Een tweede zege als troostprijs
Franse douane doorzoekt Rabo-bus
34
36
Teun
FfiANVES
Dinsdag 24 juli 2007
Tip? sport@pzc.nl..
Familiebezoek in Tour
voor afscheidnemende
Michael Boogerd
Yvonne Wisse denkt
goede kans te maken
op derde WK-ticket
Aleksandr Vinokoerov op weg naar zijn tweede etappezege in de Tour de France.
foto Eric Lalmand/EPA
Aleksandr Vinokoerov
herstelt zich van zware
inzinking op zondag.
door Ad Pertijs
loudenvielle-le louron - Daar
was hij weer. En dag na zijn groot
ste inzinking reed Aleksandr Vino
koerov over vijf Pyreneeëncols
weer soepeitjes solo naar de ritze-
ge-
De dag voor de off-day van zon
dag won hij ook al de tijdrit rond
Albi. „Maar deze twee zeges kun
nen de grote teleurstelling niet la
ten verdwijnen. Ik ben naar hier
gekomen om de Tour te winnen
en die kans heb ik eigenlijk al ver
speeld in de eerste week."
Dat was bij de val op weg naar Au-
tun. „Gisteren (in de eerste Pyre-
neeënrit, waar hij bijna een half
uur verspeelde, red) was ik zwaar
gedemotiveerd. Ik had geen kracht
meer. Mijn teamgenoten hebben
me echter opgebeurd. Ik ben blij
dat ik vandaag toch weer heb kun
nen laten zien in welke goede
vorm ik eigenlijk verkeer."
Vinokoerov probeerde het gisteren
op zijn Rasmussens met een lange
aanval. Hij was al van de partij bij
de eerste grote aanval op de eerste
col van de dag, de Col de Port.
„Daarna liep alles naar wens", zei
de Kazach. „Op de voorlaatste col
kreeg ik de kopgroep (weggespron
gen uit de groep van Vino) in het
vizier, zodat ik op de Peyresourde
mijn geplande aanval kon inzet
ten."
TW* Hoewel Aleksandr Vinokoerov
zijn tweede Touretappe wint, is
zijn teleurstelling niet verdwe
nen omdat hij voor de eindzege
kwam.
De dag ervoor had hij zich veel
minder goed gevoeld. „Toen ik
daarna ook nog eens viel, besloot
ik rustig te blijven. De Tour was
toch al verloren."
Vinokoerov heeft zich al voorgeno
men om volgend jaar zijn jacht op
de winst in de Tour voort te zet
ten. Maar vanaf morgen gaat hij an
dermaal proberen ploegmaat
Andreas Klöden te helpen bij
diens poging het erepodium te ha
len.
„Ik kan hem woensdag helpen op
de Aubisque. Die slotklim wordt
keihard, zeker omdat we daarvoor
de Col de Marie-Blanque hebben
gehad", aldus Vinokoerov.
Tot dusver is Klöden in het hoog
gebergte wel de mindere geweest
van de rasklimmers Rasmussen en
Contador, niet voor niets de num
mers één en twee in het algemeen
klassement. Veel hulp van Vino
koerov kreeg hij ook nog niet.
De Kazach had zich gisteren voor
al ten doel gesteld de moraal in
zijn ploeg weer te verhogen. Die
was na de voortreffelijke tijdrit op
zaterdag hoog, maar kreeg een dag
later al weer een knal toen Vino
koerov in de bergen niet meekon.
Franse, Spaanse en
Italiaanse touringcars
mogen doorrijden.
door Edward Swier
loudenvielle-le louron - „Verne
derend. Het was alsof er bij je
wordt ingebroken. En dat terwijl
je feitelijk ook nog wordt gedwon
gen toe te kijken." Jan-Paul van
Mantgem, arts van de Rabo-
bank-ploeg, had het er duidelijk
moeilijk mee gehad. Bij een tol
poort op de A64, vlak bij Saint
Gaudens, was de Rabo-bus van de
weg gehaald. Een diepgravende
controle van drie kwartier volgde.
Er was een duidelijke voorkeur
van de douaniers en politie voor
bussen van buitenlandse komaf
De Franse touringcars mochten
door, net als de Spaanse en Itali
aanse trouwens. Maar die uit 1>.
derland (Rabobank), Denemarken
(CSC), de VS (Discovery Channel)
en Kazachstan (Astana) werden
staande gehouden. En grondig
'Ze waren niet agressief,
maar toch vond ik het echt
vernederend'
doorzocht. Het eerste ronkende be
richt volgde niet veel later: er zou
den medicijnen zijn gevonden.
Van Mantgem kon dat bevestigen.
Nogal logisch, hij heeft zijn koffers
met medicamenten altijd bij zich.
En altijd in de bus. „Dat is regle
mentair vastgelegd. Een maand
voor de Tour geef ik aan wat ik
mee wil nemen, daarvoor vraag ik
toestemming om het te importe
ren.
De onderzoekers hadden vanzelf
sprekend veel interesse voor de
koffertjes en bijbehorende lijsten.
Maar ook persoonlijke bezittingen
van de renners en het laadruim
werden doorzocht. Van Mantgem
had het nooit eerder meegemaakt.
„Je probeert toch rustig te blijven,
maar het raakt je wel. Zelfs al wa
ren het redelijk geschikte mannen,
leuk is het niet."
Van Mantgem spreekt het vermoe
den uit dat de Rabo-bus niet per
toeval was uitgekozen voor een
controle. „Dat we het geel hebben,
dat heeft er volgens mij toch wel
iets mee te maken. In het verleden
waren wij altijd de brave, lieve wat
jes." Samen met chauffeur Piet de
Vos had Van Mantgem vanaf een
bankje langs de snelweg toegeke
ken naar de inspectie. „Ze waren
niet agressief of intimiderend,
maar toch vond ik het echt verne
derend."
De Vos was minder geschrokken.
Hij moest er aan de streep in L:ou-
denvielle-Le Louron zelfs een beet
je om lachen. In het rampjaar
1998, het jaar van de Festina-affai-
re, werd De Vos geregeld stilgezet.
„Dat jaar wel vijf of zes keer."
Maar dat is het alweer een tijdje ger
leden. De Zeeuw is altijd heel net
jes op zijn voertuig, waakt voor
krasjes en verregaande verslonzing
van zijn bus. Hij had geen schade
vastgesteld. „Ze hebben alles geluk
kig weer netjes achtergelaten."
