Gorefest doet nu waar zij goed in is
Kunstspoor kronkelt van Kats tot Kamperland
Metalband presenteert
nietsontziend album en
gaat toeren in Rieu-bus.
Matangi Quartet
in kerk van Veere
Kees Weeda
verricht opening
Nazomerfestival
Koorschool
Hommage Dirk Jan
Koets in kunstroute
Noord-Beveland.
PZC Zaterdag 18 augustus 2007 47
Gorefest tijdens metalfestival Wacken Open Air 2005, met (vlnr) Frank Harthoorn, Jan-Chris de Koeijer en Boudewijn Bonebakker. foto Eugene Straver
door Rolf Bosboom
GOES - Met La muerte, het album
waarmee Gorefest in 2005 na zeven
jaar stilte terugkeerde aan het front,
bewees het viertal al het kunstje
niet verleerd te zijn. De opvolger,
het net uitgekomen Rise to ruin,
wordt echter alom gezien als een
hoogtepunt - misschien wel hét
hoogtepunt - in het inmiddels acht
tienjarige bestaan van de metalband.
Ze worden nog regelmatig aange
duid als Zeeuwse of Goese groep,
maar alleen gitarist Frank Hart
hoorn heeft de bakermat van Gore
fest niet verlaten. In de jaren negen
tig groeide het kwartet uit tot een
grote metalact in Europa. Onderlin
ge spanningen leidde ertoe dat de
groep in 1998 uiteenviel. Weinig
mensen hadden verwacht dat het
ooit tot een reünie zou komen. Het
gebeurde, zes jaar later, toch. „Het is
een soort huwelijk", zegt Hart
hoorn. „Later ga je toch anders op
die periode terugkijken en herinner
je vooral de tours, de toffe muziek
die we hadden gemaakt, de leuke
tijd die we met elkaar hadden ge
had. Toen we voor het eerst weer bij
elkaar in één kamer zaten, was er
meteen weer dezelfde dynamiek als
vroeger."
Het resultaat was, een jaar nadien,
de comebackplaat La muerte. Gore
fest stond weer op vele festivals.
„Voor ons was het wel een verras
sing dat het aansloeg, want we wa
ren niet de prettigste band toen we
uit elkaar gingen." Ze hebben er nu
voor gewaakt in dezelfde fouten als
vroeger te vervallen. „Dat doe je
door heel eerlijk tegen elkaar te zijn.
Als iets ons niet zint, zeggen we het
nu meteen tegen elkaar. We zijn na
tuurlijk ook ouder geworden. En
een beetje frictie is helemaal niet
erg."
In de jaren negentig was Gorefest
hun werk, nu een hobby naast een
reguliere baan. Van La muerte wer
den 20.000 exemplaren verkocht,
'Het hardere werk blijkt ons
beter te liggen. Daar zijn we
toch ook mee begonnen'
niet slecht in het huidige download
tijdperk. „Het leverde in elk geval
voldoende opnamebudget op voor
een volgende plaat."
Die is er nu: het overdonderende,
nietsontziende Rise to ruin, beter
nog dan de voorganger, vindt ook
Harthoorn. „We waren best blij met
La muerte, maar als luisteraar kreeg
je wel wat veel te verhapstukken. De
ze plaat is beter gefocust, meer een
geheel. We hebben ook gemerkt dat
het hardere werk ons beter ligt. Daar
zijn we toch ook ooit mee begon
nen. Het is nu zaak om te doen
waar we goed in zijn."
Tot drie keer toe werd na La muerta
een internationale tournee afgebla
zen, door anderen of door henzelf,
omdat ze de zaak niet vertrouwden.
„Er zijn veel comboys in deze we
reld", zegt Harthoorn.
Vanaf 7 september treedt Gorefest
weer op. Vanaf 23 oktober volgt, nu
echt, een tour door Italië, Oosten
rijk, Tsjechië en Duitsland. De band
heeft een bus van tegenpool André
Rieu gehuurd. Diens naam laten ze
er graag op staan. Harthoorn ziet
het al voor zich. „Dan stoppen we
bij een pompstation en dan komen
wij eruit!"
VEERE - Het Matangi Quartet
treedt morgen op bij Muziekpo-
dium Zeeland, in de Grote Kerk in
Veere. Het jonge, talentrijke viertal
is in korte tijd uitgegroeid tot een
van de bekendste kamermuzieken-
sembles. Dat is mede te danken
aan hun uitstapjes buiten de klas
sieke muziek, met onder anderen
Frédérique Spigt, Herman van
Veen en Youp van 't Hek.
Het Matangi Quartet bestaat uit
Maria-Paula Majoor (viool), Da
niel Torrico Menacho (viool), Kar-
sten Kleijer (altviool) en Arno van
der Vuurst (cello). Op het program
ma staan morgen Strijkkwartet op.
