Als er kersen zijn is het komkommertijd
PZC
Stalletjes langs de weg en vertrouwen in de mensen. Het werkt goed op veel plaatsen in Zeeland,
foto Jenneke Schepens
Fruitstalletjes langs
de weg, hobby
of inkomsten?
door Jenneke Schepens
Zomerfruit zoals aard
beien, kersen en bes
sen is momenteel in
overvloed verkrijgbaar.
Uiteraard in super
markten en op de markt, maar in
Zeeland wordt het ook op veel
plaatsen langs de weg verkocht.
Vaak zelfs zonder dat er iemand
bij staat om af te rekenen. Een bak
je of potje waar klanten hun geld
in kunnen achterlaten staat in
goed vertrouwen op de kraam.
Zo ook bij Marian Vermue op de
Siguitsedijk 33 in Kwadendamme.
„Dit werkt hartstikke makkelijk.
Het is niet rendabel om iemand
bij de aardbeien te laten staan",
verklaart Marian. Het bakje met
geld klopt aan het eind van de dag
altijd. Nou ja, bijna altijd dan. „Ik
ben zelf eerlijk, dus dat verwacht
ik ook van anderen. Af en toe mis
ik eens een euro, maar veel meer
kastekort is er niet." Gelukkig
maar, want de aardbeienverkoop
moet voor de broodnodige inkom
sten zorgen. Net als de minicam-
ping 't Kwedammertje die Marian
runt en de witlof die ze in de win
termaanden verbouwt en
verkoopt op de vei
ling. Drie jaar gele-
den ben ik met
de aardbeien
teelt begonnen, jt
Begin april wor- Ï5:c
den de eerste
stekjes geplant. 1
Dit gebeurt in fa-
ses, om de drie s
weken worden er
een aantal rijen 'f
uitgezet. Daar
door zijn er nu
constant aard
beien, van begin
juni tot half sep
tember."
Aan de Dierikweg in
Oudelande verkoopt de familie
Mesu kersen uit eigen boomgaard.
Buurmeisje Marjolijn Eestermans
(rs) doet als zomerbaantje de ver
koop. Vorig jaar verdiende ze onge
veer €2,50 per uur, dit jaar mis
schien wel iets meer. „Meestal
krijg ik wel wat extra", vertelt Mar
jolijn. Naast de supergrote kersen
liggen er ook een paar grote peren
op de kraam. „Het is eigenlijk nog
mm te vroeg voor peren, de
meeste moeten nog ge-
5 plukt worden." De
kersen worden spe-
ciaal voor de huis-
';k verkoop geteeld.
- Vaste klanten uit
i Vlissingen, Middel-
burg, Zierikzee en
y 'A zelfs Rotterdam ko-
F men er om. „Ze zijn
f heel groot, we pluk-
ken ze pas als ze echt
rijp zijn. Soms zijn
we een paar dagen
dicht, wat commer
cieel gezien niet zo
slim is, maar dan heb
ben we geen goede ker
sen. De kwaliteit is belang
rijk, zure kersen verkopen we
niet", aldus de moeder van Marjo
lijn, die net even langskomt. De
kersenverkoop is een leuk extraa
tje voor de familie Mesu. „De ker
sen passen qua werkzaamheden
goed tussen de overige activiteiten
op de boerderij, Het is nu iets min
der druk. Als er kersen zijn is het
voor ons komkommertijd."
Familie Schaeffer aan de Grijps-
kerkseweg 15 te Oostkapelle ver
koopt alleen rode besjes uit eigen
tuin. Het is allemaal zo'n zestien
jaar geleden begonnen als hobby
van de zoon. Toen stonden er 200
struiken en werden de bessen aan
groenteboeren in de omgeving ver
kocht. Sinds een paar jaar staan er
nog maar 50 struiken achter het
huis. Nu trekken de kleinkinderen
de besjes. Wat er verkocht wordt,
mogen ze als zakcentje houden.
Bart (9) spaart voor een skate
board en Martijn (7) wil een mes
kopen. „Daar ben ik het natuurlijk
niet mee eens. Maar hij heeft hem
nog niet, we praten hem nog wel
om", zegt Willem Schaeffer. „Mijn
vrouw maakt er jam met frambo
zen van en bessensap met geleisui
ker."
In Serooskerke (W) staat een klei
ne uitstalling aan de Oostkapelse-
weg 35. Meneer Jo de Willigen
komt naar buiten. „Het stalletje is
de hobby van mijn vrouw Lucy,
mij vind je meer achter in de tuin.
Ik ben gepensioneerd en doe het
uit liefde voor het tuinieren. Je
moet van de grond houden", ver
telt Jo. Al 40 jaar geleden had me
neer De Willigen een volkstuintje
in Vlissingen, sindsdien heeft hij
altijd een tuintje gehad. Allerlei
groenten en fruit worden er ge
kweekt. Van alles een beetje. In
een kasje wordt het meeste eerst
gezaaid, om te verpoten in de tuin
als het groot genoeg is. Wat 'te
veel' is wordt verkocht. „Dat is on
geveer 60 procent. De rest eten we
zelf op en geven we weg aan onze
zoon, dochter of familie en beken
den die langs komen." Momenteel
is het echt pruimentijd. „Het is
een goed jaar. Veel Duitse toeris
ten kopen pruimen. Ze zijn er dol
op." Toevallig stopt er net een
Duitser. Onwennig vraagt hij om
een doosje pruimen. Jo wijst naar
het jampotje waar het geld in kan.
De Duitse man snapt er maar wei
nig van. Pas als Jo het potje open
draait en zegt dat een bak prui
men één euro kost, knikt de Duit
ser instemmend en verdwijnt
weer de auto in, mét pruimen.
