Zondig Brussels zoet
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
1 v7
in het bootje
PZC Zaterdag 4 augustus 2007
De komkommertijdberichtgeving bloeit
als nooit tevoren. Nu het kabinet veilig
met vakantie is en daardoor ook geen
stommiteiten kan begaan (behalve dan
minister Koenders die volgens de berichtgeving
aan vriendjespolitiek heeft gedaan) krijgen wij het
mooiste nieuws uitgeserveerd in krant en week
blad.
Zoals het bericht dat de good old Zeppelin terug
keert. Nadat honderd jaar geleden de Hindenburg
in vlammen opging, haalde niemand het meer in
zijn hoofd dit sprookjesluchtschip te gebruiken
voor het vervoer van mensen. In de reclame maak
te men nog wel eens gebruik van zo'n goedaardig
zwevend vehikel om wervende boodschappen de
lucht in te krijgen. En het kindsterretje Shirley
Temple zong in de jaren dertig het liedje On the
goodship Lollipop, waarbij ze ook nog aanstekelijk
tapdanste, maar verder hoorde je er niets meer
over.
En nu, op mijn nuchtere maag, hoorde ik dat in
Duitsland de Zeppelin een nieuwe doorstart
maakt. Zuinig, geen lawaai van brullende moto
ren, niet meer brandbaar zoals vroeger, meldt
men opgetogen over de resultaten van de proeven
in het luchtverkeer. Ik kan niet wachten om dit op
mijn ouwe dag nog te mogen beleven!
Volgende komkommer: een nieuw dier is onze
oostelijke grens overgestoken. Het is de wasbeer
hond. Op de foto ziet hij er schattig uit, veel plui
zig haar, een spitse snuit. Hij stamt uit Zuid-
oost-Azië, er zijn diertjes ontsnapt uit fokkerijen
in Oost-Europa en met een paar kilometer per jaar
breidt hij zijn leefgebied naar het westen uit. Toch
schijnt hij officieel te boek te staan als 'roofdier',
dus ik weet niet hoe leuk het is deze pluisbeer-
hond onverwacht in het bos tegen te komen.
En mijn eigen komkommernieuws is, dat ik bij
een tweedaags bezoek aan Brussel onder de lei
ding van mijn chocoladedeskundige vriend de
confiseur bezocht, waar de Belgische koninklijke
familie zijn chocolaatjes koopt. Het is maison Ma
ry, een knusse, ouderwetse winkel in de Konings
straat, die naast de uitgestalde verrukkelijke zoetig
heden vele portretten van de Majesteiten heeft
hangen. Gezien de veroordeling van de man die
onze Majesteit beledigde, durf ik hier niet de bij
naam te vermelden die het volk de oude koningin
Fabiola geeft. Voor je het weet moet ik in een Bel
gisch cachot een straf uitzitten...
De zondige zoetigheid die ik bij Maison Mary
koop is de Manon blanc, de lekkernij die ook al
door Ludwig van Beieren werd gefrequenteerd.
Hij bestelde deze creatie van hemelse witte blub
ber met in het midden een walnoot en omgeven
door krakend glazuur al bij dé confiseur van Mün-
chen: Dalmeyer. Hij at er zelfs zoveel van dat hij,
net als zijn nicht keizerin Elisabeth van Oosten
rijk, er een slecht gebit aan overhield, waardoor
hij en zijn nicht, ijdel als ze waren, uitsluitend met
samengeknepen lippen op foto's en portretten
staan.
Na het bezoek aan maison Marydeden wij de gehe
le Brusselse chocoladeroute, waarbij wij hier en
daar iets kochten en proefden. Helemaal aan ons
chocoladegerief kwamen wij bij Frederic Blondeel
op de Baksteenkaai, die onze eigen Amsterdamse
Kees Raat naar de kroon steekt.
Ik overnachtte in het Crown Plaza hotel, niets dan
lof Behalve dat ik het moderne badgenot niet be
greep. Er waren zoveel kranen en knoppen, dat ik
mij onhandig gebukt in het bad bij een pover
straaltje heb gewassen...
