Geld en werk
Alleen dummies betalen volle pond
D
J3AIjO"Ï EK 1
PZC Woensdag 18 juli 2007 21
door Yvonne Jansen
illustratie Aleid Landeweerd
e dochter van mijn fy
siotherapeut is op zich
zelf gaan wonen. Als
'vertrekpremie' gaven
hij en zijn vrouw haar een flink
deel van de inventaris cadeau. Was
machine, droger, koelkast, magne
tron; allemaal in een koop aange
schaft bij It's. Scheelde bij elkaar
honderden euro's, becijferde hij.
„Ik regelde er nog een Senseo bij.
En toen ik vroeg of net eindbedrag
opnieuw omlaag kon als ik met
een cash afrekende, lukte dat tot
mijn verrassing ook nog."
De therapeut heeft er een gewoon
te van gemaakt om, vooral bij gro
te aankopen, te vragen of er niet
wat van de prijs afkan: keuken,
meubels, auto, witgoed. Zonder
blozen opent hij de onderhande
lingen. „Een korting van 10 pro
cent heb je moeiteloos binnen",
meldt hij, terwijl hij mijn nekge-
wrichtjes nog eens flink laat knak
ken. Daar valt niet tegenop te mas
seren: „Wie niet pingelt, is een
dief van de eigen portemonnee."
Afdingen wordt in Nederland al
snel gênant gevonden. Dezelfde
personen die op de markt in een
exotisch vakantieland de koop
man het vel over de neus halen,
schutteren in eigen land als de
vraag opgeworpen moet worden
of er iets van de prijs afkan.
Zelfs in branches waarin forse kor
tingen gebruikelijk zijn, zoals de
auto-, elektronica- en telefoon
branche, betalen consumenten
meestal de volledige vraagprijs.
Merkwaardig die schroom, in een
land van puntenspaarders en zegel
plakkers. Valse schaamte, die vaak
ontbreekt als het om tweedehands
of via internet aangeboden produc
ten gaat.
„In sommige branches is het de ge
woonste zaak van de wereld te on
derhandelen over de prijs", vertelt
Edward Sterenborg van de Consu
mentenbond over het fenomeen
afdingen. „In keukenzaken bijvoor
beeld. Betaal je daar de volle prijs,
dan knalt na je vertrek meteen de
champagnekurk."
Niet alleen de prijs kan onder
werp van onderhandeling worden,
weet Sterenborg. „Je kunt de servi
ce er bij betrekken, om extra acce-
soires vragen, gedaan krijgen dat
de garantieperiode wordt verlengd
of afspreken dat je een bepaald pro
duct nog dezelfde of daaropvolgen
de dag geleverd krijgt. Kan handig
zijn, als je onthand bent omdat je
wasmachine stuk is."
Winkeliers hebben niet graag dat
u probeert hun winst af te romen,
maar zien u als het er op aankomt
liever de portemonnee trekken
dan weglopen. Vaak moeten ze
van fabrikanten en importeurs vol
doen aan omzetquota. Als ze die
niet halen, lopen ze inkoopkortin
gen mis. Zeker richting jaarwisse
ling kan het voor hen interessant
zijn de verkoopcijfers nog wat op
te stuwen om het dealerschap of
de bonus veilig te stellen.
Niet alleen de prijs van 'hardware'
kan omlaag. Ook aanbieders van
diensten kunt u over de streep
trekken: hypotheekbemiddelaars,
assurantiebureaus, advocaten en
zelfs notarissen. „Bij financiële pro
ducten scheelt het soms klappen
geld", weet Sterenborg. „Wie weet
dat hij bij het afsluiten van een hy
potheek 2.500 euro kan besparen,
laat z'n schroom gauw varen."
Afdingen kent spelregels
Hulptroepen: Schakel hulptroepen
in. Als u door de grond gaat bij de
gedachte aan afdingen, vraag dan
een kennis die het spel met verve
en ervaring speelt. Spreek van tevo
ren af wat uw maximumprijs is.
Juiste moment: Aan het eind van
de maand of het jaar zijn kortingen
vaak makkelijker te krijgen. Winke
liers of verkopers moeten dan hun
omzetdoelen halen en zijn gretiger.
Glimlach: Open de onderhandelin
gen met een glimlach. De verkoper
moet u het voordeeltje gunnen, an
ders wordt het niks. Laat het ope
ningsbod aan de verkoper.
Wees discreet: Voer onderhande
lingen niet luid, wees discreet. Als
uw voorstel aan de andere kant
van de zaak is te horen, heeft u al
verloren. Winkeliers spijkeren niet
graag op de gevel dat ze bereid
zijn water bij de wijn te doen.
Speel toneel: Toneelspelen helpt,
maar leg het er niet te dik op. Laat
doorschemeren dat u het product
graag wilt, maar laat uw partner de
knip op de beurs houden. Geef de
verkoper het idee dat uw metgezel
te paaien is met een schappelijke
prijs. Of wek de indruk dat u zelf
twijfelt over de aanschaf die 'eigen
lijk niet binnen uw budget past'.
De chef: Denkt u dat u spreekt
met iemand die niets te vertellen
heeft, vraag dan naar de chef.
Niet kopen: Wees niet bang met
niets de deur uit te gaan. De con
currentie in sommige branches is
moordend en dat weet de verko
per. Als u de voorgestelde prijs
echt te hoog vindt, probeer het
dan bij een andere aanbieder.
Goed gevoel: Wees niet hebberig.
Onthoud dat beide partijen na de
deal het gevoel moeten hebben
dat ze er beter van zijn geworden.
Cash is king: Betaal contant. Laat
bij de kassa uw creditcard zien en
vraag of het wat oplevert als u met
harde munt betaalt. Het accepte
ren van de creditcard kost de win
kelier ook geld.
