v15
PZC Zaterdag 30 juni 2007
en ik kon me daar ontwikkelen. Daar heb
ik ook mijn huidige vrouw Ricka leren ken
nen.
Door al dat werken heb ik de jeugd van
mijn eerste zoon gemist. Ik heb daar later
veel over nagedacht. Ik denk dat ik het me
net op tijd heb gerealiseerd, ik hoop het in
elk geval. Hij was 14 toen mijn laatste zoon
geboren werd. Ik beleefde zo veel plezier
aan die jongste, dat ik sindsdien heb gepro
beerd bij de belangrijke sportwedstrijden
van de jongens te zijn.
Als vader lijk ik het meest op mijn moe
der. Ik ben veeleisend: als ik zie dat er ge
rommeld wordt, ga ik er bovenop zitten
en dan zeg ik: wat is dit? Aan de andere
kant probeer ik wel mee te denken met
mijn zoons en ik probeer die jongens ook
bij het basketballen en het zeilen te betrek
ken.
Vier van mijn zoons wonen bij mij, de
oudste uit mijn eerste huwelijk en de drie
anderen met mijn tweede vrouw. Het is
een mooie mannenbende. Zelfs als ik nu
nog een dochter zou krijgen, zou die op
groeien als jongen. Ik heb mijn dagen te
genwoordig anders ingericht. Nog steeds
werk ik twaalf uur per dag, maar veel va
ker thuis. Als een van mijn zoons 's mid
dags een wedstrijd heeft, dan neem ik wel
een telefoon mee en ga ik 's avonds nog
even verder.
Ik ben nu bezig in Sotsji, een Russi
sche stad die in de race is voor de or
ganisatie van de Olympische Winter
spelen. Met de Winterspelen in 2014
willen we alle bussen op benzine in het
openbaar vervoer vervangen door water
stofbussen. Op 4 juli weten we of het pro
ject door kan gaan, want dan is bekend of
Sotsji de Spelen krijgt toegewezen.
Het is interessant om juist in een land als
Rusland iets te doen met alternatieve ener
gie. De Russen zijn toch vooral bekend om
hun olie en gas. Het was daardoor heel
spannend om dit plan in de Doema, het
Russische parlement, te presenteren aan
de energiecommissie. Je bevindt je in het
hol van de leeuw.
Als Sotsji de Spelen niet krijgt, gaan we als
nog de helft van het openbaar vervoer
daar aanpakken. Ik ben met mijn bedrijf
ETIRC Aviation in Rusland terechtgeko
men doordat we daar de Eclipse 500 verko
pen, een kleine lichte privéjet. Ik werk
graag in landen als Rusland, Turkije en Ka-
zachstan. Dat is voor mij enorm verfris
send, daar heerst toch een mentaliteit van
aanpakken.
Die mentaliteit mis ik in Nederland. Als je
iets wilt bereiken, dan moet je net wat har
der je best doen en als er problemen zijn,
dan moet je je daar doorheen werken. Van
elke tegenslag leer je.
In de sportwereld heb ik geleerd dat je het
samen moet doen. Iemand moet de drive
hebben om de leiding te nemen en het
team in de juiste richting te sturen. Bij mij
was dat al vrij jong met basketbal. Ik zal
wel eens streberig zijn overgekomen, maar
op een gegeven moment accepteren men
sen dat.
Nederland zou veel meer kunnen, als er
meer motivatie in de maatschappij zat.
Wij zijn vergeten hoe je mensen moet mo
tiveren. Doe toch meer met wat je kan! Op
leidingen moeten naar een hoger niveau.
Het moet internationaler en ondernemen
der. We moeten af van dat verzorgings
staatmodel in het onderwijs. We leven in
een land van zesjes en zeventjes.
Dat gaat voorlopig niet veranderen. Met
het huidige politieke klimaat kan ik niks.
Ik help de overheid graag met allerlei pro
jecten. Mijn politieke ambities zijn verdwe
nen. Als Pim Fortuyn was blijven leven,
had ik met hem heel ver kunnen komen.
Ik was toen heel graag minister van Onder
wijs geworden, want dat is eigenlijk het
enige interessante ministerie. Ik kan me
niet voorstellen dat er nu nog plaats is
voor een hele grote nieuwe partij. Voor
minder doe ik het niet, want je moet wel
kunnen winnen."
Roel Pieper
Roel Pieper werd in 1956 geboren in Vlaardin-
gen
1980: Studeert cum laude af in wiskunde en
informatica aan de TU Delft
1980: Werkt zich op bij Software AG in Duits
land en de Verenigde Staten tot chief techno
logy officer
1990: Algemeen directeur van Unix Systems
Laboratories
»-1993: Tandem Computers
1998: Lid van de raad van bestuur bij Philips
in Nederland
1999: Oprichter van Insight Capital Partners
Europe
2003: Oprichter ETIRC Aviation
Pieper is daarnaast sinds 1999 verbonden als
hoogleraar electronic commerce - digitaal on
dernemen - aan de Universiteit Twente.
Roel Pieper is getrouwd met Ricka Pie-
per-Schmid. Hij heeft zes zoons van wie drie
uit zijn eerste huwelijk.