Brussel is leuk!
'I;
Diana was het juiste
meisje op het juiste moment
v16 I'um
Zaterdag 25 augustus 2007 PZC
STANDPLAATS
door
Hans Gertsen
s dat nou leuk, wonen in Brussel?"
Het is me de afgelopen jaren vaak
gevraagd door landgenoten, die ik
vertelde dat ik als correspondent
werk en woon in de Belgische (en tevens
Europese) hoofdstad. Vaak vroegen ze het
met een ietwat bezorgde ondertoon, alsof
ze al op voorhand rekening hielden met
een negatief antwoord. Haast alsof ze me
delijden met me moesten hebben.
Brussel heeft in Nederland een heel nega
tiefimago, zo weet ik inmiddels. Het gaat
door voor rommelige, overwegend Fransta
lige stad, waar men niet graag Nederlan
ders ziet. En al helemaal geen Nederlands
wenst te horen. En buiten de fraaie, histori
sche Grote Markt, het Atomium en
Manneken Pis heeft Brussel weinig
bijzonders te bieden, zo schijnt me
nig landgenoot te denken.
De werkelijkheid is heel anders. Brus
sel is een bruisende metropool waar
in het zeer goed toeven en wonen is.
Wie de geijkte toeristenvallen rond
de Grote Markt vermijdt, kan op me
nig plaats voortreffelijk eten, door
gaans voor minder dan je in Neder
land kwijt bent voor een vergelijkba-
re maaltijd. En de bediening is er
meestal veel vriendelijker en profes
sioneler. Veel obers zijn hier geen bij-
beunende studenten die snel een va
kantie bij elkaar moeten verdienen,
maar heren die soms al decennia bij dezelf
de zaak werken, die hun vaste klanten ken
nen en die met kennis van zaken advies
kunnen geven over wijn en spijs. Vaak op
humoristische en niet opdringerige wijze.
Van vijandigheid tegenover Nederlanders
heb ik nooit iets gemerkt, integendeel. In
mijn stamcafé spreekt de perfect tweetali
ge eigenaar, een echte Brusselaar, me altijd
in het Nederlands aan, met hetzelfde ge
mak waarmee hij zijn
Franstalige klanten in
hun taal aanspreekt.
De Belgische hoofdstad
biedt nóg enkele voor
delen. Ze ligt ongeveer
halverwege Amsterdam
en Parijs, al is de reistijd
naar Parijs (een uur en
20 minuten) met de
TGV veel korter. In amper twee uur tijd
sta je dankzij dezelfde trein en de Kanaal
tunnel in hartje Londen. Een kwartier fiet
sen, is voldoende om het fraaie, eeuwenou
de Zoniënwoud, al vermeld in het Middel
nederlandse standaardwerk Van den Vos
Reinaerde, te bereiken. De Belgische kust
ligt - files daargelaten - op amper een uur
afstand en wie een uur naar het oosten
reist, zit midden in de Ardennen.
Niet dat ik dat soort uitstapjes veel heb ge
maakt de afgelopen jaren. Want Brussel
zelfheeft meer dan genoeg te bieden. Wie
zich een middag of avond in Marokko of
Turkije wil wanen, hoeft slechts de tram
of de metro te nemen naar wijken als Mo
lenbeek, Schaerbeek of Sint Joost-ten-No-
de. Amper drie metrostations verder kun
je je in de Afrikaanse wijk Matonge (Metro
halte Porte de Namur) in Senegal, Congo
of Ivoorkust wanen en genieten van ty
pisch Afrikaanse gerechten en live-muziek
in tal van restaurants. Amper een kilome
ter verderop vermaken honderden jonge
ren uit alle EU-lidstaten zich elke avond
tot diep in de nacht rond het Luxemburg
plein, de vaste 'hangout' van iedereen die
iets met Europa van doen heeft.
