Agenda
Dat zal wel het geheim zijn van
goed toneel: het midden zoeken tussen
zinnenprikkeling en verbeelding.
Concert met mathematische precisie ter afsluiting expositie
PZC Maandag 11 juni 2007 I45
door Ali Pankow
BURGH-HAAMSTEDE - Taal, tellen en
klanken boden de pijlers voor het
quasi-wiskundig poëzie-concert za
terdagavond in de Grote Kerk in
Haamstede ter afsluiting van het
project BLIJMEE in de Bewaerscho-
le. Hoofdmoot daarvan was een ten
toonstelling van beeldend kunste
naar William Verstraeten uit Middel
burg. Hij exposeerde op uitnodiging
van gastcurator Frans van Dixhoorn
(Dix binnen het poëziewereldje).
Van Dixhoorns gedichten kenmer
ken zich door ritmiek en een opmer
kelijke bladspiegel. Met de verde
ling tussen tekst en het wit op de
pagina streeft de dichter naar een
extra dimensie. Zijn werk inspireer
de componist Samuel Vriezen uit
Amsterdam tot een compositie
waarin poëzietekst en klank een ver
bintenis aangaan. Geen hapklare
brok voor een breed publiek, bij vla
gen moeilijk te duiden, maar wie
zich er inituïtief voor wil open stel
len, ervaart unieke momenten waar
in broosheid en spanning zegevie
ren. Vooral ook de tekstuele compo
sities van Tom Johnson uitgevoerd
door Arnold Marinissen en Dante
Oei deden publiek soms de adem in
houden. Het iets toegankelijker An
ders terug van Piet-Jan van Rossum
kreeg van Marinissen een prachtige
uitvoering met metalen klankscha
len en eigen stem. Op de foto: dich
ter Dix met Arnold Marinissen op
marimba. foto Marijke Folkertsma
Het Muzeeum in Vlissingen is het startpunt van een stadswandeling in het
kader van het Michiel de Ruyterjaar. foto Ruben Oreel
FILM
BERGEN OP ZOOM
Cinem'actueel. Pirates of the Caribbean
3: 20.00 uur; Fracture: 20.00 uur; Spider-
man 3: 20.00 uur; Notes on a Scandal:
20.30 uur; La Puta Y La Ballena: 20.30
uur;
MIDDELBURG
Schuttershof, The Way I Spent the End
of the World: 20.00 uur;
OOSTBURG
Ledeltheater, Mr Bean: 20.00 uur;
TERNEUZEN
Merral, Fracture: 20.00 uur; Pirates of
the Caribbean 3: 18.30 en 20.30 uur; Spi-
derman 3: 20.00 uur;
VLISSINGEN
CineCity, Pirates of the Caribbean 3:
14.00,16.00,18.45, 20.00 en 21.00 uur;
Premonition: 13.45,16.15,19 en 21.45
uur;
Spiderman 3: 13.30, 16.15 en 19.00 uur;
The Number 23: 22.30 uur,
Zodiac: 16 00 en 19.30 uur; Assepoester
De Keukenprins: 13.45 uur;
Death Proof: 16.15,18.45 en 22.15 uur;
Fracture: 19.30 uur;
Haaibaai: 14.00 uur;
It's a Boy Girl Thing: 14.00 uur;
Mr Bean: 14.00 en 16.15 uur; Next:
22.00 uur;
AGENDA
OP PAD
Boeken- en verzamelmarkt
Middelburg, Markt, 11.00-17.00 uur;
Stadswandeling
Tot en met eind oktober kan een stads
wandeling gemaakt worden in Vlissingen
met verhalen over oude gebouwen en
zeehelden in het kader van 400 jaar
Michiel de Ruyter. De route begint bij het
MuZEEum in Vlissingen.
meer agendanieuws op www.pzc.nl
NADER BESCHOUWD
door Willem Nijssen
Theatergroep Duinart met 'Lekker belangrijk'.
zie opgaan in de pret van (toneel)spel,
moet ik altijd denken aan de Duitse filo
soof die al het menselijk doen terugvoer
de op drie 'Trieben' (driften). Stofftrieb,
Formtrieb en Spieltrieb. Een dak boven je
hoofd, een doel om voor te leven en de
lust tot spelen. Schiller vond deze laatste
'drift' van meer belang dan de andere
twee! En al weet ik ook niet precies wat
voor andere wereld ik me daarbij zou
moeten voorstellen, toch denk ik dan al
tijd: wij hier zijn het spelen ondertussen
wel grondig verleerd.
