Zeeuwse sieraden moet
Smaek van
versluis willeboer
*20% KORTIIUG! I 20°/
42 I Zaterdag 16 juni 2007 PZC
Op alle buitenkeukens BBQ's I Op alle op
HIEUW: QPOOLS ZWEMBADEN.
Koks maken ook
gerechten, geïnspireerd
op Zeeuws sieraad.
VRAGEN AAN
Abdullah Haselhoef uit Krabbendijke is de
pesterijen en het vandalisme zat. Hij ver
trekt met zijn gezin naar Duitsland. Ze zijn
niet zielig, zegt hij, ze gaan er op vooruit.
Naam: Abdullah Haselhoef
Woonplaats: Krabbendijke
Leeftijd: 38 jaar.
Beroep: Geestelijk begeleider, maatschappelijk
werker, bestuurslid islamitische organisaties.
door René Schrier
Wat was voor u de druppel die de emmer deed overlopen
„Het was een serie van brandstichtingen, dierenmishandelingen, vanda
lisme, ruiten die werden ingegooid in de stal van onze dieren. Toen uit
eindelijk het fietsje van mijn dochter werd vernield, was dat de druppel
die de emmer deed overlopen. Het heeft vooral bij mijn vrouw diepe
wonden achtergelaten. Ikzelf had er minder moeite mee. Ik beschouwde
het gewoon als vandalisme. Iedereen in Krabbendijke wordt daar wel
mee geconfronteerd, vooral als je in de kern woont. Krabbendijke is nu
eenmaal een homogene gemeenschap. Als ik heel erg wit was geweest,
of vuurrood haar had gehad, of boeddhist was geweest, was ik ook bui
ten de boot gevallen. Misschien dat we, als we in een woonplaats met
meer allochtonen waren gaan wonen, eerder opgenomen zouden zijn
in de gemeenschap."
Laat u nu Nederland achter u?
„Gedeeltelijk. We gaan weliswaar in Duitsland wonen, in de grens
streek, maar ik zet mijn werkzaamheden in Nederland voort. Ik leg het
voorzitterschap van de Nederlandse moslimraad en de contactgroep is
lam neer, maar ik blijf lezingen geven en mijn maatschappelijk werk
voortzetten. Trouwens, ik moet mijn huis in Krabbendijke ook nog ver
kopen."
U heeft voor Duitsland gekozen, is de verdraagzaamheid daar groter
„In Duitsland zijn de media niet elke dag bezig met Ayaan Hirshi Ali,
Van Gogh, de Hofstadgroep, Mohammed B. Het dagelijks leven wordt
daar minder door dergelijke onderwerpen beheerst. Er zijn weliswaar
nazi's actief, maar dat is vooral in het oosten van het land. Ik heb de in
druk dat het langs de grensstreek veel minder speeelt. Verder is mijn
vrouw uit Duitsland afkomstig. Zij is daar geen vreemde, het is haar
land en ze spreekt de taal goed. Ik ben daar de buitenlander."
Het lijkt alsof u nu toegeeft aan de pesterijen.
„Ik had er aanvankelijk geen ruchtbaarheid aan willen geven. Maar als je
met stille trom vertrekt, gaat dat ook een eigen leven leiden en wordt er
over gepraat. We willen juist vermijden dat mensen het idee krijgen dat
treiteren helpt."
Hoe kijkt u terug op uw periode in Nederland?
„Het is niet zo dat ik een hoofdstuk afsluit. Zoals ik al zei, blijf ik mijn
werkzaamheden voortzetten met mijn lezingen, ook in Zeeland. Ik trek
me niet terug. We zijn niet zielig. Integendeel, we gaan er op vooruit.
Ook daar gaan we op een boerderij wonen met alle ruimte voor paar
den en dergelijke en dat is een verbetering ten opzichte van de situatie
in Krabbendijke, want de woningmarkt in Duitsland is nog niet zo over
verhit als in Nederland. We zijn momenteel aan het inpakken, want we
willen daar voor het komend schooljaar - dat in Duitsland in augustus
begint - onze intrek nemen.
