Balkenende moet Nederland coachen
Oorlog om
Falklands
herdacht
Wantrouwen burger
blijft, ondanks honderd
dagen praten.
Cultuurbarbaren
Tekenplaag
Energo project
Toilet
Haselhoef
PZC Maandag 18 juni 2007 11
LONDEN - Duizenden Britse vetera
nen hebben gisteren met een
plechtige bijeenkomst en een para
de in Londen het einde herdacht,
25 jaar geleden, van de oorlog met
Argentinië om de Falkland-eilan-
den in het zuiden van de Atlan
tische Oceaan.
Prins Charles, premier Tony Blair
en oud-premier Margaret
Thatcher, die regeringsleider was
toen de oorlog in 1982 uitbrak,
woonden de plechtigheid bij. On
der de veteranen was prins
Andrew, de tweede zoon van ko
ningin Elizabeth II, die tijdens de
oorlog helikopterpiloot was bij de
marine.
Hoogtepunt van de parade was
het overvliegen van ruim 50 vlieg
tuigen, waaronder Typhoon-ge-
vechtsvliegtuigen, Sea King-heli-
kopters en de Red Arrows, het
stuntteam van de Royal Air Force.
Ook op de Falklands, op 13.000 ki
lometer van Londen, werden de
doden herdacht met een kransleg-
ging door prins Edward, de jong
ste zoon van de koningin. Vrijdag
had de Britse prins al een krans ge
legd voor de Argentijnse gevalle
nen. De oorlog kostte 255 Britse en
ruim zeshonderd Argentijnse mili
tairen en drie eilandbewoners het
leven.
door Carine Neefjes
DEN HAAG - Vandaag wordt het
symposium 'Ondiep Vertrouwen'
gehouden. Burgers hebben weinig
vertrouwen in de overheid, stellen
deskundigen. Het kabinet, dat 100
dagen met het volk sprak, nam dit
wantrouwen niet weg. Hoogleraar
economie Dik Wolfson: „Balkenen
de moet geen leider, maar een
coach van Nederland zijn."
'Ondiep Vertrouwen' is een knipoog
naar de rellen in de Utrechtse pro
bleemwijk Ondiep, waar de politie
een buurtbewoner dood schoot. U
noemt die rellen 'een fragment uit
een film over Nederland waar bur
gers de overheid wantrouwen.'
„Ja. Het probleem is groter. Dat
hoor je op straat. Nederlanders
zeggen te vaak: 'Dit is mijn land
niet meer', ze zien te veel hoofd
doekjes. Veel ouderen durven 's
avonds niet meer over straat. Het
hufterige gedrag is erger dan vroe
ger. De lontjes zijn kort. Er is meer
kleine criminaliteit. Dat geeft men
sen een gevoel van onbehagen. En
de overheid krijgt de schuld.
U verwijt de overheid 'een gebrek
aan wederkerigheid'. Wat bedoelt u?
„We 'motten' van alles en mogen
niks. Dat geldt voor leraren, agen
Wolfson: „eigen verantwoordelijkheid burger is uitgehold". foto GPD
ten en artsen. Zij kunnen veel op
lossen. Maar door de 'regelneefcul
tuur' in Nederland moeten ze 180
handtekeningen verzamelen eer ze
dat mogen. Zo kan een huisarts
prima beoordelen of een patiënt
thuiszorg behoeft. Maar daar gaat
een indicatiebureau over. Daar
door moet de patiënt wachten op
hulp en dus klaagt hij over die lak
se zorg."
Ook de verzorgingsstaat is schuldig,
stelt u.
„Ja. Verantwoordelijkheden zijn
zoek geraakt. Neem de jeugdzorg.
Daar staan té veel kapiteins op één
schip. Dan gaat het mis. Als een
gymleraar een blauwe plek ziet bij
een kind, moet hij direct actie on
dernemen. Maar dat gebeurt vaak
niet. Er zijn te veel gevallen van
kindermishandeling waarbij al eer
der signalen waren dat er iets mis
was. Ook docenten botsen tegen
een muur van bureaucratie. Moet
hij naar bureau jeugdzorg, naar
het meldpunt voor kindermishan
deling, naar een vertrouwensper
soon of direct naar de ouders?"
Is de cultuur in Nederland te soft?
„De eigen verantwoordelijkheid is
uitgehold. Vooral gegoeden ko
men hun verplichtingen niet na.
Zij rijden met terreinwagens en
zijn de grootste milieuvervuilers.
Ze werken slechts éénderde van
hun leven en omwille van hen
kunnen we in dit land niet praten
over langer doorwerken of de hy
potheekrente-aftrek. Dat vind ik
buitengewoon asociaal!"
