De kracht van het collectief APOTHEKER PZC Vrijdag 17 augustus 2007 1 9 Besparen op de aanschaf van allerlei producten kan door het groot aan te pakken. Samen inkopen, kan de prijs drukken. door Irene van den Berg illustratie Ruben L. Oppenheimer Afdingen bij een winke lier is veel gemakkelijker als je honderd televisies wilt aanschaffen in plaats van één beeldbuis. De kans dat je honderd mensen kent die al lemaal tegelijk een nieuwe tv wil len kopen, is echter niet zo groot. Toch zijn er veel manieren om groepskorting op je aankopen te krijgen zonder een extreem grote en koopgrage familie of vrienden club. Internet is een uitstekend medium om andere consumenten te ont moeten en gezamenlijke aankopen te doen. Co-shoppen of co-buying wordt dat in de digitale wereld ge noemd. De bestellingen van consu menten worden gebundeld, zodat de prijs per stuk lager wordt. Op de website www.samenko- pen.net kun je je inschrijven op grote partijen goederen met groepskorting. De deelnemers zet ten zelf acties op touw, onder toe ziend oog van de beheerder van de website. Ze bedingen kortingen bij leveranciers en bieden de pro ducten te koop aan. Dat kan van al les zijn, van condooms tot compu terspellen. Maar let op: omdat er vaak minimale afnamen gelden, duurt een aankoop vaak langer dan wanneer je iets direct in een winkel koopt. Ook zijn er websites waarbij de fa brikanten of aanbieders recht streeks in contact willen komen met de consument. Vaak geldt: hoe meer inschrijvingen, des te gunstiger de deal. Voorbeelden van dergelijke Nederlandse co-shopinternetsites zijn: www.unitedconsumers.com, dat zich vooral toelegt op aardgas, stroom, tanken, mobieltjes en zorg verzekeringen en www.pingelpart- ner.nl. (onder meer aardgas, .tasL.sj) stroom en pretparken) „Internet is een uitstekend medium om voor groepen consumenten korting te bedingen. De Consumentenbond vindt het goed dat dergelijke initia tieven worden ontwikkeld", zegt woordvoerder Ewald van Kouwen. Een andere manier om groepskor ting te bedingen, is door je aan te sluiten bij een koopclub. Produc ten en diensten kunnen goedko per worden aangeboden als bestel lingen worden gebundeld. Ook hier is weer een Engels woord voor: membership-service. De Countdown card is een voorbeeld van een membership-service waar bij leden jaarlijks 25 euro betalen voor hun lidmaatschap. De hou ders krijgen korting bij aangeslo ten winkeliers. „We hebben niet alleen contracten met bijvoorbeeld de Schoenen reus, Moviemax en Boedelbak, maar ook met veel plaatselijke on dernemers", zegt Senne Sultan van Countdown card. De korting varieert van 5 tot 10 procent tot het tweede product gratis. Maar niet alle producten van een winke lier vallen onder de koopjeskaart. Een andere membership-service is de Discount card Europe. Zij ge ven tegen 25 euro per jaar korting op onder andere wasmachines, drogers, koelkasten en beeldscher men. „Je gaat naar de winkel en kiest daar het product dat je wilt. Noteer vervolgens merk en type nummer en bel ons op. Wij heb ben contact met inkooporganisa ties en kunnen het product tegen inkoopprijs aanschaffen", vertelt Gerrit Holle van Discount card Eu rope. Nadeel is wel dat de producten vooraf betaald moeten worden. Het is dus lastiger reclameren als er iets mis is. „Het is wellicht een open deur, maar let er bij dergelij ke initiatieven op dat je met een betrouwbare partij in zee gaat", zegt Van Kouwen. Waarom regelt de Consumenten bond zelf geen groepskorting voor haar leden? Ewald van Kouwen: „Daar hebben we zeker over nage dacht, maar we hebben besloten ervan af te zien omdat het onze onafhankelijke positie aantast. Stel dat wij korting bij Shell kunnen bedingen, dan is het lastig om te verkopen dat we bij een test over benzinepompen wel objectief blij ven." Wie er zeker van wil zijn dat alles in veilige handen is, kan altijd zelf een inkoopvereniging starten. Denk bijvoorbeeld aan de fiets club, die elk jaar fietsonderdelen nodig heeft. Of een club van tuin- liefhebbers die ieder voorjaar veel planten inslaan. Een beetje koop mansgeest is dan wel vereist. f Aflevering 39 Waarin Daniël eieren voor zijn geld kiest Job heeft meteen de volgende dag al weer aanvechting om naar Doetinchem te gaan, en niet vanwege Daniël. Hij verzet zich ertegen, of liever, hij beheerst zich. Nog weer een dag later, om één uur, belt Manon. Alsof de zon ineens in de kamer schijnt. Job is verrast. Ze zegt dat ze nieuws heeft. Kunnen ze elkaar 's avonds ontmoeten? Nou en of ze.dat kunnen. 