Nieuwe raadkaart
Buitengebied
Een zeilschool ontbrak niet
Allo, ruk uut en lae me mT free
20 Zaterdag 25 augustus 2007 PZC
In de korte serie over recreatieplekken deze week uit de collectie van
Hans Lindenbergh een minder bekend gebied. Ten opzichte van de kust
echt achterland. De vraag is: welke plaats is in beeld. Nadere bijzonder
heden over de situatie toen en nu zijn van harte welkom.
Oplossingen kunnen tot en met uiterlijk donderdag 30 augustus worden
gezonden naar: Redactie PZC Buitengebied, postbus 31, 4460 AA Goes;
fax 0113-315669; e-mail redactie@pzc.nl.
Onder inzenders van een goede oplossing worden drie waardebonnen
verdeeld.
door Rinus Antonisse
Er zijn in Zeeland nogal wat
jachthavens. Die lijken ook
allemaal op elkaar. Je kunt
ze soms moeilijk uit elkaar
houden. Dat verzucht Kees Ste-
vense uit Middelburg in zijn reac
tie op de raadkaart van vorige
week.
De inzendingen bewijzen zijn ge
lijk, er zaten nogal wat verkeerde
oplossingen bij. Zo worden Vlissin-
gen, Colijnsplaat, Breskens en We-
meldinge genoemd. „Het is een fo
to van het Wolphaartsdijkse veer",
weet Hans van de Kreke uit Yerse-
ke.
„Het gebouw links op de kaart
was vroeger de sociëteit van de
zeilclub en is volgens mij nu res
taurant het Kraaiennet. Het mid
delste gebouw is de loods van wa
tersportvereniging Wolphaarts-
dijk. Rechts staat de zeilschool die
van Karei Voorbach is geweest.
Die is midden jaren zestig ge
bouwd. Mijn vader die bouwvak
ker was bij aannemer Wisse in
Oud-Sabbinge heeft hier destijds
aan meegewerkt."
Volgens W. Meeuwse uit Wolp-
haartsdijk heette de zeilschool de
Viking en is op de voorgrond de
jachthaven van de Belgische club
RYCB te zien. Dat was de eerste
jachthaven in Wolphaartsdijk,
merkt Han Goetheer uit Goes op.
Inzender Stevense duikt eerst even
in de geschiedenis. Aanvankelijk
was Wolphaartsdijk een eiland,
dat in 1809 met Zuid-Beveland ver
bonden werd door de bedijking
van de Lodewijkpolder.
Hij wijst op de in 1862 gebouwde
Nederlands hervormde kerk in het
dorp, een ontwerp van H. Hana
en J. Smits. „De kerk is gebouwd
in een nogal gewaagde stijl, een
mengeling van Byzantijnse en Re
naissance vormen."
De binding met het water - de
Zandkreek - had Wolphaartsdijk
door de veerdienst op Kortgene en
een kleine landbouwhaven. Het
veer verdween op 1 oktober i960
door de afdamming van de Zand
kreek. Eén jaar later gevolgd door
de Veerse Gatdam, waardoor het
Veerse Meer ontstond en de recrea
tie binnenkwam, zodat Wolp
haartsdijk zich kon ontwikkelen
tot watersportcentrum.
„De eerste jachthaven werd 14
april 1962 geopend. Er werd ook
een nieuwe landbouwhaven gegra
ven, die al spoedig werd ingericht
voor de watersport", aldus Ste
vense.
„Zo ontstonden de Westhaven,
Schorhaven en Sporthaven. Ten
westen van de voormalige veerstei-
ger kwam een die die werd ver
huurd aan een watersportvereni
ging uit Antwerpen, de Royal
Yachting Club de Belgique. Op de
schorren werden recreatieterrei
nen aangelegd en zomerwoningen
gebouwd. Zelfs een zeilschool ont
brak niet."
De waardebonnen gaan naar: A. P.
van Loo en Jan Tavenier, beiden
Wolphaartsdijk en Hans van de
Kreeke, Yerseke.
