Vos herstelt zich kn
Ze heeft h
Marianne
DSB-renster houdt maar
net stand in levendige
slotetappe Rabo Ster.
Prominenten
ontrafelen het geheim
van Marianne Vos.
30 Maandag 25 juni 2007 PZC
VRAGEN AAN
DORIEN JANSE
De uit Zeeland afkomstige wielrenster Do-
rien Janse is vorig jaar teruggekeerd in het
peloton. Ze werd gelijk Nederlands kampioe
ne bij de B-vrouwen.
Naam: Dorien Janse
Leeftijd: 32
Wielerploeg: Het Snelle Wiel
Woonplaats: Amersfoort
Beroep: fysiotherapeute
door Frits Bakker
Jij was al een beetje uit beeld verdwenen als sportster. Al lang gestopt met
schaatsen en toch ook metfietsen?
„Ja, schaatsen deed ik al heel lang niet meer. En'vijf jaar geleden ben ik
ook gestopt met wielrennen. Ik had het te druk met mijn werk en mijn
prestaties waren ook niet best. Toch liep ik met het gevoel dat ik het niet
had afgemaakt. Vorig jaar heb ik het weer opgepakt. Ik ben meer gaan
trainen en werd gelijk Nederlands kampioene bij de B-vrouwen. Dat
heeft me geïnspireerd om weer een A-licentie aan te vragen. En eerlijk
gezegd heb ik dat ook gedaan om mee te kunnen doen aan de Rabo Ster
Zeeuwsche Eilanden. Voor eigen publiek, dat blijft leuk."
Maar je bent wel al heel lang weg uit Zeeland.
„Voor mijn studie ben ik op mijn achttiende jaar naar Groningen ver
trokken. Ik ging bewegingswetenschappen studeren en later ben ik in
Breda een deeltijdstudie fysiotherapie gaan doen. Dat is nu mijn beroep.
Drie jaar geleden ben ik voor mijn werk naar Amersfoort verhuisd."
Hoe was het om terug te zijn in het fietsen? En nog wel in een topkoers als
de Rabo Ster Zeeuwsche Eilanden.
„Verschrikkelijk leuk, omdat ik met de koers zaterdag ook nog langs
mijn ouderlijk huis ben gereden. Dat was best emotioneel. En ik voel
me ook wel weer thuis in het peloton."
Wat is je niveau na die comeback op de fiets?
„Beter dan het geweest was, want ik heb zelfs in IJsselstein al een wed
strijd gewonnen en in de Omloop van Strijen was ik zevende. Maar hier
in de Raboster heb ik het moeilijk gehad tegen al die toprensters. In de
tijdrit was ik 6te, vrijdag zestigste. En zaterdag kwam ik in een groepje
terecht met Anne Eversdijk, op zo'n tien minuten van de kopgroep. Jam
mer dat we uit koers moesten."
"T e zal toch maar zo onver-
I schrokken hard kunnen
I fietsen, dat de toeschou
wers, organisatoren en spon
sors na een koers in de rij
staan voor een foto en een
kus. Marianne Vos is twintig
jaar, kijkt nog zó onschuldig
de wereld in en heeft nu al de
routine om al dat gelebber
met een glimlach te onder
gaan. Het hoort nu eenmaal
bij de status van een wielren
ster van wereldklasse.
Op het podium van de meest
prestigieuze Zeeuwse vrou-
wenkoers, de Rabo Ster
Zeeuwsche Eilanden, moest
het Brabantse meiske zater
dag na een briljante race tot
vervelens toe heen en weer
flaneren. Zes kussen van een
snelle jongen van de Rabo
bank, een stevige omhelzing
van een rondborstige boerin
en poseren tot ze er tureluurs
van werd. En bij één van die
kusscènes vroeg de speaker
ook nog langs zijn neus weg:
„Heb je al een vriendje, Ma
rianne...?" Ze schudde even
heftig met het hoofd en trok
weer een volgende trui aan.
Zwaaien met de beker, de
bloemen en vooral blijven la
chen naar de camera's.
