Weer geen Nederlandse etappezege Tom Boonen heeft eindelijk groene trui De hond die Evans nodig heeft steekt niet over Tweede test Vino positief 22 Maandag 30 juli 2007 pzc O N Belg neemt geen risico in eindsprint op Champs Elysées. parijs - Tom Boonen heeft zijn trui, de groene, De 26-jarige Quick Step-kopman aasde er al sinds zijn Tourdebuut in 2004 op. Maar tel kens ging het mis. Dit jaar niet. Gisteren besloot de Belg op de Champs Elysées niet alles of niets te gokken, maar op zeker te gaan. Davide Bennati won, Boonen werd vijfde. Die vijfde plek was ruim voldoen de voor behoud van het sprinters tricot. Robert Hunter (derde) en Erik Zabel (vierde) eindigden wel iswaar voor Boonen, maar hadden in het sprintklassement uiteinde lijk respectievelijk 22 en 24 punten achterstand. Boonen, opgelucht: „Ik moet zeggen dat de dag van vandaag veel vergde. Ik ben er zelfs een beetje moe van in mijn hoofd. De afgelopen sprints heb ik steeds alles geprobeerd, de gok ge nomen, maar dat durfde ik van daag niet. Het groen was me meer waard. Ik ben achter Hunter en Za bel gaan zitten. Het mocht niet misgaan." Boonen won eerder deze Tour in Bourg-en-Bresse en Castres. Het groen zou al lang zijn veiliggesteld als hij in Montpellier in de voor laatste bocht niet uit zijn pedaal was geschoten, waardoor hij een berg punten misliep. Boonens Tourteller stond tot giste ren op zes ritzeges. In 2005 moest hij met knieklachten opgeven. In 2006 lukte het van geen kanten, mede omdat hij tijdens de Tour wat ziekjes was. Boonen: „Er was altijd wat. Daarom ben ik er nu zo blij mee." Australiër kan gaatje met Contador in tijdrit net niet dichten. angoulême - Staande voor een tv-scherm bij de finishlijn zag de aanhang van Cadel Evans zaterdag de hoop op een eerste Australi sche Tourzege langzaam vervlie gen. „Waar is die verdomde hond als je hem nodig hebt?", verzuchtte een journalist, refererend aan de bot sing met een straathond die Casar de dag ervoor bijna nekte. De hartekreet doorbrak de span ning een beetje. Teameigenaar Marc Coucke had even daarvoor het hoofd al geschud. „Hij gaat het niet redden." Erger nog, Evans moest zich reppen om de op stoom geraakte Leipheimer van het lijf te houden. De Amerikaan naderde met rasse schreden. Mis schien daarom had na afloop in het Predictor-kamp iedereen toch vrede met de tweede plaats. Evans voorop. „Zo dicht bij de eindzege, wil je alles geven. Dat heb ik ook gedaan. Ik heb er alles uitgehaald. Ik heb ook niet het ge voel dat ik vandaag de Tour verlo- CadelEvans ren heb. Wel maandag in de etap pe over de Peyresourde. Toen reed Contador met behulp van Hinca- pie 55 seconden bij me vandaan. Ik zat als eenling gevangen tussen Astana en Discovery Channel." Ca del Evans is een bescheiden, hard werkende sporter, die niet alleen de Aussies graag hadden zien win nen. „Misschien lukt het me vol gend jaar. Ik zit nog steeds in een stijgende lijn. Dit jaar kon het al, maar in deze ronde had het op zo veel momenten heel anders kun nen lopen. Waar verlies je dan?" Michael Boogerd reed een van de beste Tours uit zijn carrière. foto anp Nederlandse renners grijpen naast prijzen, maar vallen wel op. door Edward Swier parijs - Ze hadden allemaal een dienende rol, de halverwege de Tour uitgevallen Stef Clement uit gezonderd, en het was daarom ook niet zo heel raar dat geen enke le Nederlander een etappe won. De Quick Step-coureurs Bram Tan kink en Steven de Jongh begroet ten vier ritzeges en een groene trui, voor de zichzelf volledig weg cijferende Rabo's was de kater groot na het wegzenden van Ras mussen. Michael Boogerd. Het is begrijpe lijk dat Boogerd er mee stopt, zijn fysieke ongemakken zijn groot. Maar zoals hij deze Tour reed, had hij tot in de eeuwigheid mogen fietsen. Zocht, hoewel hij van ie dereen misschien wel het meest kapot zat na de verwijdering van Rasmussen uit de Tour, razend snel een nieuw doel. Zat vrijdag prompt mee in de beslissende ont snapping. Onvergetelijk zijn de momenten dat hij, met een grote grijns, op kop door de Alpen en Pyreneeën sleurde. Zijn twaalfde - en laatste - Tour was opnieuw een plaatje. Thomas Dekker. Debutant met potentie. Dat lieten zijn proloog (achtste) en afsluitende tijdrit (elf de) zien. Dat hij tegen het uur werk kon rijden, wisten we al. Dat hij zich ook nog eens kan wegcijfe ren voor een ander, was een open baring. In de bergen van onschat bare waarde, al leverde het uitein delijk - door het verdwijnen van Rasmussen - weinig op. Of toch: Dekker kan zelf een grote worden! Bovendien weet hij nu ook wat er van hem, als aanstaand kopman, én de rest van de ploeg gevraagd wordt om in de Tour te overleven. Pieter Weening. Reed zich naar eigen zeggen de vernieling in voor Rasmussen." Cijferde