'Als een blinde man in een kamer vol doven'
Ex-minister van Financiën, Paul O'Neill
PZC Woensdag 6 juni 2007 1 3
De gevallen sterren van Bush
hun gang gaan. Daar waar hij wél
heel actief bezig is, laat zijn eerder
genoemde intuïtie hem vaak in de
steek. Zowel Donald Rumsfeld als
Paul Wolfowitz werden veel te
lang gesteund, terwijl hun positie
niet te redden was.
Momenteel speelt de zaak rond
Justitieminister Gonzales. Hij ont
sloeg een aantal openbare aankla
gers omdat ze onwelgevallige be
slissingen namen voor de Republi
keinse partij. Eerst werd dat door
Gonzales ontkend, later toch weer
toegegeven. Niemand staat nog
achter Gonzales. Niemand, behal
ve Bush.
TWee jaar geleden droeg Bush Har
riet Miers voor als nieuw lid van
het Supreme Court, de hoogste
rechterlijke macht in de VS. Het is
een uiterst belangrijke functie en
Bush had kunnen weten dat de be
noeming van Miers nooit zou wor
den goedgekeurd door het Con
gres. De volharding om Miers,
huisadvocate van de familie Bush
maar nooit rechter geweest, toch
benoemd te krijgen, deed kramp
achtig aan. Toen bleek dat het Con
gres inderdaad onwillig was, trok
de kandidate zich maar terug.
Houdt de president vaak onbegrij
pelijk lang vast aan een plan (Irak
is misschien wel het beste voor
beeld), op andexe momenten laat
hij politieke sleutelfiguren in de
steek. Minister van Buitenlandse
Zaken Colin Powell had voor aan
vang van Bush' tweede termijn
wel gezegd te zullen stoppen,
maar had de deur duidelijk op een
kier gehouden. Ondanks zijn ver
dediging van de aanval op Irak,
omwille van de massavernieti
gingswapens die nooit zijn gevon
den, was Powell een door de hele
wereld gerespecteerde minister.
Hij kreeg nooit het verwachte tele
foontje uit het Witte Huis.
Andrew Card was vijfjaar stafchef
van Bush. De twee waren goed op
elkaar ingespeeld. Maar het harde
beleid in Irak maakte ook hem tot
slachtoffer. Card adviseerde Bush
meermaals minister Rumsfeld te
ontslaan. Een oplossing die alge
meen voor zeer verstandig werd
gehouden. Toen de beslissing na
Republikeinse kandidaten
willen niet meer gezien
worden met hun leider
herhaald verzoek uitbleef, nam
Card ontslag. Zijn advies was niet
wat Bush wilde horen.
Het optreden van de president
heeft hem in een positie gebracht
waarin hij niet erg effectief meer
is. Bush zijn incompetentie wreekt
zich. Eens wilde hij zich profileren
als Onderwijspresident, maar van
de plannen komt weinig terecht.
De hervorming van de gezond
heidszorg blijft hopeloos achter.
Alsof dat nog niet genoeg is, heeft
hij sinds november een door De
mocraten gedomineerd Congres te
genover zich. Uit opportunisme
gingen veel Democratische afge
vaardigden onlangs alsnog ak
koord met het voorstel van Bush
meer geld voor de Irak-oorlog uit
te trekken. De maandenlange
strijd hierover heeft het beeld van
een president die niet luistert
meer dan bevestigd. En Democrati
sche kandidaten als Hillary Clin
ton en Barack Obama zullen in de
aanloop naar de presidentsverkie
zingen van 2008 uit dit vaatje blij
ven tappen: de president trekt zich
niets aan van de mening van het
volk en haar vertegenwoordigers.
De grootste tegenslag voor Bush is
misschien wel de mate waarin de
Republikeinen zich van hem af
wenden.
Daardoor wordt het nóg moeilij
ker iets te bereiken in zijn laatste
anderhalfjaar als president. De Re
publikeinse kandidaten voor 2008
willen niet met hem gezien wor
den. En de rechtse religieuze vleu
gel van de partij vindt hem te slap.
Soms lijkt het enige beleidsterrein
waarmee Bush zich nog bezig
houdt Irak. Het heeft er de schijn
van dat hij alles op alles zet om
niet de geschiedenis in te gaan als
de enige Amerikaanse president
die een oorlog begon én verloor.
Wanhopig zoekt Bush naar kan
sen om zijn presidentschap te red
den, mogelijk dat hij daarom nu
toch wat tegen de klimaatverande
ring wil ondernemen.
Maar in politiek Washington is
het oordeel over zijn president
schap al geveld: mislukt.
Het gezagsverlies van president Bush in zijn tweede
ambtstermijn ging gepaard met het wegvallen van zijn
steunpilaren uit de eerste termijn.
Colin
Powell
Tenet was W al CIA-
directeur onder Clinton.
Maakte het voor Bush geloof
waardig dat Irak massavernieti
gingswapens had. Nam ontslag
om 'persoonlijke redenen', maar
deed dat waarschijnlijk
onder druk van Bush
die een zondebok
nodig had.
Donald
Rumsfeld
Stapte zelf op, maar liet de
deur voor terugkeer duide
lijk open Bush liet de inter
nationaal gewaardeerde mi
nister van Buitenlandse Zaken
echter links liggen.
Ceorge
Tenet
Werd door Bush tot VN-
ambassadeur benoemd met
een truc tijdens reces van het
Congres. Eind 2006 wilde Bush
het ambassadeurschap verlen
gen, nu mét goedkeuring. De
ambassadeur zelf begreep dat
dit onhaalbaar was, zo vlak na
het aantreden van een De
mocratisch Congres.
Paul
Wolfowitz
Was minister
van Defensie en
vertrouweling van
Bush. Propageerde een
aanval op Irak met een klein,
doelmatig leger Ondanks het
falen van deze strategie,
mocht hij op zijn post blijven
Tot december 2006. Acht
generaals hadden toen al
om zijn ontslag gevraagd.
John
Bolton
Was in Bush' eerste ter
mijn een gewaardeerd ad
viseur van de president. Een
van de grootste voorstanders
van de invasie in Irak. Gaf later
toe dat de zaak verkeerd was
aangepakt Keerde niet meer
terug.
Harriet
Miers
Onderminister van De
fensie, werd later president van
de Wereldbank De architect
van de Irak-oorlog had veel in
vloed op Bush en zou een
goede steun voor Wa
shington zijn bij de bank.
Wolfowitz nam deze maand
ontslag vanwege het voortrek
ken van zijn vriendin. Bush
hield zijn vertrouweling te lang
de hand boven het hoofd.
Richard
Perle
Was vanaf de eerste dag
stafchef van Bush. Trouwe me
dewerker die zijn baas er meer
dere keren op wees dat Defensie
minister Rumsfeld er niets van
bakte. Vond geen gehoor en
nam in april 2006 ontslag.
Lewis
Libby
Advocate van de fa
milie Bush. Werd in
2005 door voorgedragen als
rechter bij het hooggerechts
hof. Miers was echter nog
nooit rechter geweest. Ze
trok zich terug toen ze be
greep dat het Congres las
tige vragen ging stellen.
Andrew
Card
Vanaf 2001 werkzaam
voor Bush. Later staf
chef van vice-president
Dick Cheney. Veroordeeld
voor het prijsgeven van de
identiteit van een ClA-agente
Dat zou een wraakactie zijn
geweest tegen haar man
die Saddam Hoessein te
voordelig zou hebben afge
schilderd
■niographir. Ronald Vhacr
De president
is een
ame duck
