f6ld en werk Een goed pensioen: voor niets gaat de zon op L APOTHEKER - PZC Vrijdag 3 augustus 2007 1 7 Wie later een goed pensioen wil, zal daarvoor moeten betalen. Bovendien kan het geen kwaad eens goed naar de pensioenvoorwaarden te kijken. door Theo Commer edereen vindt dat hij of zij te weinig pensioen krijgt. En dat gezien alle pensioenpremies die hij of zij betaalt heeft, er véél te weinig pensioen uitkomt. Maar ja, als iedereen dat vindt, dan zou er een systeemfout moe ten zijn. En - helaas - die is er toch echt niet. Kortom hoe zit het nou werkelijk? Pensioen wordt gefinancierd op ba sis van zogenoemde kapitaaldek king. In tegenstelling tot de AOW is er dus voor iedere euro pen sioenuitkering een echte spaarpot (middels geld, aandelen, obligaties, onroerend goed of anderszins). Dit wordt ook redelijk behou dend, dus veilig, belegd. Geen en kele reden tot zorg. Verder betalen in collectieve rege lingen alle werknemers gezamen lijk voor het pensioen van ieder een. Dat betekent dan wel dat er niet per se een relatie is tussen het geen u zelfheeft betaald in uw werkzame periode en de waarde van uw pensioen(spaarpot). Dat is wel zo bij beschikbare premierege lingen. Daarbij heeft iedereen z'n eigen spaarpot, niet meer maar ook niet minder. Als u dus 5.000 euro pensioenpre mie betaalt (samen met uw werk gever) in een beschikbare pre mieregeling, dan gaat dit, onder af trek van de benodigde premie voor bijvoorbeeld het nabestaan den- en arbeidsongeschiktheids pensioen en kosten (ja, helaas, die zijn er ook altijd) in üw spaarpot, zeg 4.000 euro. Afhankelijk van het rendement dat met dit geld wordt behaald, krijgt u een pen sioenuitkering. Bij de meeste regelingen echter, zo als de gebruikelijke middelloonre gelingen, betalen werknemers een doorsneepremie. Dat betekent dat jongeren, ouderen, weinig en veel verdieners allemaal, stel, 10 pro cent van het salaris aan pensioen premie betalen. Eigenlijk is dat voor die jongere te veel, en zou dat 'maar' 7 procent hoeven te zijn als we kijken naar het individuele pen illustratie Ruben L. Oppenheimer sioenplaatje. De oudere zou eigen lijk wel 20 procent moeten beta len. Maar omdat die oudere toen hij/zij jong was ook eigenlijk te veel betaald heeft, kan.er nu dus als het ware te weinig worden be taald. Dit noemen we solidariteit en gaat (en is?) goed zolang het systeem intact blijft. Jongeren beta len dus feitelijk nu mee aan het pensioen van ouderen, en vertrou wen er op dat hun kinderen dat ook weer (willen blijven) doen. Los van deze systematiek blijft het natuurlijk ook zo dat het pensioen hoger/beter wordt naarmate we meer betalen. Te vaak krijg ik de indruk dat pensioen als iets on grijpbaars wordt gezien, een soort toverdoos, waarbij het opeens een prachtig pensioen is, terwijl er 'nooit' voor betaald is. Helaas, dit sprookje bestaat niet. Dat betekent niet dat u niet kri tisch moet zijn op kosten (deze zijn, hoe laag ze ook zijn, altijd te hoog). Ook moet u kritisch kijken naar welke risicodekkingen uw wilt (nabestaandenpensioen, en zo ja, hoeveel?). Elke aanwending van uw pensioenpremie die u aan iets anders besteedt, gaat namelijk niet in uw spaarpot. En dan mist u ook het rendement voor de ko mende jaren. Als u op uw 30e 50 euro betaalt per maand voor iets dat niet in uw spaarpot komt, dan scheelt u dat 46.000 euro aan pen sioenkapitaal op uw 65e. Een mooi sprekend voorbeeld mis schien. Wezenpensioen kan als de ouders overleden zijn, worden uit gekeerd totdat de kinderen 30 jaar zijn. Dat mag. Maar u kunt ook be slissen dat uw kinderen op hun 18e op eigen benen moeten kun nen staan...toch? (Vooruit, 21 dan, ook dat scheelt bij drie kinderen toch mooi 50 euro per maand). Om goeie keuzes te maken, moet u zich verdiepen in uw pensioenre geling. En moet u geïnformeerd worden. Vraag daarom uitleg. De Pensioenwet gebiedt uitvoerders en werkgever u zodanig te infor meren dat u er wat mee kunt. Pak deze kans dus! Voor niets gaat de zon op. Maar de zon op laten gaan zoals u dat wilt, kan echt wel. Mr. Theo Commer MPLA, pensioen- advocaat en partner bij de Akker mans Partners Groep te Tilburg. door Sanne Terlouw en Jan Terlouw Van Jan Terlouw en Sanne Terlouw zijn eerder verschenen De charmeur