20 nr. 4 in D van Haydn, Strijkkwar
tet nr 1 in es op. 12 van Mendels
sohn en Strijkkwartet in F op. 96
'Amerikaans' van Dvorak. Het con
cert begint om 15.30 uur.
HANSWEERT - Het Zeeland Nazo
merfestival wordt dit jaar officieel
geopend door Kees Weeda, alge
meen secretaris van de landelijke
Raad voor Cultuur.
Hij doet dat met een korte toe
spraak dinsdagavond 28 augustus
in dorpshuis Kaj Munk in Hans-
weert, voorafgaand aan de premiè
re van het toneelstuk Vloed. Dat
wordt opgevoerd in het gedempte
kleine sluis in het dorp, onder re
gie van Jos van Kan.
GOES - De Zeeuwse Koorschool, in
de Singelstraat in Goes, verzorgt
vandaag om 12.00 uur een 'kennis
makingsconcert'. Dit is ter gelegen
heid van het aantreden van Evert
Wagter als nieuwe directeur, offici
eel op 1 augustus.
Het optreden begint om 12.00 uur.
Aansluitend is er een open huis
voor ouders en jongens die wat na
der willen kennismaken met de
Zeeuwse Koorschool.
door AM Pankow
KATS - Tussen Kats en Kamper
land meandert dit en volgend
weekeinde weer het Kunstspoor.
De route verbindt 13 locaties op
Noord-Beveland, waar in totaal 21
beeldend kunstenaars hun werk to
nen. Ere-exposant is kunstschilder
Dirk Jan Koets (1895-1956). Kunst
spoor staat borg voor een divers
aanbod zowel in uitingsvormen
als in stijlen. Zo zijn er de abstrac
te, witte beelden van Renee Mink,
landschapfoto's van Cas Donker,
objecten van het echtpaar Marion
en Paul Kamper, schilderijen en te
keningen van een ander echtpaar,
Teun en Jet Nijkamp die tevens
nieuw werk van hun cursisten ex
poseren, bronzen beelden van Fri
da van Overbeeke en werk van ve
le anderen. Enkele dichters dragen
op diverse locaties hun poëzie
voor.
„Het Kunstspoor wordt voor de ne
gende keer gehouden. Het aantal
deelnemers is in de loop der jaren
toegenomen. De kunstroute geeft
een mooie indruk van het aanbod
op Noord-Beveland. De commis
sie streeft bij de samenstelling een
zekere mate van professionaliteit
na", vertelt coördinator Lenny van
Broekhoven van het Kunstspoor.
Op haar eigen locatie, Galerie
Kats, is een hommage aan Dirk
Jan Koets ingericht. Dat gebeurde
in nauwe samenwerking met Joost
Bakker van galerie 'De Vier Geme
ten' in Middelburg.
Koets werd in Wissekerke gebo
ren, maar vertrok op 10-jarige leef
tijd al met zijn ouders naar Gouda
en kort daarop naar Amerika. Een
oproep voor militaire dienst tij
dens de Eerste Wereldoorlog
bracht hem terug naar Nederland.
Hij legde zich als wetenschapper
toe op bewegingsmethodieken en
'Hoogaarzen in de haven van Veere' van Dirk Jan Koets, foto Willem Mieras
ontwikkelde zich binnen de schil
derkunst als autodidact.
Bakker tekende twee jaar geleden
ook voor de oeuvre-tentoonstel-
ling van Koets in Museum De
Schotse Huizen in Veere. De gale
riehouder heeft zich vanuit per
soonlijke fascinatie verdiept in
werk en leven van Koets. „De kleu
ren in zijn schilderijen spreken mij
zeer aan. Zijn werk is altijd licht
en vrolijk gebleven, ook toen hij la
ter zwaar verbitterd raakte", zegt
Bakker. De oorzaak voor die verbit
tering lag in het feit dat Koets als
wetenschapper niet zijn beoogde
erkenning kreeg voor de uitvin
ding van een nieuw voortstuwings
systeem voor de scheepvaart. Vol
gens Bakker geldt de titel 'Veerse
Van Gogh', die Koets kreeg toege
dicht door zijn stadsgenoten, als
liefkozende omschrijving.
„We hebben goed overwogen of
we deze kunstenaar nu ook hier
tot ere-exposant zouden kiezen.
Het feit dat het aanbod vrijwel vol
ledig verschilt van twee jaar gele
den gaf de doorslag", zegt Van
Broekhoven.
IS1 Kunstspoor Noord-Beveland, beel-
dende kunst en poëzie, zat. vandaag
en morgen en zaterdag 25 en zon
dag 26 augustus, 11.00 - 18.00 uur.
De tentoonstelling van ere-expo
sant Dirk Jan Koets, in Galerie Kats,
is ook te bezoeken op 1 en 2 sep
tember.
