Bijkomen aan de
II
De dokter moet roken
v30
Zaterdag 8 september 2007 PZC
Rio Buranhém. Aan de noordkant
van deze rivier ligt nog altijd Porto
Seguro dat met haar 100.000 inwo
ners naar Braziliaanse begrippen
een vrij kleine stad is. Zeker in ver
gelijking met megametropolen als
Sao Paulo (circa 20 miljoen inwo
ners) en Rio de Janeiro (circa 15
miljoen).
Toch kan Porto Seguro bogen op
een internationale luchthaven. De
ze wordt echter vooral aangedaan
door welgestelde inwoners van de
op een uur vliegen in het binnen
land gelegen miljoenenstad Belo
Horizonte. Al was het maar om
aan de Costa do Descobrimento
een lang weekend door te breng
en. Of om deel te nemen aan het
Braziliaanse volksfeest bij uitstek:
carnaval.
Want Porto Seguro heeft de laatste
jaren naam gemaakt als een stad
waar het tijdens carnaval nogal fri
vool aan toe kan gaan. Hetgeen
een overwegend jong publiek aan
trekt dat zich ter plekke helemaal
uit kan leven in gigantische open
luchtdisco's. Daar wordt tijdens de
zomervakantie van de Brazilianen
(van december tot maart) 24 uur
per dag gefeest. Onder meer op
het Ilha dos Aquios, een eiland in
de monding van de Rio Buran
hém, dat in zijn geheel uit één gro
te openluchtdisco bestaat en uit
sluitend per ferry is te bereiken.
De Portugese zeevaar
der Pedro Cabral was
in 1500 in het zuide
lijk deel van de Atlan
tische Oceaan eigen
lijk zoekende naar een gunstige
wind die hem snel rond Afrika
richting India kon brengen. Tij
dens die zoektocht raakte hij nogal
uit de koers. Zo erg zelfs dat hij,
zonder het zelf te weten, Brazilië
ontdekte.
Eenmaal land in zicht ging hij op
zoek naar een locatie die zijn sche
pen beschutting kon bieden. Die
vond Cabral al snel in de brede
monding van de huidige Rio Bu
ranhém in wat hij toepasselijk ge
noeg uitriep tot Porto Seguro (Vei
lige Haven).
Hiervandaan begon de verdere ver
overing van Brazilië, terwijl Porto
Seguro zelf in de loop der eeuwen
wat uit beeld verdween. Maar de
laatste tijd is er aan deze Ontdek-
kingskust (de Costa do Descobri
mento) een herontdekking aan de
gang. Veroorzaakt door de Brazilia
nen zelf die er - naast van nature
aanwezige ingrediënten als zon,
zee en zand - ook surf, salsa en
samba hebben geïntroduceerd.
Tegenwoordig bestaat de oorspron
kelijke Braziliaanse Ontdekkings-
kust uit twee delen die sterk in ka
rakter verschillen en van elkaar
worden gescheiden door de
Het grootste deel van de Braziliaanse
Ontdekkingskust Costa do Descobri
mento wordt beschut door een rif.
Gewoon lekker even
bijkomen. De
Braziliaanse Ontdekkingskust
(Costa do Descobrimento)
lijkt hier als het ware voor
gemaakt.
tekst en foto's John May
ATLANTISCHE
OCEAAN
BRAZILIË
Rio Buranhém Salvador
0 Porto Seguro
Brasilia
Arraial d Ajuda
Belo Horizonte COSTA DO
DESCOBRIMENTO
Sao Paulo
De Costa do Descobrimento
ligt op het zuidelijk halfrond.
Het hoogseizoen loopt van de
cember tot maart wanneer het
zomer is en de Brazilianen zelf
vakantie vieren. Het regensei
zoen is van april t/m juli.
De kust is bereikbaar via TAP
Portugal. Er zijn dagelijks drie
vluchten vanaf Amsterdam
naar Lissabon met goede ver
bindingen naar Salvador en van
daar met TAM (vliegtijd 1 uur)
naar Porto Seguro. www.fly-
tap.nl
Er is geen specifieke website
over deze kust, maar op de
website www.VakantieReisWij-
zer.nl staan onafhankelijke va
kantiebeoordelingen voor en
door reizigers over plaatsen als
Arraial d'Ajuda, Trancoso en
Porto Seguro vermeld.
De website www.ruadomucu-
ge.com.br biedt informatie
over het toeristisch aanbod
qua accommodaties, eetgele-
genheden, uitgaan, winkels en
autohuur.
