v14
In RTL Boulevard neemt hij
dagelijks de Nederlandse
showbizz de maat en zijn
musical Doe Maar! was met
vijf prijzen de grote
winnaar van de Musical
Awards. Een gesprek met
Albert Verlinde. Over Joop
van den Ende, geld en
reïncarnatie. „Af en toe
zijn dingen gewoon geen
toeval."
Zaterdag 16 juni 2007 PZC
Traten is mijn
grootste talent'
'A
an de ene kant ben je een
bekende Nederlander,
die bezig is zichzelf te ver
kopen, maar aan de ande
re kant ben je gewoon za
kenman met vijftien personeelsleden op
kantoor. Met planningen, vergaderingen
over nieuwe rechten, en hoe je van alles
en nog wat oplost. Eigenlijk zijn dat twee
heel verschillende personen.
„Ik begin Joop van den Ende ook steeds be
ter te begrijpen. Bij Grease bijvoorbeeld lo
pen tachtig, honderd mensen rond en die
zien mij eigenlijk het minst van iedereen.
Dus als je er wel bent, moet je meteen een
stevige mening hebben. Er wordt van mij
verwacht dat ik overal heel direct binnen
kom."
Ik kan me inderdaad niet herinneren dat ik al
een vraag heb gesteld.
„Precies, ik begin gewoon. Neem me niet
kwalijk. Dat is wat ik doe. Iedere keer gaat
een knop om en dan ga ik."
Hebt u ook al een mental coach?
„Totaal niet. Ik heb er eens naar gezocht,
maar ik ben er te eigenwijs voor, denk ik,
en ik wil ook door vallen en opstaan wijs
worden. Ik ben langs de weg van de gelei
delijkheid gegaan. Met mijn musicalbedrijf
hebben we de afgelopen jaren flink furore
gemaakt, maar zijn we ook flink onderuit
gegaan. Met de prijzen die we gewonnen
hebben en de 600.000 bezoekers... Dat is
een derde van meneer Van den Ende.
Toen het begon, ging ook alles mis. We
hadden Carlie, en Het ballet van Vlaande
ren. Het ging allemaal failliet. Ik dacht: het
kan toch niet zo zijn dat we in Nederland
maar één musicalproducent kunnen heb
ben, hoe goed ook. Mensen verklaarden
me voor gek. Je steekt je nek uit, hè. Want
ik ben ook nog eens verslaggever op de
buis."
Er zijn ex-werknemers van 'RTL Boulevard'
die zeggen: loopt een musical van Albert niet
goed, dan komt er een jubelverhaal.
„Dat stond twee jaar geleden in een artikel
van Nieuwe Revu. Dat blad ligt trouwens
nog steeds op de redactie. Er gaat dus geen
Gestapo door het pand van: haal dat blad
weg. Het was wel een malicieus artikel. Er
waren musicals die absoluut niet liepen,
zoals Als op het Leidseplein met Jos Brink,
één van de mooiste dingen die ik ooit heb
gemaakt. Heeft nooit in Boulevard gezeten.
Het enige waarop ik me richt, is of de re
dactie het leuk vindt, die mensen zijn tus
sen de 22 en 30 jaar.
Laatst was de première van Tarzan, van
Van den Ende. Daar wilde de redactie niet
naartoe, want SBS ging al. Ik had kunnen
denken, prima. Ik heb gepraat als Brug
man om daar de eerste elf minuten van
Boulevard aan te besteden. Ik vind het niet
slim van de redactie. Het was een groot
evenement en het is belachelijk als je daar
niet bij bent. Vergeet niet, SBS en Show
nieuws kun je kopen, hè. Dan betaal je
voor een special. Dus Van den Ende had
door Hans van der Beek foto's Klaas Fopma
zijn eigen première gekocht, iets wat ik
nog nooit heb gedaan."
Toch komt u nooit van dat stempel af.
„Ja, maar dat is het probleem van anderen.
Om aan te geven: Paul de Leeuw staat dit
jaar bij Van den Ende in een musical met
Simone Kleinsma. Als je optelt hoeveel
Van den Endeproducties er afgelopen
maanden in het programma van Paul de
Leeuw zaten, dan denk ik: is dat dan geen
dubbele pet?"
Goed, dan moeten we het ook nog even over
uw inkomen hebben. Die negen ton per jaar,
is dat het nieuwe contract of het oude?
„Nee, dat is het nieuwe. Dat was best lul
lig. Ik tekende op woensdag het contract,
heel feestelijk, en diezelfde dag begon Rick
Nieman over mijn salaris."
Wi)' zijn nu eenmaal dol op lijstjes, ook van
de best verdienende televisiemensen. Staat u
inmiddels op nummer één?
„Dat weet ik niet. Wendy van Dijk schijnt
meer te verdienen, Linda de Mol vast ook,
maar je bent nu eenmaal waard wat je
waard bent. Dat is niet verdedigend be
doeld, maar onderbouwend. Er zijn weinig
mensen die tweehonderd keer per jaar pre
senteren. Die programma's worden elke
avond herhaald. Dat is dus vierhonderd
uur televisie. Met alle reclameblokken daar
omheen. Kijk, Beau is gekomen, Beau is ge
gaan, Daphne zit er nu, helemaal goed,
maar blijkbaar ben ik de Ajaxspits die iets
kan wat een ander niet kan. Ik kan er niks
aan doen dat RTL dat wil belonen."
Sterker nog, u was altijd de tweede spits, die
nog meer blijkt te scoren nadat de topspits is
vertrokken. U was toch altijd de sidekick van
Beau van Erven Dorens?
