Levendig Bakoe
in een
leeg landschap
41
Slaan of oordoppen
Lezersactie: 3 dagen Drenthe €119,-PP
Tulip Inn
Inhoud Lezersactie:
v26 I Prisma
Zaterdag 21 juli 2007 PZC
LIZA'S
door Liza van Sambeek
We zien veel jonge
gezinnen met
krijsende kinderen
Vliegen is soms afzien, vooral
met lastige kinderen. foto ANP
Tegenwoordig vliegen we met veel schuldgevoel (global
warming) via Rotterdam of Eindhoven naar onze gelief
de streek Emporda. Deze streek ligt in de Spaanse pro
vincie Catalunia, noordelijk van Barcelona en ten oosten van
Gerona.
We komen er al 37 jaar. Het is een sport geworden om via in
ternet de goedkoopste vluchten te boeken. Die vertrekken na
tuurlijk op onmogelijke tijden, bijvoorbeeld om half zeven 's
ochtends. Dat betekent dat je met je slaperige kop en je bagage
voor dag en dauw in de auto of nachttrein moet zitten om op
tijd in te checken.
We nemen onze racefietsen in grote Agu-tassen mee, want
een vakantie zonder fietsen vinden we saai. Kosten: 60 euro
per fiets, terwijl wijzelf gemiddeld voor 3 euro per persoon ex
clusief belasting vliegen.
Na het inchecken gaan we door de security. Zonder pardon
worden flesjes met meer dan 100 milliliter inhoud in beslag ge
nomen. Zal de security-beambte zijn vrouw 's avonds verras
sen met een flesje Chanel 5?
In de vertrekhal genieten we
van een espresso en een broodje
kaas en na tien minuten kun
nen we al boarden. Lopend naar
de vliegtuigtrap zien we voorna
melijk pensionado's en jonge ge
zinnen met krijsende kinderen
die gezamenlijk het hoogseizoen
vermijden. Nu ben ik dol op kin
deren, vooral op mijn drie klein
kinderen, maar wat deze baby's
en peuters met z'n allen aan de
cibellen ten gehore brengen, is
zelfs voor mijn inmiddels aange
taste gehoor onverdraaglijk.
Nu heb ik pech, want ik zit vlak
voor een gezin met twee rood
aangelopen, hysterisch schreeu
wende blagen. In eerste instan
tie laat ik het over me heen ko
men. Kunnen die ouders niets
aan doen, denk ik. Maar het
houdt niet op, sterker, het is niet
meer te harden: het geschreeuw
wordt gierender, snerpenden Op
een gegeven moment overtreft
het oorverdovende gekrijs het ge
luid van een opstijgende Boeing.
Ik heb beide wijsvingers in mijn
oren terwijl dat gillende kind zijn voeten hard in mijn rugleu
ning schopt. De ouders reageren niet.
Plotseling houd ik het niet meer uit, ik draai me om en gil te
gen dat joch dat hij op moet houden. Het is eruit voor ik het
in de gaten heb en ik moet me inhouden om hem een draai
om zijn oren te besparen. Een corrigerend tikje moet kunnen,
denk ik even. Ik schaam me dood, mijn man is boos, de
ouders verontwaardigd en het kereltje totaal verbouwereerd.
Hij houdt terstond op met zijn terreur. „Waarom doen ze die
gezinnen niet met z'n allen achterin?", vraag ik aan X.
„Maak je niet druk", zegt X terwijl hij zijn oordoppen verwij
dert. „Ie moet er wat voor over hebben om voor een appel en
een ei op de vliegbus te stappen zodat je vanavond kunt genie
ten van calamares a la Romana en een gegrilde dorade."
„Hoe kom je aan die oordingen?", vraag ik. X: „Gewoon mijn
PSU, mijn Persoonlijke Standaard Uitrusting."
GEORGIË
Lahic
ARMENIË
AZERBEIDZJAN
Kaspische
Zee
Tarek weet hoe het werkt.
De magere Pool, die ik
ontmoet op het station
van Tblisi in Georgië,
vraagt eerst bij het loket naar de
prijzen voor de nachttrein naar Ba
koe. Vervolgens loopt hij op het
perron naar de conducteur en
zorgt hij ervoor dat niemand hun
gesprek - in het Russisch - kan ho
ren. Vijf minuten later wenkt hij
mij. Voor de reis, die veertien uur
zal duren, heeft hij een couchette
voor ons tweeën geregeld. Met 30
procent korting.
De conducteur lacht me bij het in
stappen van de trein vriendelijk
toe, blij als hij is met zijn zwart
verdiende geld. Als we vijf uur la
ter in het aardedonker de grens
tussen Georgië en Azerbeidzjan
naderen, doemen enorme plakka
ten op. Felle spots staan gericht op
Heydar Aliyev, de voormalige pre
sident, die in 2003 overleed.
