'Aaaaaaah, mijn laarzen zijn te kort'
'Met een gids erbij begint een verhaal te leven'
34
Excursie in Saeftinghe
vraagt om kleding
waarover is nagedacht.
Verhalenfietstocht over
Noord-Beveland is met
een maand verlengd.
ft
door Anoeska Gijzel
„Ik had mijn nordic walking-stok
ken moeten meenemen", zegt An
neke de Jonge terwijl zij zich met
pijn en moeite de steile kant van
de kreek ophijst. „Ik zal nog wel
een keer op mijn snuit gaan, dat
voel ik gewoon."
Wie op excursie gaat in het ver
dronken land van Saeftinghe doet
er verstandig na te denken over
zijn kleding. Annekes schoenen en
sokken zijn veranderd in onher
kenbare klompen slik. Echtgenoot
Jan is er erger aan toe. Al bij de eer
ste oversteek maakte hij een schui
ver waardoor zijn outfit - inclusief
fototoestel - er nu uitziet als ca
mouflagekleding.
'Goed voor de teambuilding,
dit zouden alle grote
bedrijven moeten doen'
Laarzen lijken handig maar zijn
toch niet praktisch, zo leert de do
minee uit Terheijden als hij gena
deloos vast komt te zitten. „Niet
blijven staan, gewoon doorstap
pen", is het advies van de gids.
„Dat gaat niet," jammert de voor
ganger, „ik blijf steken, mijn laar
zen zijn te groot." Zijn collega uit
Kloosterzande ontfermt zich over
hem en bevrijdt hem met laarzen
en al uit de zompige ondergrond.
De voorhoede loopt inmiddels
door een gebied dat veel weg heeft
van een ondergelopen rijstveld.
Handicaps zijn kleine geultjes die
er kriskras doorheen lopen. Som
migen springen er zo over, ande
ren helpen elkaar er doorheen.
„Goed voor de teambuilding",
Een excursie door Saeftinghe betekent ploeteren door modder en water.
roept Anneke, „dit zouden alle gro
te bedrijven moeten doen." Even
later waadt de groep door het wa
ter naar het volgende schor. Op
nieuw blijken laarzen niet ge
schikt. „Aaah, ze lopen vol, ze zijn
te kort", gilt Marlies Meuldijk ter
wijl ze op het droge haar rubberen
schoeisel meteen uittrekt. De sok
ken zijn ietwat nat. „Aanstelster",
zegt haar dochter wier helderrode
broek veranderd is in een slobberi
ge voddebaal. Nee, dan de korte
broek van een Vlaamse schone.
MM
foto Anoeska Gijzel
Geen water dat er intrekt, geen
slik dat er aan plakt. Blote benen
zijn in een mum van tijd droog en
grotendeels schoon.
Anders is dat bij een van de dames
die het verloop van de tocht met
fotocamera vastlegt. Ze springt in
een geul, zakt anderhalve meter la
ger tot haar knieën weg in de drab
en verliest haar evenwicht. Als ze
opstaat, is haar achterste voorzien
van een dikke sliblaag die zich on
getwijfeld niet beperkt tot de bui
tenkant van haar broek. Hilariteit
alom. „Ge hebt alle accidenten
vastgelegd", zegt de Vlaamse met
de korte broek, „heeft iemand u al
getrokken?"
Na ruim tweeënhalf uur lopen,
kruipen en ploeteren zet de gids
de terugtocht in. Op verzoek van
de groep wordt nog één grote geul
met water overgestoken. Niemand
blijft droog, zelfs de gids niet. Zijn
neefje neemt het er nog even van.
Terwijl anderen hun laarzen leeg-
kieperen gaat hij op handen en
voeten door het water tot hij door
weekt is. Zijn broek en shirt zijn
daarna wel een stuk schoner. „Van
af nu gaan we niet meer modde
ren", belooft de gids. „Ach", rea
geert Marlies laconiek, terwijl het
water in haar laarzen klotst, „als je
hier niet tegen kunt, moet je dit
niet doen."
