Zeeland
Een tent, een boom, een hangmat
Herindeling blijft pijnlijk Schepen aan de grond
in het Nauw van Bath
ZPZC Donderdag 26 juli 2007 29
Een recordaantal
mensen kiest voor
natuurkamperen.
door Ondine van der Vleuten
zoutelande - Een kaartje met de
tekst Bosje zoekt Tentje zette de
Amsterdammers Joke en Frank
Lichthart op het spoor van de eni
ge Zeeuwse NTKC-camping, on
deraan de duinen bij Zoutelande.
Dochter Jaimy (11) weet het nog
goed: „Het kaartje was groen."
Hoe toepasselijk. Groener dan dit
kan een camping niet zijn. Overal
flinke bomen, met kruinen die be
schutting geven tegen regen en
zon. Een wild, golvend en verba
zingwekkend droog terrein, dat
hoogstens met zeis en zaag wat ge
fatsoeneerd is. Er is zelfs een poel
die moerasachtige trekken ver
toont, met overbuigende wilg.
Zo'n anderhalf uur geleden sjouw
de de familie Lichthart de kam-
peerspullen langs een volgeboekte
camping, linksaf bij de frietkraam,
over de zandweg met zonnebloe
men en geel bloeiende dille, naar
het houten toegangshek met 'NT
KC-camping' erop.
„Reserveren kan niet. We zijn op
de bonnefooi gekomen, na e-mail-
contact-met de Nederlandse Toeris
ten Kampeer Club. Ze stuurden
een gedetailleerde routebeschrij
ving met plattegrond terug. We
dachten eigenlijk dat het geïsoleer
der zou liggen, maar gek genoeg
merk je niets van de drukte hier
omheen. Het is heerlijk rustig."
Nee, dan de 'gewone' campings.
„Auto naast de tent, al die cara
vans op een tot de millimeter uit
gemeten plek, de tentopening of
deur verplicht in een bepaalde
richting, restaurant, snackbar en
animatie... Geef ons dit maar. Even
weg van de stad, rust, natuur." Ze
geeft haar Friese stabij Tyka een
aai over de kop. „En hier mag je
honden meenemen."
Even verderop liggen Rogier, Bas,
Bob en Niels bij te komen van een
weekje Kreta. Na hun eindexamen
gymnasium hebben ze zich daar
een beetje ontladen. Waarna de
Leidenaren dringend behoefte had
den aan rust. „Vooral geen jonge-
rencamping!", zegt Bas. Zijn fami
lie is al heel lang lid. Bas nam eer
der dit jaar zijn vrienden al eens
mee naar de NTKC-camping in
Ouddorp en dat is goed bevallen.
„Ze hadden daar een kampvuur-
kuil en warm water." De zevenjari
ge Mees Zijlstra* uit Culemborg
heeft het in een hangmat tussen
twee bomen prima naar zijn zin.
Tentgenoot André van Dommele
maakt koffie op een benzinebran-
'Na paalkamperen komt
dit het dichtst in de buurt
van wildkamperen'
dertje. „Na paalkamperen komt
dit het dichtst in de buurt van
wildkamperen", zegt André. Paal
kamperen? „Dat heeft Staatsbosbe
heer gedaan om liefhebbers van
wildkamperen tegemoet te ko
men. Dan slaan ze ergens een
paal, een kraantje met stromend
water erbij en dat is het." André
mist hier niks. Of het zou een
vuurplaats moeten zijn. „Die had
den ze wel in Ugchelen, bij
Apeldoorn. Maar daar was weer
geen stromend water, alleen een
pomp."
Kijk, wijst hij, hier sta je 's avonds
niet bij schel TL-licht je tanden te
poetsen, maar in het stemmige
schijnsel van waxinelichtjes. Van
morgen heeft André hier schoon
gemaakt. Niet dat iemand hem dat
gezegd heeft: van NTKC-leden
wordt een betrokken, verantwoor
delijke houding verwacht. Toen
André hier maandag kwam, heeft
hij zelf zijn naam op het corvé-lijst-
je geschreven. „Je hebt als lid rech
ten en plichten. Leden houden bij
voorbeeld zelf de terreinen een
beetje in orde. En als je als eerste
op een terrein aankomt, ben je au
tomatisch gastheer voor degenen
die na je komen."
Een grote K aan een van de tenten
geeft aan waar de 'Kampeermees-
ter' woont. Maar helaas, Klaas is
niet thuis.
Nederlandse Toeristen Kampeer Club
De Nederlandse Toeristen Kampeer Club heeft 22 terreinen, waaronder
één op Walcheren en één bij Ouddorp op Goeree.
Leden betalen €1 (0-16 jaar) of €2 (ouder) per nacht en €1 voor de auto.