Onderweg naar India heb ik het na een paar uur al in
de gaten. Er zit iets in mijn onderkaak ter hoogte van
de verstandskies. Het kan de kies niet meer zijn want
die is er met veel geweld uitgehaald. Het was mijn laatste en
nog nooit moest de kaakchirurg zoveel uit de kast halen om
me ervan te bevrijden. Boren, beitels, zagen en hamers wer
den ingezet om het overbodige ding te verwijderen. Een strijd
was het. De dokter zweette er van. Met al mijn verstandskie
zen ging de nazorg goed, met deze niet. Het hoofd zwol op tot
lachwekkende proporties. En pijn! Vreselijk. Kilo's pijnstillers
werden voorgeschreven. Met mijn ontstoken kop kon ik me
niet eens meer onder de mensen begeven. Dagelijks smeekte
ik de dokter om antibiotica. Elke keer werd het geweigerd. On
gezond en onnodig! Een week lang hield ik zoveel mogelijk
het bed en dacht ik dat het nooit meer goed zou komen. Toen
slonk de kaak en bleef er nog een klein gevoelig plekje over.
Twee dagen voor vertrek naar India was ook dat plekje weg.
Maar nu is het er weer. Klein, hard en duidelijk te voelen. Een
pitje uit een druif. Natuurlijk kan ik er niet van afblijven. Ik
voel het groeien onder mijn handen. Bij aankomst in Poona,
de stad van de Bhagwan, heb ik al een kersenpit in de onder
kaak. Daar wordt een mens niet vrolijk van. Ik zie de ellende
helemaal voor me. In de loop van de week zal het gezwel
groeien en binnen een paar dagen kan ik natuurlijk niet meer
voor de camera. En de hele zoektocht naar de moeder van een
geadopteerd Indiaas meisje
moet nog beginnen!
Van minuut tot minuut contro
leer ik mijn aandoening. Het is
overduidelijk: de 'alien' groeit.
In de hotelkamer poets ik m'n
tanden. Ik kijk in de spiegel en
verdomd, ik zie het nu ook! Er zit een raar bobbeltje op mijn
rechter onderkaak. Hoe langer ik kijk, hoe groter het wordt.
De vriendelijke receptionist stelt voor de hotelarts in te schake
len. Na een paar uur word ik gebeld. De dokter is onderweg.
Even later hoor ik vreemde geluiden op de gang. De houten
vloer verraad de nadering van iemand die slecht ter been is.
Ponk, stap. Ponk, stap. Ponk, stap. Er wordt op de deur ge
klopt en als ik opendoe, zie ik een stokoude man met kruk
ken. Hij barst uit in een onbedaarlijke hoestbui. De dokter. Ik
ondersteun hem en we strompelen naar het bed. Of ik een as
bak heb, de dokter moet roken. Ondertussen haalt hij zijn dok
tersdiploma's tevoorschijn. In een land waar je op elke straat
hoek je eigen certificaten kunt laten maken, stelt dat natuurlijk
weinig voor. Maar welke keuze heb ik? De dokter zit op bed, ik
moet mijn hoofd naar hem toe buigen. Hij legt zijn vinger op
de gevoelige plek. Als hij het niet dacht. Er volgt opnieuw een
adembenemende hoestbui. Uit zijn binnenzak haalt de dokter
een papieren zakje. Hij geeft me een paar stripjes pillen. Anti
biotica, overal goed voor. In minder dan twee minuten is het
consult afgerond. Al hoestend steekt de dokter weer eens op.
Of ik nog andere klachten heb. Zijn tarief is namelijk afhanke
lijk van het aantal aandoeningen, too dollar voor de eerste
klacht, 50 dollar per volgende. Plus medicijnkosten. Ik heb ge
lukkig niets anders en betaal. De dokter wil nog wel even naar
de wc. Ik weet niet wat hij er doet, maar hij moet er weer vre
selijk bij hoesten. Als hij eindelijk vertrekt, zeg ik dat het eer
ste toiletbezoek 50 dollar is, daarna 25 per keer. De man schiet
in de lach en krijgt een aanval van hoest die hem over de hele
gang begeleidt. Voor de lift draait hij zich om en roept: eat
your pills! Ik heb er weinig vertrouwen in, maar begin wel met
een te slikken. En, echt waar, binnen een dag is het knobbeltje
weg. Ik voel me als herboren. Leve de hoestende hotelarts!
Met boren, beitels,
zagen en hamers werd
mijn kies verwijderd
Wie niet de beschikking heeft over een hotelarts, gaat in India ge
woon de straat op voor een tandarts. foto ANP