<0 -y.
door Engel Reinhoudt
In de De Tijdspiegel uit 1880 staan twee verha
len van H.E. Beunke. Ik vroeg mij vorige
keer af wat het woord takkeloazie betekende
in het verhaal over Jacob, de veerman. 'Mie eêl
d'r takkeloazie' kon een kind in zijn zuidwester.
Ik kon het woord nergens vinden. Gelukkig zijn
er genoeg alerte lezers. De heer Van Hasselt uit
's- Heer Abtskerke wees op het Engelse woord
tackle dat (scheeps-)tuig betekent. Een ander
wees erop dat het wel degelijk in Van Dale staat:
takelage wordt omschreven als staand en lopend
want van een schip of masten, zeilen en touw
werk. Zelfs uit Keulen kwam er een telefoontje
dat takelage in het Duits scheepstuig betekent.
Het tweede verhaal is een komisch verhaal 'Oe a
Piet an z'n tweede vrouwe kwam'. Het begint
zo: „Piet was wevenaer en i ao gin cent in de we
reld. Louwtje was 'en weduwvrouwe en z'aod
en aorig stuvertje."
Piet ligt in de kost bij vrouw Piersen, ook een
weduwe en 'belange nie mak as z'op d'r poot
speelde, en da dee ze nog a dikkels. Z'ao d'r man
net zoo lank getreiterd, tot i op z'n kouwe rik
lee.'
Piet raakt verliefd op overbuurvrouw Louwtje
en vraagt haar onderweg naar de kerk. 'Ae 'k 'et
nie gedocht, dat 'et daer op neer zou draoien.
Jae, je moe dienken da'k gek za zien! Allo, ruk
uut en lae me mi free.'
Piet bleef t'midden op den wegt staen. 'Christe-
meziele! Die ka j'ok je vet geên! Me zü noe mae
wachten tot nae kerke, en dan nog maer es ge-
perbeerd. 't Bin aollemael foefen van 't men-
sche."
Ook op de terugweg lukt het Piet niet om Louw
tje onder zijn paraplu te krijgen. Integendeel. 'I
trok 'eur an 'er faolie. lae los, rakkert van 'en
veint, lae los zei ik, of'k legge je de perreplü op
je goddelooze ziele! Piet bleef staen asof i van 't
onweer geslogen was, en Louwtje liep fort asof
de duvel op d'r ielen zat.'
Een paar weken later komt een neef van Piet uit
de lucht vallen en vertelt tegen vrouw Piersen
dat een tante is gestorven en dat hij en Piet de er
fenis moeten delen. Hij voorspelt grote rijkdom.
Vrouw Piersen is weinig vriendelijk en poeiert
de man af Al mopperend loopt hij overbuur
vrouw Louwtje tegen het lijf en die haalt hem
binnen. Nu ze verneemt dat Piet binnenkort rijk
zal zijn, verandert ze van gedachten.de zun-
ne schient nooit an twee kanten tegliek en der is
aoltied wat da je nie bevaolt. Ao 'k 'em zoo mae
nie afgejakkerd laest.'
Ook vrouw Piersen ziet het ondertussen nu wel
zitten met Piet. Als hij van zijn werk thuiskomt,
wordt hij door beiden opgewacht. Eerst lokt
Louwtje hem binnen die hem, zonder iets van
de erfenis te zeggen, probeert gunstig te stem
men. Vrouw Piersen kan het niet aanzien dat hij
bij de buurvrouw zit en meldt zich ook. Piet
kiest voor Louwtje en trouwt meteen. De erfe
nis blijkt naderhand niks te wezen. 'Piet a niks
g'urven as d'ouwe kleren van Leuntjes man, die
a zes jaer dood was.'
Vrouw Piersen lachte-n-in 'er vuusje, da begriep
je en Louwtje was niks op 'er gemak, da begriep
j'ok. Mae Piet lachte en zee bie z'n eigen: „k 'Eb
ik der toch 'en eigen 'uusje en 'en aorig stuvertje
mee verdiend en 'en vrouwe op den 'oop toe!"
En dat zonder internet!