Springen en stunten over de golven
Binnen een halfuur
leren wakeboarden.
Onmogelijk of niet?
door Anoeska Gijzel
T e bent jong, in Zeeland op va-
I kantie en je wilt wat, Strand-
I weer is het niet en een mu-
«um bezoeken laat je wel uit je
hoofd. Je wilt iets avontuurlijks. Ki-
tesurfen bijvoorbeeld, lekker hard
over de golven, of zeilen. De keus
valt op waterskiën. De website van
de waterskischool belooft dat je
binnen één sessie aan de lange lijn
achter de boot kunt hangen. 'Eerst
zien, dan geloven' vindt de zomer-
redactie. Dus wordt een vrijwilli
ger aangewezen om dat - of het te
gendeel - te bewijzen.
„Waterskiën? Da's oubollig. Jij gaat
fijn wakeboarden", zegt instruc
teur Jacco Jansen. Hij laat zijn blik
even glijden over de cursist.
„Schoenen 39, 40?" schat hij,
„maatje 38?" Hij komt terug met
het benodigde materiaal: een
wetsuit, zwemvest en een wake
board. Dat is een plank die er uit
ziet als een snowboard, voorzien
van een paar stevige schoenen.
„Als je maar goed luistert, dan
komt alles goed", zegt de instruc
teur geruststellend. „Ik ga jou uit
het water praten."
Eenmaal op het Veerse Meer laat
eerst Daniëlle Venverloo haar kun
sten zien. De 14-jarige heeft zo'n
vijftien lessen gehad en is een ge-
'Omdraaien. Makkelijker
gezegd dan gedaan met zo'n
plank aan je voeten'
vorderde beginner, volgens Jacco.
Maar in de ogen van een beginne
ling is ze steengoed. Ze komt om
hoog uit het water, doorkruist
links en rechts de golven en waagt
zich af en toe aan een klein spron
getje. Dat is juist de bedoeling van
wakeboarden: springen en stunten
over de hekgolven die de boot
maakt. Daarna is het de beurt aan
de echte beginneling. De eerste oe
fening in het water is omdraaien,
van je buik op je rug en weer te
rug. Dat is makkelijker gezegd dan
gedaan met zo'n plank aan je voe
ten. De volgende stap is het leren
opstaan, om te beginnen tegen de
de achterkant van de boot. De in
structies van Jacco zijn ondubbel
zinnig en recht door zee. „Hakken
tegen je kont, armen recht voor
uit, schouders naar achteren. Geen
onnatuurlijke bewegingen maken.
Langzaam gaan staan en draaien."
Goed onthouden...
Dan is het tijd voor de eerste se
rieuze poging. Spannend, zo lang
zaam als de lijn strak komt te
staan. Als het maar lukt om de
hendel vast te houden. Krampach
tig de kikkerhouding bewaren. Te
vergeefs, binnen no-time volgt
een duikeling voorover. De tweede
poging verloopt precies zo. Jacco
keert de boot en roept: „Je ligt nog
op schema hoor!" De keren daar
op lukt het steeds beter om te
gaan staan. Blijven staan is echter
des te lastiger. De spectaculaire
plonsen voor- en achterover zijn
het bewijs. „Hendel boven de
punt van je board houden, recht
op staan, schouders achterover."
De aanwijzingen klinken over het
water. Bij poging negen en tien is
het raak en lukt het om een tijd
lang met zo'n 30 kilometer per
uur over het water te sjezen. Jacco
steekt lachend zijn duim op en
zwaait. „Gefeliciteerd," zegt hij als
de trotse 'boarder' in de boot klau
tert. Echt supertof! Dat de oren
vol water zitten en de mond vol
zout, is niet erg. Springen over de
golven moet echt mogelijk zijn.
Misschien de volgende keer?
Waar kun je waterskiën en wakeboarden?
Waterskicentrum De Schotsman in Kamperland, aan het Veerse Meer
(met kabelwaterskibaan, monoski, wakeboard). Kosten: volwassenen 16
euro voor 1 uur, kinderen tot 15 jaar 13 euro voor 1 uur, inclusief stan
daard waterski's en zwemvest. Wetsuit en andere materialen tegen meer-
prijs.
Protest Wakeboard World, Kortgene, aan het Veerse Meer (waterski, mo
noski, wakeboard). Kosten: 80 euro per uur (inclusief alle materialen).
Dagrecreatieterrein De Speelmansplaten, Tholen, aan de Oesterdam. Trai-
lerbaan, verder geen voorzieningen.
Zeeuwse snelvaargebieden (waar je dus mag waterskiën): westelijk deel
Veerse Meer, afgebakend gebied in het Zoommeer, het Grevelingenmeer
tussen haven Springersdiep en Port Zélande en de Westerschelde.
foto Dirk-jan Gjeltema
Na een les of vijftien gaat het wakeboarden er professioneel uitzien, toont Daniëlle Venverloo.
Zomerverslaggeefster Anoeska in actie: eerst opstaan... ...dan vallen... ...en uiteindelijk toch blijven staan. foto Dirk-jan Gjeltema