zich hele maal weg. „Toen het geel wegviel, viel voor mij meteen ook ieder doel weg." De laatste dagen sleep te hij zich richting Parijs. De vraag is of we ooit nog de Pieter Wee ning van 2005, toen hij in Gérard- mer een rit won, te zien krijgen. Was die dag onvergetelijk, maar dit was „een Tour om snel te verge ten." Steven de Jongh. Haalde nooit eerder Parijs. Kon, hoewel er nauurlijk nog hard gewerkt moest worden voor het groen, volop ge nieten van de laatste kilometers. Quick Step won vier ritten, mede dankzij De Jonghs handige pilote ren in de finale. Boonen (twee keer) en Steegmans profiteerden, De Jongh deelde mee in de vreug de. „Bijna om de dag hadden we wat te vieren. Of we wonnen, of er was iemand jarig. De sfeer bin nen de ploeg was echt heel goed." Niet in de laatste plaats dankzij de goedlachse De Jongh. Bram de Groot. Werd nooit slech ter, reed twee sterke tijdritten als teken van zijn vorm en kracht. Had het echter al snel gehad met de Fransen. „Dit is niet mijn land", weet De Groot. Met zijn col lega's hoopt hij - na de deceptie van het verdwenen geel - op de toegezegde financiële compensatie door de bank. Het is meer dan te recht dat De Groot goed beloond wordt. Bram Tankink. Constanter dan constant. Op z'n Tankinks: „Ik kan van alles iets en van alles niets." Reed zich in de kijker bij diverse ploegen, maar lijkt op contractver lenging bij Quick Step af te steve nen. Daar kunnen ze nog veel lol aan Tankink beleven. Werd 40ste in het klassement, dankzij prima tijdritten én stug doorzetten in de bergen. Enige teleurstelling: greep zijn kans niet op het vlakke. Slaag de er niet in een ontsnapping op touw te zetten en af te ronden. Stef Clement: Viel te vaak voor de Tour en ook in de Ronde van Frankrijk maakte hij enkele buite lingen. De zwaarste zorgde ervoor dat hij in de etappe naar Castres te laat arriveerde. Clement vestigde de aandacht op zich door mee te springen met een ontsnapping richting Brian^on. De dag ervoor had hij nota bene laten weten dat het allemaal wat minder ging door een tekort aan ijzer en hemoglobi ne. De eerste dagen van de ronde was de Bredanaar verrast door het 'gigantisme' van het evenement. parijs - Aleksandr Vinokoerov kan een langdurige schorsing verwach ten. Ook de B-staal van de Ka- zachstaanse wielrenner zou aanto nen dat hij zich schuldig heeft ge maakt aan bloeddoping. Vinokoerov werd uit de Tour ge zet, nadat bekend was geworden dat hij positief had getest. De cou reur van Astana werd gecontro leerd na zijn zege in de 13e etappe. De Kazak zal de test aanvechten. In een verklaring meldt hij „altijd clean te hebben gefietst. Deze uit slagen slaan nergens op. Als je weet hoeveel aandacht er wordt besteed aan die dopingaffaires, moet je gek zijn om datgene te doen waarvan ik beschuldigd word. En ik ben niet gek." Vinokoerov trekt de methode die het Franse antidopinglab heeft toe gepast, in twijfel. Records en feiten Nog nooit was het verschil tus sen de nummers één en drie in de Tour zo klein. Vorig jaar eindigde Andreas Klöden op 1.29 minuten van Floyd Landis. Nu eindigde Levi Leipheimer op slechts 31 tellen van team genoot Alberto Contador. De marge tussen Alberto Con tador en Cadel Evans (23 secon den) is de een-na-kleinste marge ooit. In 1989 was het verschil tussen Greg Lemond en Laurent Fignon slechts acht tellen. De tweede plaats in dit 'klassement' was tot dit jaar voor het duo Jan Janssen-Her- man van SpringelDe Belg had in Parijs 38 seconden achter stand. Levi Leipheimer was tweede ge worden in het eindklassement, als hij in de etappe naarTignes niet bestraft zou zijn. De Ameri kaan kreeg van de jury tien se conden tijdstraf, omdat hij zich voort had laten trekken door een ploegleidersauto. Een recordaantal landen won een rit in de Tour de France. De Amerikaan Levi Leipheimer zorgde er met zijn tijdritover winning voor dat dertien lan den in de Tour iets te vieren hadden. In 2002 wonnen twaalf landen een etappe. Behalve Alberto Contador ein digden nóg vijf Spanjaarden in de top tien van het klasse ment, een record. En dat ter wijl het dopingonderzoek Operation Puerto' juist in Spanje zijn sporen naliet. Alberto Contador, 24 jaar en 235 dagen, is de jongste win naar sinds Jan Ullrich in 1997. Ullrich was toen 23 jaar en 237 dagen. Contador is de derde winnaar van zowel het geel als de wit te trui voor beste jongere. Ook Jan Ullrich (1997) en Lau rent Fignon (1983) lukten dat. Contador is de vijfde Spaanse Tourwinnaar. Federico Baha- montes (1959), Luis Ocana (1973), Pedro Delgado (1988) en Miguel Indurain (1991 tot en met 1995) gingen hem voor. Cadel Evans is de eerste Au straliër die het erepodium in Parijs haalt. Tom Boonen

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 24