II
Anonieme stelletjes in Cairo Zoo
I v31
PZC Zaterdag 21 juli 2007
De Giza (of Cairo) Zoo ligt in Giza,
een wijk in Zuidwest-Cairo, in de rich
ting van de piramides. De dierentuin
is lopend (of per minibus of taxi) ge
makkelijk te bereiken vanaf metrostop
Cairo University. Een taxi vanaf het
centrum van Cairo kost zo'n 10 a 15
Egyptische ponden (2 euro). Toegang
Zoo: een vierde Egyptische pond
(zo'n 4 eurocent).
Reken erop dat de zeldzame westerse
bezoekers net zo'n grote attractie vor
men als de dieren in de hokken. Ge
duld en een glimlach doen echter
veel, en wie de soms opdringerige aan
dacht kan verdragen, ontmoet veel op
rechte vriendelijkheid. Het kan verder
geen kwaad als bezoekers ook zelf op
hun veiligheid letten, want de oppas
sers doen dat niet (altijd).
Individuele reizigers kunnen er
zo heen, met de metro. Ook
wie een groepsreis naar Egypte
boekt, doet zichzelf een plezier
één middag uit de groep te
breken en naar de Cairo Zoo te
gaan. Het is een authentiek
stukje Egypte, in een
buitenwijk van de hoofdstad
Cairo, en je komt er nauwelijks
toeristen tegen. Laat staan
verkopers van neppapyrus of
plastic piramides.
tekst en foto's Jan Willem Veenhof
Metrostop Cairo University in zuidwest Cairo.
De Egyptische man ('My name Mohammed,
your name?') die met zijn gezin een dagje
naar de dierentuin gaat, staat erop ons te bege
leiden naar de ingang van de Zoo. Daar betaalt hij onge
vraagd ons toegangsbiljet en wenst ons een prettige dag.
„Welcome to Egypt", zegt hij nog bij het afscheid.
Binnen de muren van de dierentuin waait je een vrolijk en
druk gekrioel tegemoet. Ook hier is Cairo duidelijk een
overbevolkte stad. Midden in het park, tussen de apen en
het reptielenhuis, staat in een afgesloten groen lusthofje
een klein kantoortje, waar het management van de dieren
tuin het buitenlands bezoek, twee man sterk, ontvangt.
„Welcome to Egypt", zeggen ook Dr. Hatum Kamal Anwar
en Dr. Talaat Sedrek Gabriel, terwijl ze een glas thee met
verse munt door een bediende laten aanrukken. Op de bu
reaus liggen dikke stapels papieren, aan de muur hangt een
groot portret van de Egyptische president Mubarak.
Als de verse muntblaadjes hun smaak aan de thee hebben
kunnen geven en er aan het glas genipt is, begint het ge
sprek. De Cairo Zoo krijgt acht miljoen bezoekers per jaar,
van wie ongeveer 20 procent buitenlanders, en van deze
buitenlanders komen weer de meesten uit andere Arabi
sche landen.
De dierentuin is al meer dan honderd jaar oud en de lijst
met plaatjes gaat dan ook terug naar de tijd van de presiden
ten Sadat, Nasser en - daarvoor - de Britse overheersers en
(de laatste Egyptische) koning Faroek.
In het Park tref je veel gezinnen, maar ook vriendinnen-
groepen, sommigen van de vrouwen zwaar gesluierd met al
leen een bril zichtbaar door het katoen. Verder mannen
Cairo j
EGYPTE
Rode
Zee
De Cairo Zoo
veel verliefde
krijgt acht miljoen bezoekers per jaar, onder wie
stelletjes.
hand-in-hand, of arm-in-arm, en opgeschoten jongetjes,
die bij het zien van een camera voortdurend op de foto wil
len. Gezinnen picknicken op een kleed op de grond, met
fu'ul (bruinebonenpasta met knoflook en olijfolie),
ta'amiya (Egyptische falafel), pitabrood en koude patat, van
thuis meegenomen.
En verder? Ach, verder is het eigenlijk net als overal. De
apen en de olifanten zijn het populairst, de leeuwen zijn te
lui om overeind te komen - bezoekers prikken zelfs, niet on
gevaarlijk, met stokjes tussen de tralies van de kooi door -
er is snoep, popcorn, suikerspin, kinderen kunnen zich Ia-
ten schminken en je kunt je op de foto laten zetten, die dan
weer bij de uitgang te koop is.
Het verschil is er een van kwaliteit: de dierentuin in Cairo
is armoediger, de dieren hebben het er zwaarder (kleinere
hokken, grotere hitte), maatregelen rond dierenwelzijn heb
ben geen prioriteit en de toiletten zijn smeriger. Wat dat be
treft even een tip: tegenover de ingang ligt het weldadig
luxe Four Seasons Hotel - een andere wereld - met op de
derde verdieping toiletten waarvoor je in geval van urgentie
graag tien euro per bezoek zou willen neertellen (overigens
hoeft dat niet).
Er is nóg een verschil. De Cairo Zoo is een populaire be
stemming voor jonge stellen, die ook wel eens een keer zón
der ouders of andere chaperons op stap willen. Je merkt
het meteen als je foto's wilt maken. Gezinnen of getrouwde
stellen vinden dat meestal geen probleem, maar de stelle
tjes in de donkere schaduwhoekjes, achter de dierenhok-
ken, schudden al snel met de vinger heen en weer in de
lucht - géén foto's, ze zijn hier heengegaan om de anonimi
teit te zoeken.