Service telt ook: Vraag u van tevo
ren af wat korting u waard is. Wilt
u het onderste uit de kan halen, re
ken dan niet op veel extra service
buiten de garantie om.
..Jk
door Sanne Terlouw
en Jan Terlouw
Van Jan Térlouw en
Sanne Terlouw zijn eerder
verschenen De charmeur
en Venijn.
Aflevering 17: Waarin job zich afvraagt
waarom Cees van Dordt zo vreemd doet
Met een borrel onder handbereik en zijn
benen op het lage tafeltje in de
woonkamer, laat Job zijn gedachten de
vrije loop. Leonie is vroeg in de middag al samen
met Olivier naar Utrecht vertrokken en zal bij haar
moeder blijven overnachten. Dat geeft Job de tijd
om te mijmeren, een bezigheid waar hij van
houdt. Hij heeft geleerd zijn eigen
gedachtestromen te vertrouwen. Laat ze maar
komen, de absurditeiten, de nonsens, de
herinneringen, vaak komt er in die gevarieerde zee
iets bruikbaars bovendrijven. Zijn gedachten
dwalen naar Wies, zijn ex-vrouw, en hoezeer ze
hem vroeger opwond, maar die hij al minstens
een halfjaar niet heeft gesproken. Leonie vertelde
dat Wies tegenwoordig een vriend heeft, genaamd
Fridus. De bijbehorende achternaam is hij
vergeten. Waar heeft ze die man vandaan? Zou
Wies gelukkig zijn? Zij en Job hebben een aantal
uiterst kille jaren achter de rug. Wies geloofde niet
onvoorwaardelijk in Jobs onschuld toen hij
beschuldigd werd van de moord op zijn oom Bart
en Job heeft haar dat niet vergeven. Was hij
overgevoelig geweest op dat punt? Hij probeert
zich het gedrag van Wies in die tijd te herinneren,
maar dat valt niet mee. Misschien heeft hij haar te
hard bejegend. Of misschien mist hij gewoon de
aanraking en het warme lichaam van een vrouw,
misschien maakt dat hem sentimenteel. Hij neemt
nog een borrel. Langzaam komen haar trekken
terug in zijn herinnering. Ooit waren ze zacht.
Wanneer was dat? Hoe staat hij nu tegenover
Wies? Hij begrijpt nu niet eens meer dat hij haar
ooit aantrekkelijk vond. Maar hoe zit het met
vergeven?
Zijn gedachten dwalen alweer verder, naar de tijd
in de gevangenis, de kale muren, de grijze sfeer en
het vreselijke gemis aan uitzicht, zowel letterlijk
als figuurlijk. Een van de moeilijkste aspecten aan
het leven daar was het gevoel dat hij vergeten was.
Door de maatschappij, door zijn familie. Zijn hele
bestaan was een zirüoze exercitie geworden tussen
opstaan en gaan slapen. Wat een gigantisch,
immens verschil is er tussen gevangenschap en
vrijheid.
De poet, denkt hij. Een zo te zien crimineel
stelletje denkt dat zich in het huis van Van Dordt
een hoop poet bevindt en ze zouden wel eens
gelijk kunnen hebben. Die Van Dordt gedraagt
zich vreemd. Hij maakt zich schaars als er gevaar
dreigt. Hij komt niet thuis op een moment dat hij
wel thuis hoort te zijn. Hij deinst terug voor
contact met de politie. Hij reageert beslist
merkwaardig als zijn zoon hem vertelt over de
gewelddadige inval van de twee ongure types in
hun huis. En zijn vrouw is onlangs vermoord.
Waarom? Dat moet er haast wel mee te maken
hebben. Van Dordt gedraagt zich op z'n minst
alsof hij meer van deze zaak weet. En zijn vrouw?
Wist die er iets van? Hield Antoinette van der
Geest zich bezig met zaken die het daglicht niet
kunnen velen en is ze vermoord door een figuur
uit het criminele circuit? Werkten zij en haar man
samen? Hoe komt iemand aan een hoop
mafïïageld? Zo noemt hij het gemakshalve,
misdaadgeld is misschien een juistere benaming.
Daar moet toch iets tegenover staan, zou je
denken. We zouden de kranten van de afgelopen
maanden moeten napluizen. Hij weet meteen dat
hij dat niet gaat doen. Pure luiheid.
Om halftwaalf, net als hij zich voor de vierde keer
wil inschenken, gaat de telefoon. Job komt met
tegenzin overeind, maar is direct vol aandacht als
het Olivier blijkt te zijn
'Mijn vader is terug uit Londen,' zegt hij. 'Maar ik
heb hem maar kort gesproken. Hij gedroeg zich
raar, afwezig, alsof het hem allemaal niet aangaat.
Toen ik vroeg wat we moesten doen, zei hij dat we
in geen geval de politie moesten inlichten. Toen
heb ik hem op de man af gevraagd of hij iets van
dat geld afwist. Hij zei geen ja en geen nee. Het
zint me helemaal niet. Ik heb het gevoel dat hij
iets voor me verbergt. Ik vraag me zelfs af of het
met de moord op mijn moeder heeft te maken.'
'Ik moet je eerlijk zeggen dat ik daar juist ook aan
heb zitten denken. Weet je Olivier, ik zal meer te
weten zien te komen over dat advocatenkantoor in
Den Haag. Misschien kun jij intussen toch
proberen met je vader te praten. Ik ben bang dat
hij inderdaad meer weet dan hij loslaat. Geeft hij
de laatste tijd veel geld uit?'
'Nee, helemaal niet. Hij klaagt juist dat hij zo
weinig verdient, nu de apotheek minder oplevert.'
Morgen aflevering 18. Leonie gaat bij haar
moeder op bezoek
