Media 'Ook mijn fouten zijn ergens goed voor geweest' ^APOTHEKER PZC Dinsdag 26 juni 2007 I 1 5 Acteur Rob Lowe (43) windt er geen doekjes om: de televisieserie Brothers Sisters is pas echt een hit sinds hij als senator McCallister zijn intrede heeft gedaan. „De serie had een echte man nodig." door Bernice Breure foto Ron Tom Noem zijn naam en de ge middelde Nederlander denkt aan Brat Pack, de groep bevriende acteurs onder wie Emilio Estevez en De mi Moore die in de jaren tachtig te gelijkertijd doorbraken, broeierige films als About Last Night, seks schandalen met minderjarige meis jes en wellicht zijn recente 'birdie': Rob Lowe sloeg begin deze maand tijdens een potje golf een overvlie gende vogel uit de lucht. Maar in Amerika staan ook zijn huidige ac teerprestaties in de belangstelling nu hij een dragende rol heeft in een populaire tv-serie. In Nederland hebben kijkers van Brothers Li Sisters pas onlangs op nieuw kennisgemaakt met deze 'very special guest' zoals hier bij RTL4 op de aftiteling valt te lezen. Maar in de VS heeft zijn persona ge, de republikeinse senator Ro bert McCallister, al iets moois met hoofdpersoon Kitty Walker (Ca- lista Flockhart) en is diens gooi naar het presidentschap een be langrijke verhaallijn. Hij kwam voor een aperitiefje, maar bleef uiteindelijk voor het he le diner, beaamt Lowe die gewa pend met een Cubaanse sigaar en een kop koffie de suite van het Dorchester Hotel in Londen be treedt. „Ik was in Engeland voor een toneelstuk toen ik in de krant las over deze nieuwe serie van pro ducer Jon Robin Baitz. Balen, ik heb mijn kans gemist, dacht ik nog. Terug in de VS kwamen de makers plotseling bij me met het krankzinnige idee dat ik een gastrol zou spelen." Het was waanzinnig, vond hij, om dat de serie over het wel en wee van de familie Walker en hun be drijf met mensen als Sally Field en Calista Flockhart (Ally McBeal), Rachel Griffiths (Six Feet Under) en Patricia Wetting (Prison Break) al zo'n topcast had. Lowe stemde toe in een gastrol in zes afleveringen. „Ik was net bezig met een eigen sitcom en een come dy. Ik vroeg me af of het wel waard zou zijn die plannen opzij te schuiven om me hier een aantal jaren aan te verbinden." Er was een specifiek moment waarop hij van mening verander de. „Het werd me duidelijk toen ik de kijkcijfers van de eerste afleve ring met mij erin onder ogen kreeg." De Amerikaanse kijker bleek de inbreng van het nog goed geconserveerde sekssymbool uit de jaren tachtig te waarderen. Toch blijft zijn huidige populari teit uiterst bescheiden vergeleken met zijn gloriedagen ten tijde van St. Elmo's Fire, Youngblood en The Outsiders toen hij een echte poster heid was. Mist hij die tijd? „Stel je zelf de vraag of je terug zou willen naar je fantastische studententijd. Waarschijnlijk is ook jouw ant woord ja én nee. Natuurlijk, Het waren geweldige tijden, maar het hoorde bij een bepaalde leeftijd, je kunt het nooit meer overdoen en dat zou je ook niet willen." Eind jaren tachtig kwam de acteur minder positiefin het nieuws: tot tweemaal toe lekte er een homevi deo van de acteur uit. Op één van de sekstapes deelde hij het bed met een minderjarig meisje. Lowe liet zich vervolgens in een kliniek behandelen voor zijn seks- en alco holverslaving. Dat roept de vraag op of hij als ervaringsdeskundige nog adviezen heeft voor de In Brothers Sisters speelt Rob Lowe senator Robert McCallister. Sinds Lo we aan de serie meedoet, is het pas een succes. Naast