Bijkomen aan de II De dokter moet roken v30 Zaterdag 8 september 2007 PZC Rio Buranhém. Aan de noordkant van deze rivier ligt nog altijd Porto Seguro dat met haar 100.000 inwo ners naar Braziliaanse begrippen een vrij kleine stad is. Zeker in ver gelijking met megametropolen als Sao Paulo (circa 20 miljoen inwo ners) en Rio de Janeiro (circa 15 miljoen). Toch kan Porto Seguro bogen op een internationale luchthaven. De ze wordt echter vooral aangedaan door welgestelde inwoners van de op een uur vliegen in het binnen land gelegen miljoenenstad Belo Horizonte. Al was het maar om aan de Costa do Descobrimento een lang weekend door te breng en. Of om deel te nemen aan het Braziliaanse volksfeest bij uitstek: carnaval. Want Porto Seguro heeft de laatste jaren naam gemaakt als een stad waar het tijdens carnaval nogal fri vool aan toe kan gaan. Hetgeen een overwegend jong publiek aan trekt dat zich ter plekke helemaal uit kan leven in gigantische open luchtdisco's. Daar wordt tijdens de zomervakantie van de Brazilianen (van december tot maart) 24 uur per dag gefeest. Onder meer op het Ilha dos Aquios, een eiland in de monding van de Rio Buran hém, dat in zijn geheel uit één gro te openluchtdisco bestaat en uit sluitend per ferry is te bereiken. De Portugese zeevaar der Pedro Cabral was in 1500 in het zuide lijk deel van de Atlan tische Oceaan eigen lijk zoekende naar een gunstige wind die hem snel rond Afrika richting India kon brengen. Tij dens die zoektocht raakte hij nogal uit de koers. Zo erg zelfs dat hij, zonder het zelf te weten, Brazilië ontdekte. Eenmaal land in zicht ging hij op zoek naar een locatie die zijn sche pen beschutting kon bieden. Die vond Cabral al snel in de brede monding van de huidige Rio Bu ranhém in wat hij toepasselijk ge noeg uitriep tot Porto Seguro (Vei lige Haven). Hiervandaan begon de verdere ver overing van Brazilië, terwijl Porto Seguro zelf in de loop der eeuwen wat uit beeld verdween. Maar de laatste tijd is er aan deze Ontdek- kingskust (de Costa do Descobri mento) een herontdekking aan de gang. Veroorzaakt door de Brazilia nen zelf die er - naast van nature aanwezige ingrediënten als zon, zee en zand - ook surf, salsa en samba hebben geïntroduceerd. Tegenwoordig bestaat de oorspron kelijke Braziliaanse Ontdekkings- kust uit twee delen die sterk in ka rakter verschillen en van elkaar worden gescheiden door de Het grootste deel van de Braziliaanse Ontdekkingskust Costa do Descobri mento wordt beschut door een rif. Gewoon lekker even bijkomen. De Braziliaanse Ontdekkingskust (Costa do Descobrimento) lijkt hier als het ware voor gemaakt. tekst en foto's John May ATLANTISCHE OCEAAN BRAZILIË Rio Buranhém Salvador 0 Porto Seguro Brasilia Arraial d Ajuda Belo Horizonte COSTA DO DESCOBRIMENTO Sao Paulo De Costa do Descobrimento ligt op het zuidelijk halfrond. Het hoogseizoen loopt van de cember tot maart wanneer het zomer is en de Brazilianen zelf vakantie vieren. Het regensei zoen is van april t/m juli. De kust is bereikbaar via TAP Portugal. Er zijn dagelijks drie vluchten vanaf Amsterdam naar Lissabon met goede ver bindingen naar Salvador en van daar met TAM (vliegtijd 1 uur) naar Porto Seguro. www.fly- tap.nl Er is geen specifieke website over deze kust, maar op de website www.VakantieReisWij- zer.nl staan onafhankelijke va kantiebeoordelingen voor en door reizigers over plaatsen als Arraial d'Ajuda, Trancoso en Porto Seguro vermeld. De website www.ruadomucu- ge.com.br biedt informatie over het toeristisch aanbod qua accommodaties, eetgele- genheden, uitgaan, winkels en autohuur. Onderweg naar India heb ik het na een paar uur al in de gaten. Er zit iets in mijn onderkaak ter hoogte van de verstandskies. Het kan de kies niet meer zijn want die is er