Een uur later bereikt het gezel
schap de dijk. De sporen van de
tocht zijn bij iedereen zichtbaar.
„Kunnen we u voor de volgende
keer reserveren?" vraagt de Vlaam
se aan de dominee van Klooster
zande. „We hebben sterke man
nen nodig die ons eruit kunnen
trekken." Hij lacht. „Ik ga graag
nog een keer. Ik heb genoten."
Op excursie in Saeftinghe
Data: 29 aug 9 uur, 19 sep
13.30 uur en 17 okt 10.30 uur.
Start: bezoekerscentrum Saef
tinghe, Emmaweg 4,
Nieuw-Namen
Kosten €5 p.p., kinderen 10-16
jaar €2,50, donateurs gratis.
Aanmelden: 0114-633110.
door Madelijne Daub
Met hun haren door de war en ro
de gezichten ploffen zij neer op
het terras in Wissenkerke. Even
pauze. Een uur lang hebben de zes
deelnemers van de Verhalenfiets
tocht op Noord-Beveland tegen de
harde wind in gefietst en nu ver
dienen ze een kopje koffie.
De Stichting Verhalen in het Land
organiseert een fietstocht over het
eiland. „Tijdens de route die we
vandaag fietsen komen we langs
Kamperland, de Oosterschelde en
de Schotsman", vertelt secretaris
Herman Robben (58), die tevens
projectleider is van de gidsen. „We
rijden zo'n vijfentwintig kilometer
in tweeëneenhalf uur."
Fietsen is hip, vindt Robben. „Het
is echt een hype met de tegen
woordige vergrijzing. Iedereen
fietst."
De stichting mikt daarom vooral
op vijftigplussers. „De tocht be
staat twee maanden. Ongeveer
honderd mensen hebben hem nu
gereden en daar zijn we dik tevre
den over. En we hebben de fiets
tocht met een maand verlengd tot
en met september."
Er staan 54 borden in Noord-Beve-
'Het is echt een hype met
de tegenwoordige
vergrijzing, ledereen fietst'
land waarop informatie te lezen is
over locaties. „Maar op je eigen
houtje langs die borden fietsen
moet je niet doen", zegt Robben.
„Met een gids erbij begint een ver
haal te leven, zeker als er persoon
lijke verhalen bij verteld worden."
Het gezelschap dat vandaag op
pad is, bestaat vooral uit snuffelen
de en lerende gidsen en twee 'ech
te' deelnemers. Eén zo'n lerende
gids is Marianne Zijl (62) uit Geers-
«K'iPf
Cfi»;
Gids Piet de Wild geeft uitleg.
dijk. Robben: „Een landschapsver-
haal moet tijdens de tocht natuur
lijk sappig en met lol verteld wor
den. Marianne kijkt nu hoe het er
foto Madelijne Daub
aan toegaat. Volgend jaar krijgt ze
haar eigen groep."
Op het terras wordt nog eens door
genomen welke verhalen tijdens
Verhalenfietstocht
Elke woensdag (afhankelijk van
het weer) tussen 13.30 en
16.30 uur (inclusief pauze).
Groepen ook op andere dagen.
Opgeven kan tot dinsdag
16.30 uur bij de WV Kamper
land aan de Veerweg.
Info: verhaleninhetlandlflive.nl,
VVV Kamperland:
0113-371595.
de tocht verteld zijn. De twee Duit
se participanten Regine Edler (66)
en Sibylle Korber (67) zijn enthou
siast. „In Duitsland zeggen we: je
ziet alleen wat je weet", zegt Kor
ber. En dus zagen ze nu voor het
eerst dat schuren geen witte ban
den om deuren en ramen hebben
ter decoratie, maar om ze in het
donker zichtbaar te maken. En ze
hebben geen spijt van hun deelna
me. Edler: „Als de nieuwe route
ook klaar is, doen we weer mee."