Lowe op de foto zijn medewerker in de serie, Kitty Walker (Calista Flockhart). Rob Lowe Rob Lowe heet eigenlijk Robert Hepler. Hij is geboren op 17 maart 1964 in Charlottesville (Virgina). Lowe heeft een broer Chad (1968), die ook acteur is, en een jongere halfbroer (Justin) uit zijn vaders tweede huwelijk. Lowe's carrière begon op 8-jarige leeftijd toen hij op een lokale tv-zender ver scheen. In 1979 kreeg hij zijn eerste grote rol in de serie A New Kind Of Family. Op 22 juli 1991 trouwde Lowe met visagiste Sheryl Berkoff. Samen hebben ze twee zoons, Matthew van 13 en John van 11 jaar. Het gezin woont in Mon- tecito, Californië. - Bijzonderheden: In 2005 was Rob Lowe een van de gegadigden voor de rol van dr. Derek Shepard in de successerie Grey's Anatomy. De rol ging uiteinde lijk naar Patrick Dempsey. Rob Lowe is doof aan zijn rechteroor. Lindsay Lohans en de Britney Spearsen van deze wereld die af kickcentra in- en uitrennen. „Ik heb het behandelcentrum nooit ge bruikt als 'Casa Lowe' waar je naar believen vertoeft. Mijn verblijf in het afkickcentrum is het beste wat me ooit is overkomen, het heeft mijn leven gered. Ik drink al zeven tien jaar lang geen druppel meer." Lowe ergert zich aan het entertain- mentnieuws over dergelijke ster ren. „Tieners van nu lezen niets an ders dan over acteurs en andere be roemdheden die zich aan de lopen de band laten opnemen in allerlei klinieken. Die kinderen krijgen het beeld dat al die behandelingen nutteloos zijn. Hierdoor begint ook de groep die bij zo'n opname echt baat kan hebben ook al met de ogen te rollen als het woord 're hab' valt. Naar een kliniek gaan lijkt tegenwoordig net zo normaal als je haar laten verven." Zelf kijkt hij zonder spijt terug op zijn wilde jaren. „Uiteraard zou ik de successen uit mijn leven niet willen terugdraaien, maar ook mijn fouten zijn ergens goed voor geweest. Al met al heeft het me geen windeieren gelegd, alles is nu in balans. In de jaren tachtig leef de ik alleen voor mijn carrière, in de jaren negentig heb ik hard ge werkt aan het afzweren van de drank en het opbouwen van een gezinsleven. Tijdens dit decen nium betaalt het zich allemaal uit. Ik ben gelukkig in mijn werk én het is me gelukt een privéleven buiten Hollywood op te bouwen." Dat het publiek hem in Brothers Li Sisters weer in de armen sluit, is een aangename verrassing. „Het blijft toch een mysterie voor ons makers wat de kijker wil. Er is che mie tussen mij en Calista. Maar als we wisten wat dat precies was, stopten we het in een fles en gooi den een scheut bij elke serie." Brothers Sisters, woensdag 27 juni, RTL4, 20.30 uur. Daarna gaat de zomerstop voor dit programma in. door Sanne Terlouw en jan Terlouw Van Jan Terlouw en Sanne Terlouw zijn eerder verschenen De charmeur en Venijn. Aflevering i: Waarin we kennis maken met de apotheek Ze deed het weer. Antoinette hoorde het in haar kantoor, van waaruit ze goed zicht had op de hele apotheek. De kasten en laden. De toonbank. De cliënten die stonden of zaten te wachten. De assistenten, die bezig waren. De scherpe stem van Janine, potig lijf, korte neus. Zelf was Antoinette tenger en haar neus mocht er wezen. 