Voor koningin Paola voorlopig geen rust
PZC Zaterdag 1 september 2007 23
Achthonderd Belgen zijn
zondag te gast op het
kasteel van Laken om alvast
een begin te maken met de
viering van de zeventigste
verjaardag van koningin
Paola. Veel reden voor
vreugde is er voor de
koninklijke familie echter
niet. De troon wankelt, nu
Vlaamse en Waalse politici
niet willen samenwerken en
de beide landsdelen verder
uit elkaar drijven.
door Hans Jacobs
De redding van België ligt
in handen van koning
Albert II. Het staats
hoofd moet proberen
de patstelling te doorbreken tus
sen de Vlaamse en Waalse politie
ke partijen, die met tegengestelde
programma's de parlementsverkie
zingen in juni hebben gewonnen.
De Walen willen de federale staat
nog enigszins in stand houden,
Vlaamse politici zien diezelfde
staat liever vandaag dan morgen
verder uitgekleed.
Aan de 73-jarige koning Albert II
de bijna onmogelijke taak zijn ko
ninkrijk te redden. Zijn bevoegdhe
den zijn immers beperkt en zijn
pleidooien voor eenheid en onder
ling begrip stuitten de afgelopen ja
ren op toenemende kritiek.
Oudste zoon Filip maakte het ove
rigens nog bonter. „U krijgt met
mij te maken!", dreigde hij het
Vlaams Belang, dat van een onaf
hankelijk Vlaanderen een repu
bliek wil maken. Premier Verhof-
'Ik hoop dat het niet te veel tijd gaat kosten, 't Is
druk in de apotheek. De politie heeft me al
eindeloos ondervraagd. Ja, ik was inderdaad geen
intieme vriendin van mevrouw Van der Geest, dat
is geen geheim. De politie weet er alles van. Ze was
niet bepaald een daadkrachtige vrouw. Ze koos ook
altijd het verkeerde moment uit om iemand de
mantel uit te vegen. Ik hou van beslissingen
nemen, doorwerken, geen getreuzel.' Ze zet de
vingers van haar handen gespreid op de leuningen
van haar stoel. Aan haar ringvinger draagt ze een
smalle zilveren ring met een vis of zoiets.
Leonie staart er naar. Die grove handen met de
brede vingers, die nog breder worden door de
smalle ring. Ze vindt ze onsympathiek. Ze vindt de
hele Janine niet erg aangenaam. Maar dat maakt
haar natuurlijk nog geen moordenares. Janine staat
bruusk op. Er valt iets uit de zak van haar vest.
Leonie bukt zich en pakt het. Een sleutelbos.
'Alsjeblieft.' Ze legt de sleutels in Janines hand.
'Mooie ring,' zegt ze ondanks haar afkeer.
'Die houdt het kwaad buiten de deur,' zegt Janine
'Kwaad buiten de deur?'
'Kan ik gaan? Ik heb werk te doen.' Ze beent het
kantoor uit.
'Daar schieten we niet veel mee op,' zegt Job. 'Een
chagrijn, maar dat zegt niks.'
'Zullen we maar gaan?'
'Nou, nee,' zegt Job. 'Voor de volledigheid moeten
we ook die man met dat lage IQ_spreken.'
'Joep.'
'O ja, Joep.'
Dinsdag aflevering 51.
We krijgen Joeps visie op de wereld te horen
De Belgische koningin Paola wordt op 11 september zeventig.
stadt gaf hem meteen een standje.
De kroonprins moet zich niet met
politiek bemoeien, ook niet als het
gaat om het veiligstellen van zijn
baan.
In die sfeer van onzekerheid en po
litieke spanning geeft het geen pas
om een koninklijke verjaardag uit
bundig te vieren. Voor koningin
Paola, die op 11 september zeven
tig jaar wordt, dan ook geen vaar
tocht met de Europese gekroonde
hoofden. En ook geen groot volks
feest, zoals de Noorse koningin
Sonja begin juli organiseerde ter
gelegenheid van haar zeventigste
Paola houdt het simpel, met een
ontvangst zondag in de serres en
tuinen van Laken.
De bijeenkomst is bedoeld
om mensen te eren die
zich als vrijwilliger of be
roepsmatig bezighouden met de
bescherming van kinderen in
moeilijkheden.
Paola is sinds 2002 erevoorzitter
van Child Focus, een Europese or
ganisatie die zich richt op de op
sporing van verdwenen kinderen,
het tegengaan van seksueel mis
bruik en hulpverlening aan
ouders. Het centrum werd opge
richt door Jean-Denis Lejeune, va
der van Julie, het meisje dat eind
jaren negentig samen Melissa Rus-
so door Mare Dutroux werd ont
voerd, misbruikt en uiteindelijk
vermoord.