'Weer in Musis?' vraagt Job. 'Of kom je hierheen?' Ze aarzelt. 'Ik kom,' zegt ze dan. Job haalt wijn uit de kelder, gaat biefstukjes kopen en een krop sla, verwijdert met een ragebol een spinnenweb in een hoek van de kamer en hij zorgt zelfs heel optimistisch ervoor dat zijn slaapkamer toonbaar is. Overbodig is dat niet, want nog voor de biefstukjes in de pan liggen, belanden Job en Manon daar al. Heel voorspelbaar natuurlijk, het hing al dagen in de lucht. 'Ik droomde al van je toen je die eerste keer in de winkel was geweest,' zegt Manon. Het voelt heel vertrouwd, zo naast elkaar liggen. Hoe anders staan ze nu tegenover elkaar dan vóór deze erotische belevenis. Zo ontdaan van plichtplegingen. Er is iets in hun relatie gekomen wat honderd gesprekken niet kunnen bereiken. Dat komt natuurlijk toch doordat ze geen van beiden de gewoonte hebben om meteen na een eerste kennismaking het bed in te duiken. De biefstukjes worden tenslotte toch nog gebakken, door Job, terwijl Manon de sla aanmaakt. Ze eten zonder veel te zeggen. Het vreemde en het vanzelfsprekende verzoenen zich met elkaar in de stiltes. Pas als ze daarna koffie drinken, vertelt Manon wat er is voorgevallen. De vorige dag was Daniël naar de zaak gekomen en had tegen meneer Gans en haar gezegd dat hij iets had te vertellen. Dat was natuurlijk ongebruikelijk. Ze gingen met z'n drieën aan tafel zitten. Hij draaide langdurig heen om wat hij wilde zeggen, maakte omwegen. Tenslotte kwam er toch uit dat hij soms voor eigen gewin inkocht en daar heel wat mee had verdiend. Voor Manon geen nieuws. „Hoe lang doe je dat al?" had meneer Gans gevraagd. „Nou, een tijdje," had Daniël eerst gezegd. Maar toen de juwelier hem strak in de ogen keek, had Daniël opgebiecht dat hij het al jaren deed. „Hoezo kom je daar nu ineens mee. Daar zit zeker meer achter," had de baas gezegd. 'En toen vertelde Daniël dat er een paar dagen geleden een man in de winkel was geweest die hem wilde spreken. Hij hoopte dat die hem zou kunnen informeren over de juweliersbranche in Engeland.' 'Ik dus,' zegt Job. 'Hij zei dat je van de politie was, dat je afwist van de privé-inkopen, maar vooral dat je hem had beschuldigd van moord. Meneer Gans was geschokt. Dat was nog niet alles. Daniël had een voddig papiertje uit zijn binnenzak gehaald en op tafel gelegd. Dat had hij die ochtend met de post gekregen. Van een meneer Laarmans. Ja, maak dat de kat wijs,' zegt Manon. 'Van Reders Reders, wil ik wedden. Geschreven in een aandoenlijk kinderlijk handschrift. Het jouwe?' 'De eer komt Leonie toe.' 'Heel overtuigend. Vier jaar lagere school. Nou goed, Daniël zei: „Laarmans schrijft dat hij heeft gezien dat ik de vrouw van Cees van Dordt, die feitelijk mijn oom is, heb vermoord. En dat hij tienduizend euro eist om te zwijgen. Maar ik héb mijn tante niet vermoord. Ik ben niet in haar buurt geweest. Ik heb haar meer dan een maand voor haar dood voor het laatst gezien. Dat zweer ik jullie. Wat moet ik doen?" Dat zei hij.' 'Zo zo,' zegt Job. 'En wat zeiden jullie?' 'Ik vond hem overtuigend. Het was geen toneelspel, lijkt me. Meneer Gans zei streng dat Daniël meteen naar de politie van Doetinchem moest gaan, met het briefje. De politie kende misschien mensen met een afwijking die dit soort briefjes schrijven. Als Daniël onschuldig was, kon hij maar het best zo openhartig mogelijk zijn.' 'En zou hij dat doen?' 'Hij was het wel van plan. Verder zei meneer Gans dat hij Daniëls gedrag ontoelaatbaar vond. Hij ontsloeg hem op staande voet. Zijn salaris wordt tot het eind van de maand doorbetaald. Daniël zei dat hij er over zou nadenken of hij dat ontslag bij de rechter zou aanvechten. Je houdt het niet voor mogelijk, de brutaliteit.' 'Het zou me niets verbazen als hij dat nog wint ook,' zegt Job. 'Het zijn vreemde tijden.' |3g Morgen aflevering 40. Ze bespieden De Wikkel Van Jan Terlouw en Sanne Terlouw zijn eerder verschenen De charmeur en Venijn.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 19