Liefst met de tenen in de zee HUIZENMARKT 5 Gemiddelde koopprijs van een recreatiewoning in Zeeland Liefst zitten ze met hun tenen in de zee. Veelal zijn het randstedelingen. Tweeverdieners die met de overwaarde van hun koophuis een tweede stulpje kopen. Stulpje? Zeg maar gerust stulp. Met minstens drie slaapkamers en alle luxe die thuis ook zo normaal is. door Jeffrey Kutterink Het beeld van het houten va kantiehuisje in Zeeland is voor een groot deel achter haald. Natuurlijk, ze zijn er nog volop te vinden. Veelal in de jaren '70 gebouwd. Wie niet het on derste uit de kan wil en geen kriebels krijgt van een beetje kampeergevoel, kan voor enkele tienduizenden euro's een kotje op de kop tikken. Je moet even zoe ken, je hebt er geen a-locatie voor, de in richting is eenvoudig en het lapje grond houdt niet over. Maar je bent wel de trotste bezitter van een heus optrekje in Zeeland. Wie echt noten op zijn zang heeft, is al snel een ton kwijt. Voor de grootste bulk aan recreatiehuizen in Zeeland leggen mensen grofweg tussen de 150.000 en 300.000 euro neer. Afhankelijk van plaats en kavel. Wie het echt breed heeft, doet daar één of anderhalf tonnetje bij en krijgt een villa op een park in de duinen. „Driekwart van die mensen zijn veerti gers", weet Lennard Sturm van Delta Ma kelaardij in Zierikzee. „Veelal uit de Rand stad of West-Brabant. Opvallend veel Hel- monders kom je hier ook tegen. Geen idee waarom. Het zijn allemaal mensen die op één avond beslissen. Let wel: je praat over tonnen. In tegenstelling tot het echte woonhuis, waar mensen veel meer bedenktijd nodig hebben." Zijn het mensen die hun flatje in de stad ontvluchten? „Die zitten er natuurlijk bij. Maar de meeste hebben al jaren een 'gewoon' huis. De waarde is in de jaren negentig zo fors gestegen dat ze zich met de overwaarde een tweede woning kun nen veroorloven." Liefst hebben ze een lapje grond van een paar honderd vierkante meter. Het huis moet een aantal slaapkamers hebben, zo dat de kinderen en eventueel logeetjes kunnen blijven slapen. In de buurt moet er ook wat te beleven zijn. En niet in de laatste plaats ligt het strand als het even kan om de hoek. „Dat soort recreatiewo ningen aan de Noordzeekust kunnen er niet genoeg zijn. Die zijn gewild. Er is een tekort aan." Wat verder van de kust, krijg je een an der beeld. In Bruinisse, Brouwershaven en Heinkenszand - om eens een dwars straat te noemen - staan genoeg recreatie woningen te koop. Voor prijzen die bovendien een stuk la ger liggen dan aan de kust. Daar komen de mensen op af die rust zoeken en het niet erg vinden om een stukje te rijden naar zee. „Mensen die zoiets kopen zien het ook als een leuke belegging", vertelt Ad-Jan de Klerk van het gelijknamige makelaars kantoor in Oost-Souburg. „De zee is dan wel niet in de buurt. Maar in Heinkens zand bijvoorbeeld zit je wel langs een kunstmatig aangelegd meer. Net als de Goese woonwijk het Goese Meer, maar dan in het klein." Prijzen lopen enorm uiteen. Niet alleen per gemeente, maar ook per koop. Gemeenten met relatief weinig vakantie huisjes, vallen daardoor ineens op. Het al gehele beeld is dat de prijzen van recrea tiewoningen in Zeeland even een pas op de plaats doen. Uitzonderingen daargela ten. „Het is zeker geen voorbode van een algehele daling", denkt Sturm van Delta Makelaardij. „Tussen 2000 en 20003 was er veel aan bod. Dat kwam door de wijziging van het belastingstelsel, waardoor het fiscaal minder aantrekkelijk werd om een twee de huis te kopen. Je ziet dat tussen 2003 en 2005 dat effect wegebt, mensen weer kopen, het aanbod kleiner wordt en de prijzen stijgen. Nu is er een kleine correc tie op de prijsgekte van de afgelopen ja ren. Keer op keer werd er meer gevraagd. Nu is het plafond bereikt. Maar dat is tij delijk. Daarna zet de stijging gewoon door. Misschien niet met zeven procent per jaar, maar een paar procent minder." gemeente Schouwen-Duiveland Kapelle Tholen Noord-Beveland Reimerswaal Goes Borsele Middelburg Vlissingen Veere Sluis Terneuzen Hulst PZC Donja Odijk bron Kadaster foto Dirk -Jan Gjeltema

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 93