Nieuwe raadkaart Buitengebied Een zeilschool ontbrak niet Allo, ruk uut en lae me mT free 20 Zaterdag 25 augustus 2007 PZC In de korte serie over recreatieplekken deze week uit de collectie van Hans Lindenbergh een minder bekend gebied. Ten opzichte van de kust echt achterland. De vraag is: welke plaats is in beeld. Nadere bijzonder heden over de situatie toen en nu zijn van harte welkom. Oplossingen kunnen tot en met uiterlijk donderdag 30 augustus worden gezonden naar: Redactie PZC Buitengebied, postbus 31, 4460 AA Goes; fax 0113-315669; e-mail redactie@pzc.nl. Onder inzenders van een goede oplossing worden drie waardebonnen verdeeld. door Rinus Antonisse Er zijn in Zeeland nogal wat jachthavens. Die lijken ook allemaal op elkaar. Je kunt ze soms moeilijk uit elkaar houden. Dat verzucht Kees Ste- vense uit Middelburg in zijn reac tie op de raadkaart van vorige week. De inzendingen bewijzen zijn ge lijk, er zaten nogal wat verkeerde oplossingen bij. Zo worden Vlissin- gen, Colijnsplaat, Breskens en We- meldinge genoemd. „Het is een fo to van het Wolphaartsdijkse veer", weet Hans van de Kreke uit Yerse- ke. „Het gebouw links op de kaart was vroeger de sociëteit van de zeilclub en is volgens mij nu res taurant het Kraaiennet. Het mid delste gebouw is de loods van wa tersportvereniging Wolphaarts- dijk. Rechts staat de zeilschool die van Karei Voorbach is geweest. Die is midden jaren zestig ge bouwd. Mijn vader die bouwvak ker was bij aannemer Wisse in Oud-Sabbinge heeft hier destijds aan meegewerkt." Volgens W. Meeuwse uit Wolp- haartsdijk heette de zeilschool de Viking en is op de voorgrond de jachthaven van de Belgische club RYCB te zien. Dat was de eerste jachthaven in Wolphaartsdijk, merkt Han Goetheer uit Goes op. Inzender Stevense duikt eerst even in de geschiedenis. Aanvankelijk was Wolphaartsdijk een eiland, dat in 1809 met Zuid-Beveland ver bonden werd door de bedijking van de Lodewijkpolder. Hij wijst op de in 1862 gebouwde Nederlands hervormde kerk in het dorp, een ontwerp van H. Hana en J. Smits. „De kerk is gebouwd in een nogal gewaagde stijl, een mengeling van Byzantijnse en Re naissance vormen." De binding met het water - de Zandkreek - had Wolphaartsdijk door de veerdienst op Kortgene en een kleine landbouwhaven. Het veer verdween op 1 oktober i960 door de afdamming van de Zand kreek. Eén jaar later gevolgd door de Veerse Gatdam, waardoor het Veerse Meer ontstond en de recrea tie binnenkwam, zodat Wolp haartsdijk zich kon ontwikkelen tot watersportcentrum. „De eerste jachthaven werd 14 april 1962 geopend. Er werd ook een nieuwe landbouwhaven gegra ven, die al spoedig werd ingericht voor de watersport", aldus Ste vense. „Zo ontstonden de Westhaven, Schorhaven en Sporthaven. Ten westen van de voormalige veerstei- ger kwam een die die werd ver huurd aan een watersportvereni ging uit Antwerpen, de Royal Yachting Club de Belgique. Op de schorren werden recreatieterrei nen aangelegd en zomerwoningen gebouwd. Zelfs een zeilschool ont brak niet." De waardebonnen gaan naar: A. P. van Loo en Jan Tavenier, beiden Wolphaartsdijk en Hans van de Kreeke, Yerseke. <0 -y. door Engel Reinhoudt In de De Tijdspiegel uit 1880 staan twee verha len van H.E. Beunke. Ik vroeg mij vorige keer af wat het woord takkeloazie betekende in het verhaal over Jacob, de veerman. 'Mie eêl d'r takkeloazie' kon een kind in zijn zuidwester. Ik kon het woord nergens vinden. Gelukkig zijn er genoeg alerte lezers. De heer Van Hasselt uit 's- Heer Abtskerke wees op het Engelse woord tackle dat (scheeps-)tuig betekent. Een ander wees erop dat het wel degelijk in Van Dale staat: takelage wordt omschreven als staand en lopend want van een schip of masten, zeilen en touw werk. Zelfs uit Keulen kwam er een telefoontje dat takelage in het Duits scheepstuig betekent. Het tweede verhaal is een komisch verhaal 'Oe a Piet an z'n tweede vrouwe kwam'. Het begint zo: „Piet was wevenaer en i ao gin cent in de we reld. Louwtje was 'en weduwvrouwe en z'aod en aorig stuvertje." Piet ligt in de kost bij vrouw Piersen, ook een weduwe en 'belange nie mak as z'op d'r poot speelde, en da dee ze nog a dikkels. Z'ao d'r man net zoo lank getreiterd, tot i op z'n kouwe rik lee.' Piet raakt verliefd op overbuurvrouw Louwtje en vraagt haar onderweg naar de kerk. 'Ae 'k 'et nie gedocht, dat 'et daer op neer zou draoien. Jae, je moe dienken da'k gek za zien! Allo, ruk uut en lae me mi free.' Piet bleef t'midden op den wegt staen. 'Christe- meziele! Die ka j'ok je vet geên! Me zü noe mae wachten tot nae kerke, en dan nog maer es ge- perbeerd. 't Bin aollemael foefen van 't men- sche." Ook op de terugweg lukt het Piet niet om Louw tje onder zijn paraplu te krijgen. Integendeel. 'I trok 'eur an 'er faolie. lae los, rakkert van 'en veint, lae los zei ik, of'k legge je de perreplü op je goddelooze ziele! Piet bleef staen asof i van 't onweer geslogen was, en Louwtje liep fort asof de duvel op d'r ielen zat.' Een paar weken later komt een neef van Piet uit de lucht vallen en vertelt tegen vrouw Piersen dat een tante is gestorven en dat hij en Piet de er fenis moeten delen. Hij voorspelt grote rijkdom. Vrouw Piersen is weinig vriendelijk en poeiert de man af Al mopperend loopt hij overbuur vrouw Louwtje tegen het lijf en die haalt hem binnen. Nu ze verneemt dat Piet binnenkort rijk zal zijn, verandert ze van gedachten.de zun- ne schient nooit an twee kanten tegliek en der is aoltied wat da je nie bevaolt. Ao 'k 'em zoo mae nie afgejakkerd laest.' Ook vrouw Piersen ziet het ondertussen nu wel zitten met Piet. Als hij van zijn werk thuiskomt, wordt hij door beiden opgewacht. Eerst lokt Louwtje hem binnen die hem, zonder iets van de erfenis te zeggen, probeert gunstig te stem men. Vrouw Piersen kan het niet aanzien dat hij bij de buurvrouw zit en meldt zich ook. Piet kiest voor Louwtje en trouwt meteen. De erfe nis blijkt naderhand niks te wezen. 'Piet a niks g'urven as d'ouwe kleren van Leuntjes man, die a zes jaer dood was.' Vrouw Piersen lachte-n-in 'er vuusje, da begriep je en Louwtje was niks op 'er gemak, da begriep j'ok. Mae Piet lachte en zee bie z'n eigen: „k 'Eb ik der toch 'en eigen 'uusje en 'en aorig stuvertje mee verdiend en 'en vrouwe op den 'oop toe!" En dat zonder internet!

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 20