De ruimte die me hier is gegund, is veel te
kort om de vele kwaliteiten en charmes
van Brussel te vermelden. Mijn tijd in Brus
sel zit er bijna op, dit najaar ga ik naar Den
Haag voor een nieuwe carrièrestap. Maar
ik zal nog vaak aan mijn Brusselse jaren
denken. En ik zal er nog regelmatig heen
gaan. Want Brussel is gewoon leuk!
door Hans Jacobs
Het vinden van een bruid is voor een kroonprins geen eenvoudige opgave als het
hele land over zijn schouder meekijkt. De Britse prins Charles (1948) was in de
media al aan tientallen jonge dames gekoppeld toen eind 1980 de geruchten
steeds sterker werden dat hij nu écht iemand had gevonden: Lady Diana Spencer.
Charles had in en rond het bed voldoende ervaring opgedaan, maar eind jaren zeventig
werd van een toekomstige Britse koningin verwacht dat ze als onbeschreven blad het hu
welijk zou instappen. Behalve van onbesproken gedrag moest ze ook van goede komaf
zijn. Dat beperkte de keuze voor Charles, die al een serieuze affaire had met de getrouw
de Camilla Parker Bowles.
Het geduld van het Britse volk en de media met Charles raakte op. Maar ook zijn vader
prins Philip vond dat het speelkwartier voor zijn toen 32-jarige zoon voorbij was. De jon
ge kinderjuf Diana Spencer (19), telg uit een eeuwenoud geslacht, was in feite voor ieder
een het juiste meisje op het juiste moment. Op 24 februari 1981 werd de verloving be
kendgemaakt, op 29 juli volgde de trouwerij.
Het huwelijk viel binnen tien jaar uit elkaar. Weinig details van de echtelijke menings
verschillen, frustraties en het overspel werden het publiek onthouden. Charles was Ca
milla in zijn hart trouw gebleven, Diana zag haar hoge verwachtingen van het huwelijk
niet ingelost. Ook zij zocht haar geluk buiten de deur. In augustus 1996 was de scheiding
een feit.
Diana was in de loop der jaren een stijlicoon geworden, maar door haar onvoorspelbare
en wispelturige gedrag ook een ongeleid projectiel en een lastpost voor de koninklijke
familie. Diana hield van de internationale aandacht, die ze zelf aanstuurde, maar die be
nauwde en bedreigde haar ook. Aan het einde van een korte vakantie in Frankrijk, waar
ze verbleef met vriend Dodi al-Fayed, ging het mis. Het paar probeerde vanuit het Ritz
hotel in Parijs, eigendom van Dodi's vader Mohammed al-Fayed, de paparazzi te ont
vluchten. Bij een dollemansrit door Parijs ver
loor hun dronken chauffeur Henri Paul de
macht over het stuur in de tunnel van de
Pont d'Alma.
Diana overleed nog diezelfde nacht, op 31 au
gustus, aan haar verwondingen. „Ze zullen
mij de schuld geven", verzuchtte Charles, die
haar stoffelijk overschot persoonlijk ophaalde
in Frankrijk, terwijl zijn moeder koningin Eli
zabeth zijn zoons William (toen 15) en Harry
(12) uit het zicht hield op het Schotse kasteel
Balmoral.
De koninklijke familie werd in de daaropvol
gende dagen een gebrek aan compassie ver
weten. Terwijl de bloemenzee bij Kensington
Palace en Buckingham Palace aanzwol, keer
den de rouwende, licht hysterisch geworden
massa en de media zich tegen de Windsors.
Pas toen Elizabeth en later ook de prinsen te
rugkeerden naar Londen keerde het tij. De
uitvaart op 6 september trok over de hele we
reld miljarden kijkers.
Tien jaar na het overlijden van Diana, Prinses
van Wales, loopt er nog steeds een officieel
onderzoek naar de precieze toedracht van het
ongeluk. Mohammed al-Fayed gelooft dat de
prinses en Dodi zijn vermoord, op last van
prins Philip. Prins Charles hertrouwde in
2005, met zijn jeugdliefde Camilla.
Op Althorp Estate (grote foto rechts),
waar Prinses Diana ligt begraven in
een verscholen graf op een eiland,
loopt het doorgaans niet storm bij het
grafmonument. Maar Londen, waar de
dood van Lady Di en haar eveneens
verongelukte vriend Dodi al-Fayed
uitgebreid wordt herdacht (grote foto
boven) en winkels vol liggen met
Diana-artikelen (kleine foto boven),
heeft haar ziel gevangen.
foto's GPD/EPA
