Buitengebied Die ga ik even dekken! Begrip verveling kennen de dochters niet PZC Zaterdag 7 juli 2007 23 Konijntjes in het ge- wenningshok. foto Ruben Oreel Vakantie en huisdieren vor men voor sommige mensen een lastige combinatie. Dus besluiten baasjes om hun lie velingen te dumpen. Hup, over het hek van de kinder boerderij ermee! Anders dan de meeste mensen denken, wacht hen daar geen warm welkom van de soortgeno ten. door Ondine van der Vleuten MIDDELBURG - Vroeger hadden ze op kinder boerderij De Klepperhoeve in Middelburg drie schildpadden. Gek genoeg waren het er 's zo mers altijd zeven. „Waarschijnlijk kwamen de eigenaren ze na de vakantie weer ophalen. Sinds wij geen schildpadden meer hebben, worden ze in het park gedumpt", vertelt be heerder Annemarie Koppelaar. Ad Bom van reptielenzoo Iguana legt uit dat de overlevingskansen afhangen van de soort en van de omstandigheden. Voor de gemiddelde subtropische schildpad is Nederland tien gra den te koud. Die scharrelen door tot ze verhon geren omdat ze het te koud hebben om te eten of voor het verteringsproces." Kip en cavia staan samen op de tweede plaats in het lijstje van meest gedumpte dieren. Anne marie Koppelaar: „Cavia's kunnen heel slecht tegen nat en houd weer. Die vind je meestal on derkoeld onder wat takken. Dan is het bijna al tijd te laat." De in ongenade gevallen kip komt direct voor de keus: erop of eronder. „Want als het een haan is, ontstaat een machtsstrijd met onze haan. Als het een hen is, wil onze haan haar di rect aan zijn harem toevoegen. Dat gaat niet zachtzinnig. Vaak vluchten ze dan het hek over, het bos in." En daar wachten de honden hen op. Op nummer drie staan verstoten geitenbokjes. „Geitenlammetjes zijn niet groter dan een poes. Echt schattig. Maar in de puberteit gaan de mannetjes stinkende urine produceren, bok ken en blèren. Dan moeten ze weg. Als wij dan 's morgens hier komen, hoor je het direct, aan het tumult bij de dieren." Strikt genomen komt het bokje er nog het beste van af „Hij heeft het wel naar zijn zin, want hij ziet onze geiten en denkt: hee, dames, die ga ik even dek ken! En wij moeten ook nog eens uitkijken dat het bokje ze niet met wormen besmet." Konijnen hebben de twijfelachtige eer de meest gedumpte dieren te zijn. Er zitten er twee in het gewenningshok van de kinderboer derij. Ze zijn ziek, zegt Annemarie Koppelaar. Gelukkig dat ze niet gewoon over het hek ge gooid zijn en geen andere dieren hebben kun nen infecteren. Sinds de boerderij nadrukkelijk naar buiten gebracht heeft dat je je 'afstandsdie- ren' afkunt geven, worden ze minder vaak plompverloren over het hek gezet, vertelt ze. Konijntjes leven in groepen, die een territo rium hebben. Elk konijn binnen die groep heeft ook weer een territorium. En dat moet verdedigd worden. Een indringer wordt opge jaagd. „Dan pakken ze hem waar ze kunnen, dan bijten ze soms zo dat het tot de dood leidt. Vaak vluchten die konijntjes door de verticale spijlen van het hek heen en komen terecht in het bos. Dan zie je een typisch huiskonijn kei hard rennen, met een hond erachteraan, en daarachter weer een baasje dat tegen zijn hond schreeuwt." Soms krijgen ze een hartaanval van de stress. „Huiskonijnen zijn vaak te vet, die hebben dan net als mensen eerder hart- en vaatziekten. De stress kan dan fataal worden. En dan, een huis konijn krijgt dagelijks voer. Dat konijn begrijpt niet gelijk dat gras eten is, net als het hooi dat hij kreeg, of dat brokjes niet aan bomen groeien." bij de boer De maatschap Poppe-Dekker heeft een landbouwbedrijf, paardenpension en mini- camping De Kreekrug bij Grijpskerke. We volgen beide families wekelijks tijdens het kampeerseizoen. door Miriam van den Broek Vervelen in de vakantie? De dochters van Moni que en Ronald Poppe kennen dat begrip niet. „Ik hoor wel eens van vriendin nen dat ze de hele dag achter de computer hebben zitten msn-en. Ik kan me dat niet voorstellen", zegt de dertienjarige Melissa. Sa men met haar zus Natalie van elf jaar, kijkt ze elke keer weer uit naar de grote vakantie. Want dan hebben ze alle tijd om te rij den op hun paarden Utah en Sheila. Ook de vriendinnen van de minicamping komen in de zo mermaanden weer. Dat zijn de meiden die al jaren met hun ouders de vakantie doorbrengen op de Kreekrug. Sommige van die meiden zijn na al die zomers echte hartsvriendinnen gewor den. „Ik ben van de winter nog gaan logeren bij een van hen", zegt Natalie. De twee zussen genieten met vol le teugen van het leven op de boerderij. „Ik help in de vakantie met het uitmesten van de stal, soms poets ik het toiletgebouw en ik vind het leuk om op het land te helpen met oogsten", zegt Melissa. En nee, ze doet dat nooit met tegenzin. Melissa gaat in Middelburg naar de middelbare school. Op de vraag of ze niet liever in de stad wil wonen, trekt ze een vies ge zicht en zegt resoluut: „Nee, nooit! Hier is het zo lekker rus tig. Ik vind stadten met mijn vriendinnen hartstikke leuk, maar ik zou er niet willen wo nen. Dat is mij veel te druk. En eigenlijk wonen wij hier heel centraal. Ik fiets in een kwartier tje naar school." Ook Natalie heeft nooit haar buik vol van de boerderij. Ster ker nog. Ze krijgt al heel snel heimwee als ze weg is van huis. Toen ze vorig jaar een weekje op vakantie was, belde ze de eerste avond al naar ome Piet om te vra gen hoe het met pony Sheila ging. Nee, op vakantie naar Span je of Griekenland, zoals veel van hun klasgenootjes, daar doe je de zussen geen plezier mee. Toch peinzen ze er niet over om later zelf een boerderij of cam ping te runnen. „Ik wil op de am bulance werken", zegt Melissa. Hoe ze ooit op dat idee is geko men, weet ze niet meer. Maar dat ze dit wil, staat vast. „Ze volgt ook alle ambulancepro gramma's op tv", zegt Natalie. Wat zij later wil gaan doen, is nog niet helemaal duidelijk. „Ik denk ook iets in de verzorging. Misschien met gehandicapten of zo", zegt ze. Dat ze dan dan tijdens hun oplei ding toch misschien nog een keer in een stad moeten gaan wo nen, nemen ze voor lief „Dan kom ik daarna gewoon weer te rug naar hier", aldus Melissa.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 23