Wat moet er gebeuren om het ver
trouwen te herstellen
„Mensen betrekken bij beleid. En
dat gaat veel verder dan de 100-da-
gen toer van het circus Balkenen
de. De overheid moet afspraken
maken met burgers waarin ze ver
antwoordelijkheden krijgen. Als
het een puinhoop is in een buurt,
kun je als gemeente zeggen: Oké,
wij zorgen voor fatsoenlijke hui
zen, maar jullie zorgen ervoor dat
die hangjongeren verdwijnen. Dus
ouderraad, Turkse vaders of lokale
voetbalhelden: aan de slag, doe er
wat aan! De overheid moet niet al
les zelf doen, maar mensen
coachen en de zaak in de gaten
houden."
UW MENING
Handtekeningen van inwoners van Sint
Anna ter Muiden en een hartenkreet
van de actiegroep 'Stadhuisje in goede
handen' hebben niet mogen baten om
het voormalige raadshuisje als expositie
ruimte te behouden. 27 juni wordt be
kendgemaakt wie het hoogste bod
heeft gedaan op het stadhuisje. In het
grensstadje wordt getreurd.
Adriaan Versprille, afkomstig uit
Zeeuws-Vlaanderen, breekt nog een
lans voor het gemeentehuisje als exposi
tieruimte.
„Na mijn schilderijen re hebben
geëxposeerd in het gemeentehuis
je te Sint Anna ter Muiden wil ik
hier getuigen van mijn ervaringen
tijdens de expositie in het licht
van de verkoop van het stadhuisje
door het gemeentebestuur van
Sluis.
Vrijwel alle bezoekers - zowel au
tochtonen als 'allochtonen' - spra
ken er schande van en sommigen
stonden zelfs te briesen van woe
de. Het bleek voor hen onbegrijpe
lijk dat een gemeentebestuur zo ge
makkelijk afstand doet van zijn cul
turele erfgoed. Het was het conti
nue thema tijdens mijn expositie.
Dit culturele erfgoed - al uit heel
vroege tijden tot aan de middeleeu
wen toe - blijkt bij de huidige be
stuurders van de gemeente Sluis
in slechte handen. Sluis is Sluis
niet meer helaas, was er maar
geen concentratie van gemeenten
gekomen. Het woord cultuurbarba
ren werd door mijn bezoekers nog
net niet uitgesproken, maar men
voelde deze kwalificatie van burge
meester, wethouders en het meren
deel van de raadsleden in alle me
ningsuitingen. Deze opmerkingen
behelzen de schijn van een preek
voor eigen parochie.
Die interpretatie is echter onjuist
want iemand ouder dan zeventig
behoeft geen pleidooi meer voor
zichzelf Het bovenstaande en hier
navolgende heb ik geschreven in
de hoop dat de 'vroede vadere' -
in dit geval met een behoorlijk ge
halte aan vrouwelijke inbreng -
zich ten leste zullen bedenken, op
dat onze jonge kunstenaars in
West-Zeeuws-Vlaanderen blijvend
over een schitterende expositie
ruimte zullen beschikken. Waar
kan de aankomende jonge kunste
naar beter exposeren dan in een
ruimte met zo'n geschiedkundig
cultureel karakter?
Het stadhuisje is een hoogtepunt
voor de toerist die er meestal op
de fiets langs komt, er halt houdt
en er binnengaat om te genieten
van gebouw en schilderijen of an
dere kunstzinnige voorwerpen.
Kunstenaars hebben een inspire
rende omgeving nodig voor het
tentoonstellen van hun werken,
en eveneens bezoekers die in een
opgewekte stemming verkeren.
Waar kan men opgewekter zijn als
bezoeker dan in West-Zeeuws-
Vlaanderen, of nog strikter in Sint
Anna ter Muiden.
Het stadhuisje is een uniek cul
tuurgoed, waar exposities in volle
dige harmonie zijn met de ruimte.
Bestuurders die dit unieke erfgoed
willen verkopen verdienen de kwa
lificatie cultuurbarbaren.
Noch de schrijver van dit stuk,
noch de lezers ervan, noch de ge
noemde cultuurbarbaren zullen
beleven dat welllicht over honderd
jaar het dan zittende gemeentebe
stuur - en hopelijk bestaat dit dan
uit weldenkende mensen - zich
zal buigen over de vraag: 'Hoe kun
nen we ons culturele erfgoed te
rugkopen?'
U, huidige bestuurders, zult dan
verfoeid worden door onze naza
ten: „Hoe hebben die lui dat des
tijds ooit kunnen doen, voor die
paar centen."
A. Versprille, Amersfoort
LEZERS SCHRIJVEN
Brieven richten aan:
Lezersredacteur PZC
Postbus 31
4460 AA Goes
0113-315660
lezersredacteur@pzc.nl
'Binnenkort weer jacht op dam
hert', was te lezen in de PZC van
14 juni. Het aantal damherten
moet teruggebracht worden van
545 naar 325 stuks en deze maatre
gel is volgens de heer Stein van de
provincie puur gebaseerd op popu-
latiebeheer en om schade en over
last te voorkomen: „de overlast
van teken is geen overweging ge
weest!" En deze laatste opmerking
vind ik getuigen van een grote
minachting ten opzichte van de
duizenden mensen die er in de
Westhoek wonen en recreëren! De
schade aan gewassen is blijkbaar
belangrijker dan de gezondheid!
