Extra
0118-448 448
APOTHEKER
Ik kies voor Telehulp van
Stichting Werkt voor Ouderen.
20 Donderdags juli 2007 PZC
"Ik heb de halszender altijd om. Het is gewoon een veilig
gevoel. En als ik bel, zijn ze er zo. Laatst ben ik 's nachts uit
bed gevallen. Een flinke klap natuurlijk. Maar het vervelende
was dat ik niet meer overeind kon komen. Gelukkig had ik
de zender om en kon ik contact opnemen met de centrale.
Er kwam direct iemand naar me toe. Ik was wel flink
geschrokken, maar ik heb gelukkig niet een hele nacht op
de koude vloer hoeven liggen."
Met Telehulp kunt u in noodsituaties direct contact opnemen
met de centrale. Deze is 24 uur per dag bereikbaar; u hoeft
slechts de alarmtoets van het toestel in te drukken.
Na uw oproep zorgt de meldkamer dat direct benodigde
hulp wordt verleend. Bovendien is deze hulpdienst gunstig
geprijsd; een abonnement kost u slechts 9,85 per maand.
Personenalarmering
voor een gunstige prijs.
www.werktvoorouderen.nl
Aflevering 8: Waarin Jorinde Goedhart
erachter probeert te komen wat er is
gebeurd
Het verdriet verdoofde hen, die eerste dagen.
Ze huilden, zaten bij elkaar, liepen rondjes
door de kamer, huilden nog meer. Sander
werd getraceerd in India. Hij wilde onmiddellijk
naar huis en de anderen wilden ook dat hij dat
deed.
'Hoe kan dit?' schreeuwde Sander toen hij vies en
jaren ouder geworden de gang in stapte. 'Mama kon
toch zwemmen?'
Even keken ze bewonderend naar hun broer en
zoon. Wat was hij lang geworden. Wat stond die
baard hem stoer. Wat was zijn rugzak rafelig. Toen
viel iedereen elkaar in de armen.
Sander begreep het niet. Marisa ging naast hem op
de bank zitten en sloeg haar beide armen om hem
heen. 'We denken dat iemand het gedaan heeft/
fluisterde ze.
Sander sloeg zijn zusje van zich af met wilde
armbewegingen. 'Iemand? Wat bedoel je? Een
ongeluk? Is ze vermoord? Mama vermoord? Welke
klootzak... ik breek hem zijn botten.'
'We weten helemaal niks' zei Cees. 'En de politie
laat ook alsmaar niks horen.'
Hij had het nog niet gezegd of de bel ging en de
jonge rechercheur die ze al eerder hadden ontmoet,
stond op de stoep.
'Jorinde Goedhart. Mag ik binnenkomen?'
Cees ging haar voor naar de kamer.
'Het spijt me vreselijk wat er met jullie moeder is
gebeurd,' zei ze. 'Van harte gecondoleerd.'
'Weet u al hoe ze is overleden?' vroeg Sander.
'Ze is verdronken, dat staat vast.'
'Maar hoe kan dat? Wat deed ze daar op die rare
plek?'
'Vooralsnog staat de politie voor een raadsel,' zei
Jorinde. 'We weten niet wat uw vrouw, wat jullie
moeder bij de Kager Plassen deed. Het kan zijn dat
ze daar met iemand was. Het kan zelfs zijn' -
Jorinde zei het voorzichtig - 'dat iemand haar
geduwd heeft. Of erger, haar zelfs onder water heeft
geduwd.'
'Wat heeft het medisch onderzoek uitgewezen?'
vroeg Cees.
'De patholoog-anatoom heeft verklaard dat de
doodsoorzaak inderdaad verdrinking is en dat er
nauwelijks sporen van geweld op haar lichaam te
vinden zijn. Alleen enkele blauwe plekken in haar
nek en een vreemde striem ter hoogte van haar
rechtersleutelbeen, maar nog niet is vastgesteld hoe
oud die zijn.' Jorinde keek even naar het gezelschap
van vooral jonge mensen en besloot toen dat ze
maar het beste gewoon door kon gaan. 'Ze is niet
verkracht, ze is niet vastgebonden geweest, ze
hebben haar niet verdoofd.'
Ze hadden even tijd nodig om deze informatie te
verwerken.
'Is het misschien een roofmoord geweest?' vroeg
Marisa. 'Had ze haar trouwring om?'
'We hebben geen sieraden gevonden/ zei Jorinde
Goedhart en noteerde iets in een opschrijfboekje.
'Droeg uw vrouw meestal sieraden?' vroeg ze aan
Cees.
'Er was een zilveren broche met blauwe visjes die ze
vaak opgespeld had. En ze had haar trouwring
natuurlijk.'
'Bevinden die sieraden zich hier in huis?'
'Nee,' zei Cees stellig. 'Dan hadden we ze wel zien
liggen in de badkamer.'
'Tot zes uur die avond was ze in de apotheek,' zei
Olivier. 'Het is toch waarschijnlijk dat ze daarna
naar huis is gelopen, 't Is maar tien minuten
hiernaartoe.'
'Had ze vijanden?' vroeg Jorinde.
Cees zuchtte. 'Ik weet het niet. Mijn vrouw was
goudeerlijk. Nee, ik heb geen idee, volgens mij had
ze geen echte vijanden, niemand die haar werkelijk
kwaad zou willen doen, bedoel ik.'
Olivier keek zijn vader aan en schraapte zijn keel.
Cees reageerde niet. Olivier zei: 'Vader, moeten we
niet aan mevrouw Goedhart over Bastiaan
vertellen?'
Cees knikte kort: 'Doe maar.'
'Hebt u enig idee?' vroeg Jorinde na Oliviers verhaal.
'Welnee, geen enkel.'
'Is het mogelijk dat er iemand was met wie ze een
verhouding had?'
Cees nam even tijd, hij wilde zijn antwoord
zorgvuldig formuleren. 'Dat lijkt me hoogst
onwaarschijnlijk,' zei hij toen. 'Alles is natuurlijk
mogelijk. Ik begrijp dat u het niet wilt uitsluiten en
mocht Bastiaan het hele verhaal niet uit z'n duim
hebben gezogen, dan hoop ik van harte dat de
politie de man vindt zodat hij verhoord kan
worden, maar ik zou verbaasd zijn als Antoinette
iemand had, iemand zag, nou ja, hoe noem je dat.'
De rechercheur noteerde het adres van Bastiaan, en
toen ze merkte dat ze verder niet veel wijzer werd,
vertrok ze.
Morgen aflevering 9. Jorinde breekt zich het
hoofd over de dood van Antoinette
Stichting Werkt voor Ouderen
Van Jan Terlouw en
Sanne Terlouw zijn eerder
verschenen De charmeur
en Venijn.
Bel voor meer informatie over Stichting
Werkt voor Ouderen naar:
Of kijk op