Op www.kampeerclub.nl; de site van de NTKC, staan alle terreinen en de
prijzen voor lidmaatschap en overnachtingen.
Niet-leden kunnen 'proefkamperen' voor ze lid worden.
Leden kunnen introducés meenemen.
Lidmaatschap houdt rechten én plichten in.
Op woensdagavond van 20 tot 22 uur bemannen vrijwilligers de telefoon
(030-2618118). E-mailen kan ook: clubbureau@kampeerclub.nl
Reserveren is niet mogelijk, maar omdat een tent maar vier dagen mag
staan, is de kans groot dat er elke dag plekken vrijkomen. Dat rouleren is
onder meer om te zorgen dat de vegetatie de kans krijgt te herstellen.
Oud-medewerker
gemeente niet lovend
over broodheren.
door Frank Cijsel
aardenburc - Een lintje voor trou
we dienst bij één werkgever is aan
Eduard Corveleijn (62) uit Aarden
burg voorbijgegaan. Achttien werk
gevers had hij, gedurende veertig
jaar werken. Bij de gemeente is hij
uiteindelijk twintig jaar blijven
'plakken', maar voor de rest was
het een aaneenschakeling van aller
hande banen. Geschoold of onge
schoold, in Nederland of in Austra
lië, het avontuur hield Corveleijn
^in beweging. Aanpassingsproble
men kende hij niet. Z'n sociale le-
jeen was - en is - rijk. Inmiddels is
hij wat tot rust gekomen. Hij heeft
z'n ervaringen als werkende deel
nemer aan de wereldgemeenschap
opgeschreven in het boek: Vele am
bachten, maar nauwelijks ongeluk
ken. Het is een werk geworden,
waarin de variatie gelijke tred
houdt met de uiteenlopende erva
ringen die de inwoner van de kik-
kerstad in die veertig jaar opdeed.
Het arbeidzaam leven loopt van af
wasser en pompbediende tot pot
tenbakker en van kelner tot breier
om uiteindelijk te eindigen bij de
gemeente Sluis. Begrijpelijk is dan
pil Eduard Corveleijn schreef een
boek over zijn vele banen.
Hij bleef uiteindelijk twintig jaar
bij de gemeente 'plakken'. Corve
leijn hield van avontuur.
ook dat heel veel ruimte in het
boek is ingeruimd voor de werkza
me tijd bij drie gemeentes: Aarden
burg, Sluis - Aardenburg en Sluis.
Corveleijn beschrijft uitgebreid de
vele bestuurders die hij boven zich
had. Geen hoge pet heeft hij op
van de zogenaamde redder van
Sluis - Aardenburg: Ben Straats-
ma. Ook de slimme rol die burge
meester Gosse Noordewier tijdens
de fiisiebesprekingen voerde komt
aan bod. Vandaag worden de eer
ste exemplaren van het boek in Ga-
lerichel te Aardenburg aangebo
den aan burgemeester J. Sala van
Sluis en de oud - burgemeester W.
Lockefeer.
Vele ambachten, maar nauwelijks on
gelukken. Prijs: 18,95 ISBN 978-
90-8834-114-4
Tanker wijkt uit om
aanvaring met stuurloze
coaster te voorkomen.
door Wout Bareman
BATH - In het Nauw van Bath op
de Westerschelde zijn woensda
gochtend in alle vroegte twee sche
pen aan de grond gelopen. Dat ge
beurde omstreeks kwart voor één.
De kustvaarder Pioneer B. (4450
brt, 101 meter lang), kreeg op weg
naar de haven van Antwerpen te
kampen met een defecte stuurin
richting. Het schip liep vast op een
zandbank. Om een aanvaring met
de Pioneer B. te voorkomen, maak
te de Nederlandse tanker Fryken
(3987 brt, 99,50 meter lang) een
uitwijkmanoeuvre. Het schip, dat
op weg was naar zee, kwam daar
door op dezelfde zandbank te
recht. Op het moment van de
strandingen was het afgaand wa
ter. Desondanks zagen sleepboten
kans de Fryken omstreeks drie uur
weer vlot te trekken en te begelei
den naar Vlissingen. Later voer de
Fryken de Sloehaven binnen voor
een inspectie van de scheepsromp.
De Pioneer B. kwam gisteroch
tend om elf uur op eigen kracht
weer vlot. Het schip zette de reis
naar Antwerpen voort. Volgens
Rijkswaterstaat ondervond de
scheepvaart geen hinder van de ge
strande schepen.
Joke en Frank Lichthart, dochter Jaimy en hond Tyka, genietend voor hun tentje op de NTKC-camping.
foto Lex de Meester