En ik weet waarover ik praat als 'er
varingsdeskundige' op het gebied
van de teken. Sinds 17 jaar kom ik
daar bijna wekelijks. In het begin
waren er alleen konijntjes: geen
damherten en geen teken. De over
heid (provincie) heeft ook een
zorgplicht. Wekelijks gebeuren er
aanrijdingen en het wachten is op
het eerste dodelijke slachtoffer.
Twee weekendbezoekers moesten
's maandags vanwege de teken
naar hun huisarts in Rotterdam.
De gemeente en de Recron moe
ten zich zo langzamerhand toch
ook wel zorgen gaan maken over
de negatieve invloed van de teken
op de recreatie.
Huib Stevense
Nieuwstraat 22, Bruinisse
Met mijn felicitaties aan de 20-jari-
ge vereniging Zeeuwind (PZC, 12
juni) het volgende. In 1980 kwam
een onderzoek op gang naar de
mogelijkheid van opslag en distri
butie van energie nabij de storm
vloedkering in de Oosterschelde.
Zulks was geïnspireerd door het
grootschaliger plan Markerwaard.
In het Energo-project zou een
bouwput van de pijlers voor de
Oosterscheldekering als opslagbek
ken moeten dienen, voor energie,
afkomstig van windturbines, uit
verticaal en horizontaal getij, van
diesel aggregaten voor de kering
en nachtstroom van de PZEM. Uit
de studie bleek dat voor dit doel
een combinatie van de bouwput
ten en een serie windmolens haal
baar was. De kosten leken te hoog
voor een rendabele exploitatie. Of
een proefproject op zijn plaats zou
zijn werd aan anderen ter beoorde
ling gegeven. De studie werd uitge
voerd door Rijkswaterstaat, Ener
giemaatschappij PZEM en het
Energie Onderzoek Centrum,
ECN te Petten. Wellicht kan dit
stukje geschiedenis van de ontwik
keling van duurzame energie een
stimulans zijn om het Energo-pro
ject in het licht van de hedendaag
se energieproblematiek een nieu
we kans te geven om het innova
tief denken in Zeeland te bevorde
ren.
Herman Bijl
Caustraat 65, Zierikzee
Toen ik in de krant van zaterdag 16
juni jl las dat er geen geld is voor
een wc op de begraafplaatsen,
moest ik gelijk denken aan de dui
zenden euro's die een toilet op het
busstation heeft gekost, nog niet
eens zolang geleden. Dit toilet
heeft zoveel gekost omdat het
moest voldoen aan de 'ontwerp' ei
sen van de architect van dit bussta
tion. Het verbaast mij dan ook
niets dat het potje leeg is. En eer
lijk is eerlijk, er zal daar best meer
op gezeten worden dan op de
(nog) virtuele wc op de begraaf
plaatsen. Ik hoop dat er bij de ge
meente Terneuzen toch nog een
(po)tje gevonden wordt. En wel
voor een toilet dat er gewoon en
eenvoudig uit ziet. Waar menig be
zoeker van onze begraafplaats, een
van de duurste als ik de kranten
berichten mag geloven, er gewoon
zonder betaalautomaat zoals werd
voorgesteld gebruik van kan ma
ken. Voer het ook maar kostendek
kend uit, u voorkomt daarmee
wildplenz enz.
M.C. Kole
Ferlemanstraat 110, Terneuzen
Tot mijn stomme verbazing las ik
in dagblad de Telegraaf van 16 juni
een paginagroot verhaal over
imam Haselhoef en het feit dat hij
en zijn gezin weggepest zijn uit
Krabbendijke. Laat ik duidelijk
zijn: elke vorm van pesten is laf en
verachtelijk, zeker als men ook
nog zo laf is om weerloze dieren
te verwonden of verminken. Dit
vind ik voor de familie Haselhoef
heel erg, maar zoals altijd is dit
weer het werk van een paar idio
ten die in dit geval een heel dorp
negatiefin de kijker plaatsen.
Mijn vrouw en ik zijn een paar
jaar geleden in Krabbendijke ko
men wonen en wat ons opvalt is
de vriendelijke sfeer in het dorp.
Mensen groeten elkaar en staan
voor elkaar klaar als dit nodig is.
Wij wonen zeifin een straat met
hele fijne buren en wat ons betreft
blijven wij hier nog lang wonen.
Asociaal gedrag is helaas niet te
voorkomen en komt overal voor.
Maar een fijne woonomgeving zo
als in Krabbendijke verdient het
absoluut niet om zo negatief weg
gezet te worden. Integendeel!!
Nico Ingels
Noordweg 30, Krabbendijke