Hoe die 'speeldrift' zelfs in zware stukken
als Who's afraid of Virginia WooIf nog
meer een plaats zou kunnen krijgen, kan
ik zelf niet bedenken. Wat ik wel weet, is
dat dit een stuk is dat ik best jaarlijks zou
willen zien. Ik kan het verhaal dromen,
daar zou ik dan niet voor komen. Ik wil
het elke keer weer zien gebeuren, mis
schien juist wel omwille van 'het spel',
want ook ik als toeschouwer leef al toekij
kende mijn 'speeldrift' uit. En misschien
wil ik het toch ook wel kunnen proeven
bij de spelers, zoals ik het zaterdagavond
heb ervaren.
Wat ik ook opvallend vond, was het ap
pel dat gedaan werd op onze verbeelding.
Er was in een van die 'eenakters' een
zwembad dat moest overlopen, en dat
werd heel primitief verbeeld door het op
hijsen van blauwe doeken. Héél primitief
was dat, maar ook wel eerlijk. En effec
tief. Normaal zijn decors tegenwoordig zo
perfectionistisch, zo visueel en virtueel
volmaakt, dat je verbeelding er niets
meer aan hoeft toe te voegen. Je wordt
daar lui van, en verwend. Het is zinnen
prikkelend, dat wel, en dat is aangenaam.
Maar het is waarschijnlijk speeldrift-do
dend. Dat zal zeker wel het geheim zijn
van goed toneel: het midden zoeken tus
sen zinnenprikkeling en verbeelding.
Het theaterseizoen is afgelopen.
Tenminste, in Zeeland. Elders
gaat het nog wel wat langer
door. Dit wordt dus voorlopig de
laatste bijdrage. Er was al niet veel aan
bod meer. Natuurlijk toert Bestevaer nog
een tijdje door. En er is nog wat muziek
op de podia.
Ik dacht 'in stijl' te kunnen afsluiten met
wat eenakters. Dat is een ietwat onderge
schoven kindje. Een goede eenakter is ho
geschooltoneel. In de grote steden wordt
het nog wel eens aangeboden als
lunchtheater, maar dat is hier zeker de
laatste 25 jaar nooit meer echt voorgeko
men. We hebben hier in Zeeland alleen
het jaarlijkse eenakterfestival, en dat
komt dan niet uit het professionele, maar
uit het amateurcircuit. Niet dat daar iets
mis mee is. Soms integendeel. En het bes
te daarvan is in het verleden een aantal
keren in reprise gegaan onder de titel
'Eenakters op herhaling'. Dus toen ik dat
begrip op de website van Theaterverkoop
Zeeland tegenkwam, dacht ik...
Verkeerd gedacht, ik had misschien beter
moeten opletten. Eenakters waren het
wel, die ik zaterdag in en bij het Spiegel-
theater in Middelburg heb gezien. Maar
niet uit professioneel of amateurcircuit,
maar laten we zeggen uit therapeutisch
circuit. De acteurs van Duinart waren me
rendeels mensen met een verstandelijke
beperking. Ik heb me daar goed ver
maakt, daar niet van, maar uiteraard is
het niet de bedoeling om dat nu te gaan
recenseren. Een geluk bij een 'ongeluk'
trouwens dat deze rubriek ook niet louter
als recensierubriek bedoeld is. Want ik
heb daar in het Spiegeltheater wel veel ge
zien dat me langs indirecte weg toch nog
wel iets te denken gaf over theater.
Om te beginnen iets over speel-
plezier. Dat droop er echt van
af Dat werkt aanstekelijk, overi
gens. Je krijgt plezier in het kij
ken door het plezier in het spelen. Daar
hoor je 'echte' acteurs eigenlijk weinig
over praten. In interviews hebben die het
wel over de bedoelingen van het stuk,
van de regisseur, van henzelf. En hoe dat
klikte, of ogen opende. Ze vergelijken rol
len, ze analyseren hun carrière enzo
voorts. Alleen een enkele jonge naïeve ac
teur hoor je nog wel eens over het plezier
van het acteren, het spelen. Het gewoon
lekker iemand anders zijn. (Ik moest za
terdag avond ook regelmatig aan carnaval
denken, aan de lol van vermommen en
lekker anders doen dan anders.)
Ik heb het woord 'spelen' opzettelijk ge
bruikt. Plezier en spel horen bij elkaar.
Op momenten dat ik mensen helemaal
