v15 PZC Zaterdag 4 augustus 2007 If?" Als de fooienpot voldoende gevuld is, trekken de skimpies een halfuur lang hun topje uit. van haar werk. „Elke dag opmaken, leuke kleren aantrekken, kerels het hoofd op hol brengen en nog goed betaald krijgen ook. Welke meid wil dat nou niet?" De verdien sten zijn inderdaad goed: een uurloon van tussen de 25 en 50 Australische dollars per uur, tussen de 15 en 30 euro. De echte ver diensten zitten echter in de fooien. „Die kunnen oplopen tot 300 dollar per avond en soms nog meer", zegt Nicky Par ker, eigenaresse van Babes Promotions, het grootste skimpy-bureau van de staat West-Australië. Ze heeft doorgaans twin tig tot dertig meiden op de loonlijst staan. Er zit veel geld in afgelegen mannenge meenschappen van vissers, mijnwerkers en landarbeiders, die vaak weken geen vrouw zien, laat staan halfbloot en sexy. Storm betaalt haar huis in Perth van haar skimpy-werk. Collega 'Summer' (18), een bleke blondine, lost halfnaakt achter de bar haar schulden van duizenden dollars af. Liever zou ze op een andere manier de kost verdienen. „Zou jij het leuk vinden als meiden elke dag in een kroeg je piemel zouden zien?" zegt ze. Maar ja, het verdient zo lekker. „Dat maakt veel goed." De rauwe clientèle maakt het werk van een skimpy pittig. „Je krijgt heel wat verbaal geweld over je heen", zegt Babes-eigenaresse Parker. „Ke rels maken je soms uit voor hoer, zeggen dat je kleine tieten hebt of lelijk bent. Dat kan hard aankomen. Niet elke meid kan daartegen. Het komt met enige regelmaat voor dat meiden er al na een paar dagen weer mee kappen." In het Central Hotel vormen de meiden één front tegen lastpakken. „Ze zitten soms aan je als je lege glazen ophaalt", zegt Summer. Een man met een zwarte hoed die met zijn vrienden een van de skimpy's lastigvalt, kan vertrekken. „Ik tel tot drie", zegt Storm dreigend, terwijl ook de andere meiden achter haar komen staan. De uit smijter bij de deur kijkt mee. De man ver trekt. De vraag naar skimpies is groter dan het aanbod, zeker nu de mijnindustrie in de Outback bloeiend is. Bureaus als Babes ad verteren volop - ook op internet en in hos tels waar veel backpackers komen - op zoek naar overzeese meiden. Parker: „Die doen niet zo moeilijk. Ze zijn wat vrijer. Bovendien is Australië ver weg van huis. De kans dat ze in de bar een bekende te genkomen, is miniem." De meeste skimpies zijn als de dood dat hun familie erachter komt hoe ze hun geld verdie nen. Ze geven alleen hun ar tiestennaam. Zoals 'Taylor', een licht gezet te in Domburg geboren blondine (20), die alweer een paar jaar in het Duitse Dort mund woont. „Mijn ouders zouden me vermoorden als ze horen wat ik hier doe", zegt ze, achter de tap in Kalgoorlies Wild West Saloon. Kalgoorlie is de goudcapitool van de Outback. Duizenden mensen, meest mannen, werken hier in de mijn bouw. Is het niet in Kalgoorlie zelf of de nabijgelegen goudkrater, dan zit het werk volk wel ondergronds in een van de vele mijnen rond Kalgoorlie. Vooral de man nen die twee weken twaalf uur per dag aan een stuk in niemandsland werken, zijn tuk op de skimpy-bars. „Beter dat de mannen binnen stoom afbla zen bij het zien van een lekkere meid dan dat ze hun testosteron buiten de vrije loop laten in een knokpartij", zegt Babes-eigena- resse Parker. Al is het een gouden regel dat de meiden er alleen zijn om naar te kijken en niet om aan te raken. En die regel wordt doorgaans ook gerespecteerd. De skimpy-bars Zijn in Australië zelf om streden. Geregeld zijn er verhalen over skimpy-bureaus die hun meiden van drugs voorzien. „Sommige bureaus probe ren onze meiden af te pikken", zegt Nicky Parker. Volgens haar krijgen de meiden on der meer Ice, een synthetische drug, net als xtc. Er gelden wel harde grenzen. Ze moeten altijd een broekje dragen dat driekwart van hun achterste bedekt. In het skim- py-kantoortje van Babes, in een gewoon woonhuis in een buitenwijk van Perth, toont Nicky Parker de setjes die meiden dragen. Een string mag, mits ze er een (doorschijnende) sarong over dragen. Som mige bh's verschillen qua formaat niet zo heel veel van de tepelstickers. Drugsgebruik of seks met barklanten is ver der taboe, zegt Parker. „Dan lig je er uit. We zitten in de entertainmentbusiness, niet in de seksindustrie." Parlementariërs proberen de industrie nu en dan aan banden te leggen, ook vanwe ge verhalen dat Heli's Angels en andere motorbendes zich bemoeien met de skim py-business. Tegenstanders omschrijven het werk ook als vrouwonvriendelijk en aanzettend tot huiselijk geweld. „Onzin", zegt ze. „Blote tieten zie je overal. Verbied dan ook maar al die pornoblaadjes en -films." De tepelstickers moeten de skimpy's dra gen zodra ze hun topjes uittrekken. Ze va riëren van Playboyhaasjes en fluorisceren- de hartjes, tot felrode zoenende lippen. „Ik denk dat veel kerels dit opwindender vin den dan gewoon tepels", zegt de Domburg- se Taylor, terwijl ze met blote borsten een paar biertjes tapt voor een stel mijnwer kers. Babes-baas Parker zou dolgraag meer mei den zoals Taylor willen hebben. Neder landse skimpy's zijn geliefd in West-Au- stralië, zegt de Babes-eigenaresse. „Mooi, goed gebekt, lang en makkelijk. Ze zijn thuis gewend om topless over het strand te lopen. Dat is hier lang niet overal gebrui kelijk. Het helpt natuurlijk ook als je bo ven de bar uitkomt."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 67