Dit werk ligt Paola, inmiddels
grootmoeder van elf kleinkinde
ren, na aan het hart. Het bevalt
haar ook duidelijk beter dan de
openbare optredens en plechtighe
den, waaraan ze na de onverwach
te troonsbestijging van Albert in
1993 - zijn broer koning Boude-
wijn was plotseling overleden -
maar moeilijk kan wennen.
Paola werd op 56-jarige leeftijd op
foto EPA/Bruno Arnold
eens volop in de schijnwerpers ge
plaatst als koningin. Er werd weer
op haar gebrekkige kennis van het
Nederlands gelet, en haar vrijheid
van handelen werd beperkt. Ter
wijl ze dacht het rustiger aan te
kunnen gaan doen, kwam ze sa
men met Albert in een stroomver
snelling terecht.
De politieke en staatkundige onze
kerheid en de twijfel die bestaat
over de geschiktheid van troonop
volger Filip, maken dat Albert en
Paola de scepter voorlopig ook
niet kunnen doorgeven.
Zie ook www.royalblog.nl
door Sanne Terlouw
en Jan Terlouw
Van Jan Tèrlouw en
Sanne Terlouw zijn eerder
verschenen De charmeur
en Venijn.
Aflevering 50
Waarin Job en Leonie opnieuw hun
geluk beproeven in de apotheek
Vroeg in de morgen gaan ze ten tweede male
naar Rijswijk, naar de apotheek. Olivier is
deze keer niet meegegaan. Beb zit in het
kantoortje, ze kijkt hen meewarig aan van boven
haar gouden leesbrilletje. 'U gaat verder met uw
onderzoek? Meneer Wieringa is er vandaag niet.'
'Ja, we gaan verder. We zouden nu graag met
Janine of Louise willen spreken. Is dat mogelijk?'
'Janine is naar de tandarts, ze komt straks terug.
Louise kan wel even gemist worden.'
Louise wordt geroepen, ze is zenuwachtig, blond
en blozend.
'Werk je al lang in de apotheek?' vraagt Job.
'Oh ja, al jaren.'
'Bevalt het je?'
'Het is wel veranderd sinds mevrouw Van der
Geest er niet meer is. Misschien niet aardig om te
zeggen, maar het is zoveel rustiger geworden. Ik
bedoel niet minder klanten hoor, dat was in het
begin wel even zo, maar dat is weer bijgetrokken.
Nee, ik bedoel de sfeer hier.'
'Had je een hekel aan Antoinette van der Geest?'
Ze schrikt. 'Nee, nee, natuurlijk niet, alleen, ze was
er niet zo goed in om problemen op te lossen. Er
heerste vaak een nare sfeer.'
'Maakte Antoinette zelf ruzie?' vraagt Leonie.
'Nee, helemaal niet.' Ze haast zich het te zeggen.
'Volgens mij hield ze niet van ruzie, alleen ze kon
gewoon niet tegen Janine op. En ze was ook altijd
heel streng als ik eens een keertje te laat kwam.'
Louise ziet er niet uit als een moordenares, maar
welke apotheksersassistente wel? Leonie pikt een
dropje uit een grote pot die op het bureau van
Wieringa staat. 'Kun je het goed met je collega's
vinden?' vraagt ze.
'Ach jawel, gaat wel. Het is jammer dat Klaartje
weg is, met haar was ik het beste.'
'Vond je het onterecht dat ze werd ontslagen?'
'Nou nee, natuurlijk niet. We weten allemaal dat
we geen drugs mogen verschaffen aan junks. Dat
leer je al in je opleiding. Het was stom van haar.'
De apotheek is goed zichtbaar vanuit het kantoor.
Ze zien dat de zaak vol loopt. Louise staat op.
'Ik moet nu echt Beb gaan helpen,' zegt ze. Ze
neemt afscheid.
Even zitten Leonie en Job samen in stilte in het
kantoor. Ze bekijken de apotheek alsof ze
Antoinette van der Geest zijn. De toonbank, de
assistentes Veronica en Louise in hun witte jassen,
de al even witte kasten en laden.
Beb is nu blijkbaar achter. Het lijkt zo vredig.
Heerste hier een sfeer van haat en nijd? Was er
hier iemand die zo erg de pest had aan Antoinette
dat ze haar dood wilde?
En dan klinkt een scherpe stem. 'U zocht me?'
Dat moet Janine zijn, de assistente die naar de
tandarts was. Ze hebben haar niet zien
binnenkomen, blijkbaar is er een achterom. Janine
is tamelijk breed en heeft een vastberaden gezicht.
Ze gaat zitten en slaat haar ene been over het
andere. Ze heeft haar witte assistentenjas alweer
aan. Hij hangt open, eronder draagt ze een groen
vest.