„Ik denk dat Beau en ik die jaren verschrik
kelijk veel last van elkaar hebben gehad.
We dachten allebei: niemand ziet hoe
goed ik ben. Het was de kracht van het
duo. Kijk, de Randstad is heel erg Beau.
Mijn rol is provinciaal en in de provincie
draaide RTL Boulevard om mij. Voor mij is
dat echt het geheim van het programma.
Maar goed, omdat de Randstad meer de
opinie bepaalt, was het voor mij best frus
trerend. Het blijft de kracht van het pro
gramma. Toen was het Randstad-provin
ciaal, nu is het mannetje-vrouwtje."
Zepert Santegoeds, zo noemde u de hoofdre
dacteur van Privé?
„Zevert mag ook. Maar ik probeer het pro
fessioneel te houden. Ik wil het ook altijd
weer goedmaken. Met Patty Brard is het
ook goed gekomen."
Hoerrrrl, omdat Mariska Hulscher haar hu
welijk liet betalen en snel daarna ging schei
den?
„Kijk, in die Mariska Hulscher-discussie
mag iedereen roepen wat hij wil, maar je
mag mij niet in mond leggen dat ik Henny
Huisman een mongool heb genoemd. Een
nichtje van mijn man was mongoloïde, ze
is inmiddels overleden, dus ik heb Henny
echt geen mongool genoemd. Blijkbaar
was ik even aan de beurt. Dat leer je ook."
U bent toch de man van de mening, dus hier
Albert Verlinde
Geboren op 25 april 1961 in Den Bosch
1981-84: Academie voor Kleinkunst, Amsterdam
1984-87: cabaretgroep Boemerang
1988: ballet in Joop van den Endemusical Barnum
1989-92: producent bij de AVRO, onder meer Andermans veren
1992-95: presentatie Showtime (RTL4)
1995-2001: Showbizz en Hart van Nederland (SBS6)
1999: oprichting VSrV Entertainment
1999-2007: productie van musicals als P/af, Kunt u mij de weg
naar Hameien vertellen, meneer?, Als op het Leidseplein... Tita Tove
naar, Grease en Doe Maar!
2001: huwelijk met Onno Hoes
2007: zes Musicals Awards, waaronder vijf voor Doe Maar! en
één voor Grease
gaan we: Moszkowicz of Kelder?
„Moszkowicz. Hij is kwetsbaarder. De ont
vanger heeft het zwaarder dan de werper,
daarom heb ik meer affiniteit met hem. En
Kelder: dik bevriend met broertje Endstra.
Heeft Kelder ooit aangeslingerd: waar blijft
die erfenis van meneer Endstra, waar toch
allemaal niet zo'n heel nette dingen mee
zijn gebeurd? Die discussie heb ik nog
nooit gehoord."
Lenferink of Droge?
„Ja, Droge natuurlijk. Omdat hij op allerlei
manieren vernieuwend is geweest. Zo'n so-
cietyrubriek hadden we vóór hem niet. Hij
heeft een toon ontwikkeld, die veel is nage
daan. Even in de camera kijken en achteraf
zijn zinnetjes inspreken. Wat ook bijzon
der is: hij is altijd een buitenstaander geble
ven. Ondanks dat hij in die jaren toch een
soort koning van die wereld was."
De Mol of Van den Ende?
„Joop. John is echt een zakenman en Joop
is toch de gepassioneerde creatieveling.
Dat ligt dichter bij me. Hoewel je merkt
dat je echt energie krijgt als je met John de
Mol zit te praten."
Bent u nog altijd als een kind zo blij als Van
den Ende naar een première van u komt?
„Hij is één keer geweest, maar ik begrijp
dat nu wel. Het is als collega-producent
heel moeilijk om bij de ander in de zaal te
zitten. Je zou toch altijd dingen anders heb
ben gedaan en na afloop moet je dan zeg
gen: het is weer precies zoals het was."
Dat u tijdens de Musical Awards meer prij
zen binnenhaalt dan Van den Ende, moet een
triomf zijn geweest.
„Het was een fantastisch moment. Niet
omdat ik Joop versla, want dat is maar één
jaar. Ik laat me nu niet op een schild tillen.
Mijn musicalbedrijf is heel lang onder de
duim gehouden door die jury. Onze eerste
grote musical, Kunt u me de weg naar Hame
ien vertellen, meneer, werd bejubeld in de
kranten, en ik kreeg één nominatie en
geen prijs. Ik ben toen heel boos gewor
den op Jacques d'Ancona. Ik zei: het is zo
demotiverend wat je doet. Die wereld zei
in feite tegen me: je bent er niet. Dat ver
klaart mijn blijdschap die avond van de uit
reiking."
Een mooi moment om even terug te gaan
naar de mindere tijden van Albert Verlinde,
halverwege de jaren negentig. De première
van de Van den Endemusical 'Torch song tri
logy', waar u als verslaggever verkleed als tra
vestiet binnenkwam. Was dat uw diepte
punt?
„Toen Joop me het pand uitzette? Ja, vol
strekt in de war. Ik was van RTL overge
stapt naar SBS, maar de kijkcijfers kelder
den omdat die zender nog nergens was, en
ik was mijn vak gewoon kwijt. Ik had toen
ook een mooi contract, maar ik presteerde
niet. Ik sloeg op hol en daarna ben ik ook
echt wel ziek geworden, deels lijfelijk.
Fons van Westerloo kwam toen met de op-