met veel geweld uitgehaald. Het was mijn laatste en nog nooit moest de kaakchirurg zoveel uit de kast halen om me ervan te bevrijden. Boren, beitels, zagen en hamers wer den ingezet om het overbodige ding te verwijderen. Een strijd was het. De dokter zweette er van. Met al mijn verstandskie zen ging de nazorg goed, met deze niet. Het hoofd zwol op tot lachwekkende proporties. En pijn! Vreselijk. Kilo's pijnstillers werden voorgeschreven. Met mijn ontstoken kop kon ik me niet eens meer onder de mensen begeven. Dagelijks smeekte ik de dokter om antibiotica. Elke keer werd het geweigerd. On gezond en onnodig! Een week lang hield ik zoveel mogelijk het bed en dacht ik dat het nooit meer goed zou komen. Toen slonk de kaak en bleef er nog een klein gevoelig plekje over. Twee dagen voor vertrek naar India was ook dat plekje weg. Maar nu is het er weer. Klein, hard en duidelijk te voelen. Een pitje uit een druif. Natuurlijk kan ik er niet van afblijven. Ik voel het groeien onder mijn handen. Bij aankomst in Poona, de stad van de Bhagwan, heb ik al een kersenpit in de onder kaak. Daar wordt een mens niet vrolijk van. Ik zie de ellende helemaal voor me. In de loop van de week zal het gezwel groeien en binnen een paar dagen kan ik natuurlijk niet meer voor de camera. En de hele zoektocht naar de moeder van een geadopteerd Indiaas meisje moet nog beginnen! Van minuut tot minuut contro leer ik mijn aandoening. Het is overduidelijk: de 'alien' groeit. In de hotelkamer poets ik m'n tanden. Ik kijk in de spiegel en verdomd, ik zie het nu ook! Er zit een raar bobbeltje op mijn rechter onderkaak. Hoe langer ik kijk, hoe groter het wordt. De vriendelijke receptionist stelt voor de hotelarts in te schake len. Na een paar uur word ik gebeld. De dokter is onderweg. Even later hoor ik vreemde geluiden op de gang. De houten vloer verraad de nadering van iemand die slecht ter been is. Ponk, stap. Ponk, stap. Ponk, stap. Er wordt op de deur ge klopt en als ik opendoe, zie ik een stokoude man met kruk ken. Hij barst uit in een onbedaarlijke hoestbui. De dokter. Ik ondersteun hem en we strompelen naar het bed. Of ik een as bak heb, de dokter moet roken. Ondertussen haalt hij zijn dok tersdiploma's tevoorschijn. In een land waar je op elke straat hoek je eigen certificaten kunt laten maken, stelt dat natuurlijk weinig voor. Maar welke keuze heb ik? De dokter zit op bed, ik moet mijn hoofd naar hem toe buigen. Hij legt zijn vinger op de gevoelige plek. Als hij het niet dacht. Er volgt opnieuw een adembenemende hoestbui. Uit zijn binnenzak haalt de dokter een papieren zakje. Hij geeft me een paar stripjes pillen. Anti biotica, overal goed voor. In minder dan twee minuten is het consult afgerond. Al hoestend steekt de dokter weer eens op. Of ik nog andere klachten heb. Zijn tarief is namelijk afhanke lijk van het aantal aandoeningen, too dollar voor de eerste klacht, 50 dollar per volgende. Plus medicijnkosten. Ik heb ge lukkig niets anders en betaal. De dokter wil nog wel even naar de wc. Ik weet niet wat hij er doet, maar hij moet er weer vre selijk bij hoesten. Als hij eindelijk vertrekt, zeg ik dat het eer ste toiletbezoek 50 dollar is, daarna 25 per keer. De man schiet in de lach en krijgt een aanval van hoest die hem over de hele gang begeleidt. Voor de lift draait hij zich om en roept: eat your pills! Ik heb er weinig vertrouwen in, maar begin wel met een te slikken. En, echt waar, binnen een dag is het knobbeltje weg. Ik voel me als herboren. Leve de hoestende hotelarts! Met boren, beitels, zagen en hamers werd mijn kies verwijderd Wie niet de beschikking heeft over een hotelarts, gaat in India ge woon de straat op voor een tandarts. foto ANP

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 118