Wat Lance Armstrong altijd
met zichtbare tegenzin deed,
laat Marianne Vos nog braaf
over zich heen komen. Dat is
wel prettig voor de koers, die
door Klaas Lenstra op de ka
lender is gezet en elk jaar een
beetje meer tot de verbeel
ding spreekt. De slotrit was za
terdag pure propaganda voor
het damesfietsen.
De Rabo Ster kreeg in het
spoor van de wereldkampioe
ne ook andere toppers aan de
start, zoals Zoulfya Zabirova,
Ina-Yoko Teutenberg en alle
Nederlandse toprensters. Dat
is nog eens een andere cul
tuur dan bij de Delta Profron
de, waar Michael Boogerd,
Erik Dekker en Karsten
Kroon nooit aan de start wil
len komen.
De eenvoud van de vrouwen
ronde blijft aandoenlijk. De
oud-Tourrenner Jos van der
Vleuten stond gewoon met
een vlag op een kruispunt te
zwaaien. Gaby Minneboo,
veelvoudig wereldkampioen
achter de grote motoren, is
nooit te beroerd om overal
een handje toe te steken.
Marianne Vos komt ook zon
der kapsones, gewoon omdat
ze vindt dat ze er bij moet
zijn en nog moet winnen
ook.
Zaterdag liep ze, om bij de
start te komen, met een paar
andere meiden vrolijk door
een weitje waar ze tot haar en
kels door de modder moest
banjeren. Met donkere luch
ten boven de Oosterschelde
als een dreigend decor.
En bij de huldiging kreeg ze
de babbelaars met scheppen
over zich uitgegooid. Als dat
geen echte Zeeuwsche ronde
is, zoals de naam van de koers
het zo treffend weergeeft.
Frits Bakker
door Roeland van Vliet
RENESSE - Marianne Vos had het
zaterdag even niet meer, kort na
de laatste etappe van de Rabo Ster.
Gebroken hing de wereldkampioe
ne over haar stuur. Andrea Bos
man, haar ploeggenote bij de
DSB-wielerploeg, vond het een
vermakelijk gezicht. „Da's pas koer
sen, Marianne", zei ze lachend.
De reden dat Bosman na de onge
woon levendige etappe van Kam
perland naar Renesse (138,7 kilo
meter) kon grinniken, was omdat
Vos de driedaagse wedstrijd nog
wel had gewonnen. Het was ech
ter kantje-boord geweest. Kirsten
Wild van AA-Drink en Mirjam
Melchers van Team Flexpoint, die
na twee dagen op respectievelijk
18 en 19 seconden achterstand
stonden, roken tijdens de slotrit
bloed. Maar ze kregen de twintigja
rige topwielrenster niet klein. „Ge
lukkig niet", zei Vos. „Maar ik heb
niet vaak zo voor mijn overwin
ning moeten vechten. Dit was
écht zwaar."
Dat had ze, bekende de Brabantse,
aan zich zichzelf te wijten. Na de
eerste sprint voor het puntenklas
sement in Renesse, die ze nota be
ne won, liet ze zich ver terugzak
ken in het peloton. Te ver, zo
bleek. Ze miste namelijk de haast
beslissende slag. „Het was een
enorme fout van me."
Vos moesten toezien hoe een kop
groep van dertien rensters, met
daarin onder anderen Wild en
Marianne Vos mist een belangrij-
ke slag. De nummer één in het
klassement moet de rest van de
koers in de achtervolging. Maar
ze houdt uiteindelijk stand.
Marianne Vos: een zeldzame combinatie van talent en karakter.
door Frits Bakker
RENESSE - Het ziet er zo mooi, zo
speels en zo springerig uit, maar
de kracht en de klasse stralen er
vanaf. Het geheim achter het feno
meen Marianne Vos? „Een zeldza
me combinatie van talent en karak
ter", zegt Jean Paul van Poppel, de
vroegere sprinter. „Met de gedre
venheid en eerzucht van Eddy
Merckx", zegt de Russin Zabirova,
drie jaar geleden de eerste winna
res in de Ronde van Vlaanderen
voor vrouwen.
Het rondje langs renners, ploeglei-
T-Mobile-renster Ina-Yoko Teutenberg wint in Renesse de sprint van de slotetappe. Marianne Vos rijdt vlak achter haar, fi