en Venijn. Aflevering 29. Waarin Jobs gedachten vol zijn van Manon Het gesprek met Daniël van Dordt heeft weinig opgeleverd. Job heeft gezegd dat hij overweegt een juwelierszaak te beginnen, zo mogelijk in Engeland, en dat hem ter ore is gekomen dat de heer van Dordt daar misschien informatie over heeft. Daniël reageerde uitermate nors en afwijzend, hoe kwam meneer Reders daarbij? Maar, niet te vergeten, er was ook Manon. Ze had het gesprek overigens gehoord. Natuurlijk had ze zich er niet in gemengd, maar ze moest haar twijfels hebben. Tegen haar had Job immers gezegd dat hij nauwelijks iets wist van juwelen. Terwijl de kilometers wegglijden onder zijn autobanden, denkt Job steeds meer aan haar en niet meer aan Daniël. Onzin natuurlijk. Zou hij haar opbellen? Nu? Dat is te gek. Morgen dan? Wat zal hij dan zeggen? Als hij thuis is, is het nog een beetje vroeg om aan de borrel te gaan, maar hij doet het toch. En dan laten zijn gedachten zich helemaal niet meer van hun romantische koers afbrengen. Als 's morgens de telefoon gaat, zit ze nog steeds in zijn hoofd. 'Met Manon Rodriguez, van juwelierszaak Gans in Doetinchem.' Stilte. 'Hallo, bent u daar? U hebt uw kaartje op de toonbank achtergelaten,' zegt Manon. 'Met uw telefoonnummer. Ik heb geaarzeld of ik u zou bellen, maar ik hoorde ongewild uw gesprek met Daniël, en toen dacht ik...' 'Ik ben blij dat u belt.' 'Ik had de indruk dat u van de politie bent. Dat u Daniël ergens van verdenkt.' Ze is dol op die Daniël van Dordt, denkt Job. Ze wil hem beschermen. 'Ik ben niet van de politie,' zegt hij zo neutraal mogelijk. 'O.' 'Als ik wel van de politie was geweest, wat had u me dan willen vertellen?' 'Ik weet niet. Ben je als burger niet verplicht, als je vermoedt dat er iets gebeurt wat in strijd is met de wet, om dat dan te melden bij de politie?' 'Ja, dat moet je zeker doen,' zegt Job, ineens weer een beetje hoopvol. 'Rijdt die Daniël een scheve schaats?' 'Maar u bent niet van de politie.' 'Ik ben een detective,' onthult Job. Daar is zij even stil van. 'Ik heb het vermoeden dat Van Dordt betrokken is bij een criminele daad,' gaat Job verder. 'Weet u wat, laten we samen iets gaan eten. Vanavond. In Arnhem. Dat ligt ongeveer halverwege onze woonplaatsen.' 'Nou, eh...' 'Om zeven uur?' 'U overvalt me. Goed, ik zal er zijn.' Ze is er, punctueel, elegant gekleed, in een wijde rok, fleurige bloes en een vest van dunne witte wol. De eerste woorden die ze met elkaar wisselen zijn voorzichtig, overdacht, ook bijna formeel. Job komt te weten dat Marion een zoon heeft van twaalf jaar, die driekwart van de tijd bij haar is, het andere kwart bij zijn vader. En dan vertelt ze over Daniël. 'Van Dordt koopt al jaren juwelen in voor meneer Gans. Hij gaat naar veilingen, naar particulieren die iets te koop hebben, hij zit nogal eens in het buitenland. Hij heeft er een goede neus voor. Voor grote aankopen heeft hij natuurlijk het flat van meneer Gans nodig. Maar de laatste maanden valt me op dat er weinig leuke, attractieve dingen zitten bij wat hij aanbrengt. En nu heb ik het vermoeden dat hij datgene waar het gemakkelijkst winst op is te halen voor zichzelf houdt. In een kluis. Ik weet dat hij er een heeft bij de bank. Dat hoort toch niet. Ik snap trouwens niet hoe hij dat financiert.' 'Hoe goed is je relatie met Daniël van Dordt?' Ze geeft niet direct antwoord. 'Hebben jullie ooit samen iets gehad?' vraagt Job brutaal. 'Nee zeg, van zijn leven niet. Integendeel. Ik... eh...' 'Is hij van de andere kant?' 'Hij is een pedofiel,' zegt ze ineens fel. 'Een paar weken geleden heeft hij iets geprobeerd met mijn zoon. Tim kwam me afhalen, maar ik was al weg. Toen hij thuiskwam, was hij stuurs en bokkig. Uiteindelijk begreep ik dat Daniël aan hem had gezeten, een vette natte kus in zijn nek en een hand in zijn kruis. Tim heeft zich losgerukt en is er vandoor gegaan. Hij wou absoluut niet dat ik naar de politie ging, het is zo'n zelfstandig joch. Zelfben ik dagen van slag geweest, vooral als ik in de buurt van Daniël was. Ik heb hem er niet op aangesproken. Ik ben een lafbek eerste klas.' Morgen aflevering 30. Er wordt een veiling gehouden. Leonie is er bij.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 17