Jumpen, variant op Zeeuwse klompendans! RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE oog om oog Marjan Berk v7 PZC Zaterdag 2 juni 2007 In mijn jonge jaren was er een dans die abso luut was voorbehouden aan de jonge mens. We jitterbug-den'. De jitterbug was de swing- dans, waarbij je partner je tussen zijn benen doorsleurde en je vervolgens hoog in de lucht smeet! Wij deden het op de boogie-woogie mu ziek van de big band van Glen Miller. Nummers als Chattanooga choochoo (vergeef mij lezer, de juiste spelling ben ik een beetje kwijt!) en In The Mood dreven ons tot vrolijke uitzinnigheid op de dansvloer tijdens de schoolbals van de Amersfoortse HBS en het gymnasium. Maar onze ouders deden dat niet, die volhardden in de fox trot en de Engelse wals. En toen in de vroeg jaren vijftig de rock and roll zijn intrede deed, werd die bijna acrobatische dans nog heftiger! Jeugd! Het was de dans van de jonkies. In de jeugd van mijn opgroeiende kinderen, jaren zestig en zeventig, deed de psychedelische muziek zijn intrede, feestjes waren slome toestanden waar grote hoeveelheden wierook voor een slaperige sfeer zorgde en iedereen, al of niet onder de in vloed van een stickie, wazig voor zich uit zat te sta ren. En toen er eindelijk dan weer werd gedanst, werd het de solodans. In zichzelf verzonken stonden mensen een beetje freakerig voor zich uit te bewe gen, soms zelfs met dromerig gesloten ogen! Ik heb daar zelf ook nog vrolijk aan meegedaan, want enige kennis van passen en stappen was ab soluut niet nodig. Zelfexpressie, dat was het! Maar wat er nu gebeurt is hoogst opmerkelijk. Ik zit met mijn twaalfjarige kleindochter in de tram, ze beweegt haar voeten in een uitgekiend patroon: hakken - tenen - tenen - tenen - hakken, of zoiets. Thuisgekomen geeft zij, samen met haar harts vriendin, een demonstratie: „Kijk oma, zo doe je dat!" „Hoe heet dat?", vraag ik. „Jumpen!", is het antwoord. Ze laten een ontzettend vrolijk en ingewikkeld dansje zien, af en toe zweven ze zelfs even vrij van de grond! Ik probeer het na te doen, maar val om. Er gebeurt in deze nieuwe dans iets wat grote lichaamsbeheersing en virtuoos voetgetrappel eist en ondanks mijn dagelijkse training bij Nederland in Beweging lukt het mij voor geen meter! Nu heeft deze kleindochter mij al eerder proberen in te wijden in de geheimen van Britney Spears en de meiden van K}, om van de Spice Girls maar te zwijgen, en ik kwam werkelijk een héél eind, maar nu ben ik verloren... deze nieuwe variant van de Zeeuwse klompendans gaat mij een straat te ver. Ik zag nog wel de ministers Rouvoet en Klink po gingen doen deze dans uit te voeren, en Rouvoet kwam werkelijk een heel eind, maar boven de - laat ik het ruim nemen - vijfendertig moet je je niet meer populair willen profileren met deze vita le uiting van jeugd! En het is ook een slecht idee om coüte que coüte mee te willen doen met iets, waar die jonkies in excelleren. Juist ómdat ze jong zijn. Want zodra wij oudjes dit onder de knie krij gen, is er voor hen geen barst meer aan. Dan moe ten ze weer iets nieuws bedenken!

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 97