MOfl
Aziz Bekkaoui
ontwerpt kleding
met een visie
JU H
PZC Maandag 6 augustus 2007 137
Aziz Bekkaoui: „Als kind wilde ik eigenlijk uitvinder worden." foto CPD/Jan van Breda
Modeontwerper Aziz
Bekkaoui vindt modeshows
te traditioneel. 'Kleding met
een visie', daar staat hij voor.
Mode als toegepaste kunst.
„Aan parfums en tassen heb
ik geen boodschap."
door Bregje Lampe
Voorlopig geen modeshow
voor ontwerper Aziz Bek
kaoui. „Bij een mode
show gaat het alleen
maar om de kleding, en voor mij
is het niet genoeg louter mooie kle
ding te maken. Er zijn al miljoe
nen kledingmerken die mooie din
gen maken. Eigenlijk hoeft er hele
maal niets meer gemaakt te wor
den, iedereen heeft genoeg om
aan te trekken. Kleding met een vi
sie, daaraan ontbreekt het. Die
maak ik.
Het gaat erom dat je een keuze
maakt bij het samenstellen van
een collectie. T-shirts, broeken en
overhemden hebben hun waarde
in het verleden wel bewezen, die
hoef ik niet te vervangen. Ik verbe
ter ze, en ik zoek naar nieuwe vor
men. Een overhemd zonder kno
pen gemaakt van T-shirtstof, een
kasjmier broek met vouw of een
T-shirt met overhemdkraag. Alle
maal ontwerpen die ik nergens an
ders kan vinden. Ik kom niet elk
jaar met een totaal nieuwe collec
tie, van colbert tot bikini, ik maak
alleen wat nog ontbrak en de goe
de ontwerpen blijven in de collec
tie.
Ik laat geregeld lucratieve klussen
liggen, omdat ik ze niet belangrijk
en interessant genoeg vind. Ik zie
mezelf meer als kunstenaar dan
als modeontwerper. De taak van
de kunstenaar is visionair en artis
tiek. De dingen waarmee ik heb
geëxperimenteerd, zijn een succes
geworden en ze zijn gekopieerd.
Dat was nooit gebeurd als ik niet
het risico had genomen iets
nieuws te maken. Ik verdien ge
noeg aan de inspiratie die ik lever.
Grootschalig commercieel succes
is niet mijn droom. Mijn kleding
wordt wereldwijd verkocht bij
zo'n vijftig winkels, succes is niet
alleen een kwestie van grote getal
len. Voor mij is geld verdienen
vooral belangrijk omdat het een
bepaalde mate van vrijheid geeft.
Dankzij mijn financiële onafhanke
lijkheid kan ik zelf kiezen waarin
ik investeer. Performances, theater,
noem maar op. Dat soort projec
ten brengt minder op dan een par
fum of een tassencollectie, maar
aan parfums en tassen heb ik geen
boodschap. Ik houd me niet er
gens mee bezig alleen omdat de
traditie het voorschrijft. Ik inves
teer liever in een project waarmee
ik mensen kan inspireren.
Zoals het Londsdaleboerka-pro-
ject. Dat was een statement. Ach
terafheb ik heel veel aanvragen
voor de Londsdaleboerka gehad.
Ik had er echt duizenden kunnen
verkopen aan mensen die het een
interessant ding vonden, voor gi
gantische bedragen. Dat heb ik be
wust niet gedaan, want ik vind dat
je niet alles maar moet verzilveren.
Het zou ongepast zijn een derge
lijk project te exploiteren.
Als kind wilde ik eigenlijk uitvin
der worden. Toen ik jonger was,
draaide ik plaatjes en was ik heel
actief in de streetdancescene. Dan
sen is een vorm van jezelf presen
teren, bij een battle moest je ook
je uiterlijk laten zien. Ik was steeds
langer bezig met het maken en ver
maken van mijn kleding. Toen ik
Aziz Bekkaoui
Geboren in Berkane, Marokko
in 1969. Verhuist in 1976 naar
Nederland. Studeert van 1991
tot 1995 aan de Hogeschool
voor de Kunsten in Arnhem, af
studeerrichting modevormge
ving
Wint in 1996 de eerste prijs
voor de beste damescollectie
tijdens het Festival des jeunes
stylistes Hyères en mag zijn col
lectie tonen tijdens de Paco Ra-
banne coutureshow in het
Louvre
2000: aankopen uit verschillen
de Azizcollecties door Musee
de La Mode, Parijs.
2002: solo-expositie Aziz, Ge
meentemuseum Den Haag
2005: kostuums voor perfor
mance Egon Schiele, Amster
dam
2005: installatie en kostuum
voor Marina Abramovic, Gug
genheim Museum, New York
2006: performance/processie,
kardinaal Simonis en Aziz
►- 2007: Op de rug van Zeus,
performance/installatie van
Aziz, Binnenhof, Den Haag
daar net zoveel tijd aan kwijt was
als aan het zoeken van platen, heb
ik mijn platen verkocht en mijn
mengpaneel verruild voor een
naaimachine.
Als student ging ik al heel veel
naar de shows. Ik heb achter de
schermen geholpen bij Chanel,
Dior, Martin Margiela, Issey Miya-
ke en Jean Paul Gaultier. Ik vond
het allemaal even leuk. Dan ver
trok ik met een rugzak naar Parijs
en stond ik even later met Kylie
Minogue en Madonna op een
feestje bij Jean Paul Gaultier. Je
moet het geproefd, gezien en ge
daan hebben om er afstand van te
kunnen nemen. Het is niet zo dat
ik sinds 2004 niet meer show,
maar ik presenteer mijn kleding te
genwoordig op een andere manier.
Ik zie mijn werk juist als een verrij
king. Ik hoop dat ik op deze ma
nier het stereotiepe beeld van de
modewereld kan beïnvloeden,
want ik vind het zonde dat veel
mensen nog steeds zo'n cliché
beeld hebben. Heel veel topont
werpers, zoals Tom Ford en Issey
Miyake, hebben niet eens een mo
deopleiding gevolgd. Als ik samen
werk met een operagezelschap of
met de Openbare Bibliotheek van
Amsterdam, dan word ik gevraagd
omdat ik visie heb, niet alleen om
dat over kleding gepraat moet wor-
den.
Iedereen is op zijn of haar manier
iedere dag met mode bezig. Ik ben
blij dat de modewereld steeds se
rieuzer wordt genomen. Toen ik
eind jaren tachtig ervoor koos in
de mode te werken, werd daar nog
al lacherig over gedaan. Aan het be
gin van mijn carrière werd ik gere
geld gevraagd voor rubrieken waar
in kritiek wordt geleverd op ie
mands uiterlijk. Daar heb ik altijd
voor gepast. Ik ben geen stijldicta
tor, ik ben een vormgever."