Toen Azerbeidzjan zuch in 1991
onafhankelijk verklaarde van de
Sovjet-Unie, liepen binnen een
jaar de etnische spanningen hoog
op. De oorlog met Armenië over
de enclave Nagorno Karabach zou
tot 1994 duren. Azerbeidzjan raak
te niet alleen 13 procent van zijn
grondgebied kwijt, maar kreeg
ook 800.000 vluchtelingen op te
vangen. De ijzeren vuist van
Het is geen doorsnee
vakantiebestemming en het
comfort dat reizigers in
Azerbeidzjan wordt
geboden, is soms
ondermaats. Daar staat
tegenover: een levendige
hoofdstad en een prachtig,
leeg landschap.
door Joost Brantjes
Aliyev hield het land op de rails.
In 2003 overleed Heydar Aliyev.
De macht is overgegaan op Ilham
Aliyev, zijn weinig charismatische
zoon. Om de gasvelden te ontwik
kelen en olie uit de Kaspische Zee
te winnen, sloot Aliyev senior in
1994 contracten af met een consor
tium van tien buitenlandse olie
maatschappijen, ter waarde van
7,4 miljard Amerikaanse dollar.
Geen wonder dan ook dat de
hoofdstad Bakoe tegenwoordig
consequent het voorvoegsel
'boomtown' krijgt. Overal wordt
gebouwd en vooral vanaf zee is
goed te zien hoeveel torenflats in
de steigers staan. De komst van
drommen olie-expats heeft Bakoe
bovendien snel doen veranderen
van suffe havenstad tot Westerse
metropool op de grens van Euro
pa en Azië, waar je alle grote mo
denamen vindt en het ene restau
rant na het andere zijn deuren
opent.
Het huidige Bakoe is dan ook een
vreemde mengeling van een oude
stad uit de zevende eeuw, met
zo'n fraaie nieuwbouw dat je je af
vraagt of de stad over een schoon
heidscommissie beschikt. Het pa
leis van de Shirvan Sjahs bijvoor
beeld stamt uit de vijftiende eeuw,
toen de Perzen over de stad regeer
den. In 2003 is de restauratie afge
rond en nu kun je de regenputten
(cisternen) en cryptes bewonde
ren, de hamam (badhuis) en de
moskee.
Aan de rand van de oude stad
staat de Maiden Tower, een verde
digingstoren waarover uiteenlo
pende verhalen de ronde doen.
Het meest tot de verbeelding spre
kende is dat van een puissant rijke
baron die zo verliefd werd op zijn
eigen dochter, dat hij haar ten hu
welijk vroeg. Het kind, verscheurd
door de gedachte aan incest ener
zijds en ongehoorzaamheid jegens
haar vader anderzijds, verzon een
list: als haar vader een toren zou
bouwen zo hoog dat ze al zijn
land kon zien, zou ze met hem
trouwen. Metselaars bouwden en
bouwden, maar telkens zei de
dochter dat ze nog net niet al het
land kon zien. Na maanden be
klom ze dan toch de Maiden To
wer. En boven stortte zij zich er
vanaf
Ie rijdt Bakoe uit langs monotone
buitenwijken. In moordend tem
po worden in aaneensluitende
compounds vierkante huizen ge
bouwd. Huizen die plaats moeten
bieden aan allen die door de olie
zijn aangetrokken. Een lint van as
falt slingert erdoorheen en onze
taxichauffeur scheurt er met zijn
busje overheen.
BRINKHOTEL ZUIDLAREN
Brink o.z.ó
9471 AE ZUIDLAREN
T: 050-409 12 61
E: info@tibrinkhotel.nl
W: www.hethotel.nl
Het Tulip Inn Brinkhotel Zuidlaren, in het centrum van het altijd levendige brinkdorp Zuidlaren,
wordt vee! gebruikt als uitvalbasis voor fietsers. Zowel het Nationaal park de Drentse Aa als het
unieke Zuidlaardermeer gebied bevinden zich op een paar minuten rijden van het hotel,
waardoor u in een oogwenk tussen de flora en fauna van Drenthe staat. Ook de culturele
steden Groningen en Assen worden veelal tijdens een fietstocht bezocht, om uit te rusten op
een van de terrasjes. Wilt u uw (fiets)vakantie combineren met een bezoek aan de wadden
eilanden, dan is Zuidlaren dé perfecte uitvalsbasis. Binnen een uur bent u al in één van de
havens aan de Waddenzee. Het hotel beschikt over 2 restaurants, 2 terrassen, een bar met
openhaard, comfortabele kamers, een sauna en een snelbruiner.
2x een overnachting
2x uitgebreid ontbijtbuffet
2x een uitstekend driegangen diner
1 dag fietshuur 1 fiets- of wandelroute
Informatiepakket van de omgeving
Prijs 21/7 - 30/9 '07, aankomst zo t/m wo: 119,-p.f
Prijs 21/7 - 30/9 '07, aankomst do t/m za: 129,- p.F
Normale prijs 149,- p.p.
Prijs is exclusief toeristenbelasting-0,75 p.p.p.n. en
reserveringskosten a €2,50 p.p. Aanbieding is
alleen telefonisch te boeken onder vermelding
von Wegener lezersactie
