (Raül Gar
cia en lesüs Redondo) net voor Za
ragoza werden opgeraapt, omzeil
den slechts twaalf renners de barri
cades in de tot bouwput geworden
stad. Zabel was van de twaalf (zón
der Petacchi, Freire, Bennati, Boo-
nen) de snelste en klopte Allan Da-
vis en Bettini. Alle Rabo-renners
werden opgehouden door de tui
meling, maar niemand had scha
de. „We zijn de dag goed doorgeko
men", vond ploegleider Erik
Breukink. ledereen werd overigens
in dezelfde tijd als Zabel geklas
seerd, waardoor het klassement
onveranderd blijft en Rabo-kop-
man Denis Mentsjov vandaag in
de tijdrit over ruim 52 kilometer
1.06 minuut goed moet maken op
gouden truidrager Vladimir Efïm-
kin. „Het zal een zware en moeilij
ke tijdrit worden", keek de Rus
vooruit naar de strijd tegen de
klok van Carinena naar Zaragoza,
„maar dat zal voor iedereen gel
den." Waar oud-renner Abraham
Olano, namens organisator Unipu-
blic verantwoordelijk voor het par
cours, verrast opkeek van de plot
selinge bouwwerkzaamheden om
en nabij de finish, wilde Zabel de
schuld niet bij de Spanjaarden leg
gen. „Het was een mix van een ge
vaarlijk parkoers en renners die de
snelheid niet aankonden", keek Za
bel terug. „Elke renner wist wan
neer de bochten kwamen en ook
dat we van een brede naar een
smalle weg zouden gaan.
1^ Erik Zabel profiteert van flinke
valpartij in laatste kilometers van
de Vuelta-etappe naar Zaragoza
en sprint naar de zege. Hij ver
slaat de Australiër Alan Davis.