'Nee, uw verzekering,' weerkaatste het ongeduldig tegen het kunststof van de kasten. De al wat oudere mevrouw tegen wie ze het woord richtte, werd nog een beetje kleiner. Haar antwoord was voor Antoinette onverstaanbaar, maar kennelijk viel het niet in de smaak bij Janine. Weer ruzie met haar vriend, dacht Antoinette. Ze jaagt de klanten de deur uit. Vier assistentes waren er. Behalve Janine ook Beb, Louise en Klaartje. En dan was er nog Joep, die met dozen sjouwde, bestellingen wegbracht op de brommer, het magazijn een beetje op orde hield. Joep had het figuur van een zwaargewicht bokskampioen, de ziel van een romantisch meisje van twaalf en politieke opvattingen die zich uitsluitend concentreerden op inkomensverschillen. Hij was achterin de twintig. Antoinette had de apotheek negentien jaar geleden gekocht. Ze hield van het apothekersvak, ze had er een hekel aan dat ze personeel moest hebben. Ik moet met Janine praten, dacht Antoinette. Ze moet haar persoonlijke problemen thuis laten. Ze moet beseffen dat thuis en het werk verschillende terreinen zijn. Toen het even wat minder druk was, liep ze naar beneden en vroeg Janine met haar naar het kantoortje te komen. 'Heb je misschien weer ruzie gehad met je vriend?' Janine keek verbeten. 'Nee. Doe ik mijn werk niet goed?' 'Je blaft de cliënten af' 'We zijn geen sociale instelling. Ik ben accuraat. Hebt u me ooit betrapt op een vergissing? Werk ik niet hard? De meeste cliënten zijn ontiegelijke zeurpieten. Ze weten niet...' 'De hele wereld is tegen je,' zei Antoinette. 'Daarom vraag ik of je ruzie hebt met je vriend.' 'Dat gaat u niets aan.' 'Als je je zo opstelt, ben je hier niet te handhaven.' Janine lachte schamper. 'Wilt u me ontslaan? Dat gaat u dan een hoop centen kosten. In mijn vorige beoordelingsrapport staat dat ik mijn werk voortreffelijk doe. Het jaar daarvoor ook. Ga maar klagen dat mijn stem niet deugt. Ik moet de rechter nog zien die dat een goede ontslaggrond vindt.' Ik heb het verkeerde moment gekozen, dacht Antoinette. Ik had moeten wachten tot ze in een beter humeur was. Het was haar makke. Ze wist het moment niet te kiezen. Ze wist de juiste toon niet te treffen. Eigenlijk zou ze een personeelschef moeten hebben, maar dat kon natuurlijk niet in zo'n klein bedrijfje als een apotheek. Ze had al een paar keer aan Cees gevraagd of hij het personeelsbeleid niet wilde doen. Hij kon zoiets veel beter dan zij. Maar dat lag gevoelig. Haar man had niet, zoals zij, een academische opleiding. Een gevoel van minderwaardigheid, nou ja, van minder belangrijkheid, lag altijd op de loer. Hij had een uitgeverijtje van kalenders en boeken over planten. Hij maakte nauwelijks winst, het inkomen van het gezin kwam uit de apotheek. 'Jij kunt veel beter met mensen omgaan dan ik,' zei ze soms, maar het klonk als de arend die tegen het winterkoninkje zegt dat hij zich zo vaardig kan verstoppen onder een kastanjeblad. 'Ga maar weer aan je werk,' zei ze met een zucht tegen Janine. Even later klopte Joep op de ruit in de deur van het kantoortje. 'Kan ik wat vragen, mevrouw?' zei hij. Hij begon een verhaal over zijn moeder. Antoinette's gedachten dwaalden af Het verschil in welstand tussen hem en de rest van de wereld zou aan bod komen. Het hele relaas zou op den duur uitmonden in een vraag. Ze moest zorgen dat ze die hoorde. Echte belangstelling voor Joeps moeder kon ze niet opbrengen. Antoinette was best goedhartig. Ze was ook niet krenterig, eerder genereus. Haar medewerkers konden iets van haar gedaan krijgen. Maar die lange betogen, die over niets gingen... Ik kan er niks van, dacht Antoinette. Ik kan er echt helemaal niks van. Morgen aflevering 2: Antoinette wordt lastiggevallen door een schuldeiser

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 15