Arnesteinweg 27 Middelburg
tel. 0118-629056
www.versluisenwilleboer.nl
OOK VOOR hardglazen DOUCHE-bEUREN
VLAKGLAS, KUNSTSTOF- EN ALUMINIUM KOZIJNEN
J
■BB
door Rinus Antonisse
De stichting De Smaek van
Zeêland zet zich in voor
het promoten van de
Zeeuwse keuken en bijbehorende
(streek)producten. Enkele jaren ge
leden is dat verbreed en begon de
Zeeuws Zilver. Onder die naam pre
senteren twintig toekomstige goud
smeden van de Vakschool Schoonho
ven hun speciale ontwerpen van
Zeeuwse sieraden. Een initiatief van
de stichting Smaek van Zeêland, die
eerder zorgde voor een nieuw kos
tuum en keukenschort voor het
Zeeuws meisje.
door Rinus Antonisse
foto's Ruben Oreel
Ze hebben er zo'n zeven
weken hard aan moeten
trekken. Maar de uitkom
sten van het project
Zeeuws Zilver maken dat dubbel
en dwars waard. Docent Jan Bek-
ker van de Vakschool is razend en
thousiast. „Gezien de zeer korte
tijd is de opdracht heel netjes uit
gevoerd. Ik neem er mijn petje
voor af"
De stichting Smaek van Zeêland
benaderde hem met het verzoek
de Zeeuwse sieraden die onlosma
kelijk aan de streekdracht verbon
den zijn, te voorzien van een nieu
we invulling. Bekker maakte er
graag plaats voor in het lespro
gramma; hij schrapte er gewoon
een deel van. „Dit project was hele
maal nieuw voor ons. We vonden
het zo ongelooflijk interessant, dat
we het graag wilden doen. De
leerlingen waren ook erg enthou
siast."
Ze kenden de Zeeuwse sieraden
en de tradities die erachter steken,
nauwelijks. Daarom trokken zen
aar de provincie, op bezoek bij
streekdrachtvereniging Ons Boere-
goed. Door goud- en zilversmid
Piet Minderhoud uit Arnemuiden
- die als een van de weinigen het
maken van de sieraden nog in de
vingers heeft - werden ze bijge
praat.
Vervolgens gingen ze met tekenle
raar Hans Weiman aan de slag om
ontwerpen te maken. Dat ont
werp werd technisch van alle kan
ten doorgesproken en als laatste -
maar zeker niet het makkelijkste -
kwam het maken aan de beurt.
„De oude vormen ombouwen
naar moderne Zeeuwse sieraden",
noemt Bekker het. „Doen alsof de
ontwikkeling van de sieraden niet
in de vorige eeuw stopte, maar
was doorgegaan tot 2007. Die oude
stukken hebben wel als basis ge
diend."
De aankomende smeden (die een
versnelde driejarige opleiging vol
gen) waren vrij in de keuze van
materialen. Zilver voert wel de bo
ventoon, maar ook zijn stenen, kra
len, titanium, gekleurd aluminium
en zelfs leer toegepast. Het zijn
overwegend vrouwensieraden ge
worden.
Typisch iets wat in de praktijk ook
voorkomt, omschrijft Bekker de
'Die oude sieraden
hebben wel als basis
gediend'
opdracht. Met wat extra's. „Elke
leerling heeft bij zijn werkstuk een
persoonlijke toelichting moeten
schrijven. Wat wordt ermee be
doeld, wat is de zeggingskracht,
wat is de inspiratie. Als ik bekijk
wat er uit is gekomen, ben ik meer
dan tevreden." Op basis van de
oude vormen zijn nieuwe Zeeuw
se juweeltjes ontstaan.
Deskundige Minderhoud denkt
met plezier terug aan het bezoek
van de studenten. „Het was prach
tig. Ik heb een lezing gegeven, een
tafel vol met Zeeuwse sieraden er
bij en ook een vrouw in dracht ge
vraagd. Ik hoop dat ik ze volgesto-
ken heb met inspiratie." Omge
keerd hoopt hij ook ideeën op te
kunnen doen.
Minderhoud vindt het geen pro
bleem dat de historische sieraden
worden gemoderniseerd. „De
streekdracht gaat eruit. Veel men
sen komen met sieraden van moe
der of grootmoeder met de vraag:
wat kunnen we ermee doen, kun
nen jullie er iets moois van ma-
