Juf, zegt zo'n Familie betaalt studie vergeten bombardement Inwoners Nieuwdorp hebben veel last van grote vliegenplaag "Nooit verwacht dat Oranjepolder onderwerp discussie zou worden' 26 Donderdag 31 mei 2007 pzc W Echtpaar wil met stichting geld ophalen voor activiteiten. door Emile Calon middelburg - Een tentoonstelling, een studie, een boek en een sym posium moeten het bombarde ment van Middelburg op 17 mei 1940 voor altijd een plaats in de ge schiedenis van de Tweede Wereld oorlog geven. Op die manier wil het echtpaar Van Westreenen uit Laren voorkomen dat het 'het ver geten bombardement' blijft. Via de Adriaan van Westreenen Stichting wil het echtpaar in totaal 90.000 euro geven om een groot deel van de activiteiten te financie ren. De gemeente Middelburg en het Zeeuws Archief leggen voorlo pig samen veertien mille bij maar zijn bereid om later nog meer bij te dragen. Oud-bankier C. van Westreenen was veertien jaar oud toen zijn ouderlijk huis op 17 mei werd ver woest door Duitse bommen en Provincie en gemeente zoeken na klachten naar oorzaak van overlast. door Harmen van der Werf NIEUWDORP - Een vliegenplaag teis tert Nieuwdorp. Het komt volgens secretaris Hans van Dam van de dorpsraad vaker voor dat in Nieuwdorp sprake is van overlast door vliegen, maar zo erg als de af gelopen week heeft hij het niet eerder meegemaakt. De provincie en de gemeente Borsele stellen na meerdere klachten een onderzoek in, maar een aanwijsbare oorzaak is nog niet gevonden. Nieuwdorp ligt tegen haven- en in dustriegebied Vlissingen-Oost aan, met op enkele honderden me ters afstand van het dorp de oude vuilstortplaats Midden-Zeeland. De beschuldigende vinger gaat bij een vliegenplaag al snel in die rich- granaten. Tijdens zijn loopbaan in de financiële wereld werd hij vaak geconfronteerd met het gegeven dat maar heel erg weinig Nederlan ders weet hebben van dat bombar dement van Middelburg. „Hoog stens vijf tot tien procent. Meer echt niet." In vergelijking tot het bombardement van Rotterdam vindt hij dat zeer mager. De ver woesting van de Zuid-Hollandse havenstad is volgens hem alge meen bekend. Als slachtoffer van het Middelburgse bombardement vindt hij dat altijd een beetje treu rig en onterecht. Samen met zijn vrouw heeft hij een aantal jaren geleden een stich ting opgezet met een tweeledig doel: arme, zieke en gehandicapte kinderen in vooral Indonesië on dersteunen. En meer studie ver richten naar allerlei aspecten van Familie wit 90.000 euro geven om te voorkomen dat bombarde ment van Middelburg het verge ten bombardement blijft. Ge meente omarmt het plan. ting. „Als het goed warm is ge weest", vertelt dorpsraadbestuur der Van Dam, „wil het wel eens een paar dagen erg zijn met vlie gen. Vooral in de buurt die het dichtst tegen het Sloegebied aan ligt, de Hertenweg en omgeving, maar de laatste dagen is het in het hele dorp raak met vliegen," Op het sportpark van Nieuwdorp vond maandag het familie De Vos- toernooi plaats. Vliegen verpest ten het evenement. Peter de Vos, één van de organisatoren van het De Vos-toernooi en wedstrijdse cretaris van voetbalvereniging Nieuwdorp, vond het 'bizar'. „Het is een plaag. Je hoort er iedereen op het dorp over klagen. We moes ten tijdens het toernooi allerlei voorzorgsmaatregelen nemen, zo als de broodjes in plastic verpak ken. Anders zaten ze zo vol met vliegen. Ze zijn ook nog chagrij nig. En ze zijn behoorlijk taai. Je de Tweede Wereldoorlog. „Het bombardement van Middelburg hoort daar absoluut bij." Volgens hem is nog lang niet alles grondig vastgelegd. „Nu er nog getuigen le ven moet die kans worden aange grepen." Het Middelburgs college van burge meester en wethouders en het Zeeuws Archief hebben het idee van de familie omarmd. Met de steun van de familie zien ze kans de gebeurtenissen rondom het bombardement definitief vast te leggen. Daarnaast biedt het vol gens hen een mooie gelegenheid om samen met de getuigen van dat bombardement zeventig jaar na dato nog eens stil te staan bij de verwoesting van het Middel burgse centrum. Ze willen dan ook dat in 2010 het boek uitkomt en de tentoonstelling en het sym posium worden gehouden. Plaatsvervangend directeur P. So- niek van het Zeeuws Archief gaat de komende jaren die studie ver richten, zo blijkt uit de voorlopige opzet. moet ze echt flink pletten." De Vos heeft eveneens klachten ge hoord van werknemers van bedrij ven in het Sloegebied. Uit andere dorpen rond het Sloegebied - Nieuw- en Sint Joosland, Ritthem, Lewedorp, 's-Heerenhoek en Bors- sele - zijn geen klachten. „Het is erg vroeg in het jaar", zegt De Vos, „en de boeren zijn nog geen mest aan het uitrijden op het land. Daar kan het niet aan lig gen." Bij de gemeente Borsele zijn tot nu toe meer dan tien klachten uit Nieuwdorp binnengekomen. „Dat is veel", aldus woordvoerder Da niël Rouw, „want mensen bellen nooit zo snel." Borsele heeft con tact gezocht met de provincie. Een aanwijsbare oorzaak is nog niet ge vonden. Natuurkenner Chiel )aco- busse, werkzaam bij stichting Het Zeeuwse Landschap, zoekt bij mest de oorzaak. Hoe de Vlissingse Ravensteinschool worstelt met armoede. door Wendy van den Hurk vlissingen - De Ravensteinschool in Vlissingen vangt alles op: kinde ren uit crisisopvang, asielopvang. Kinderen die geen Nederlands pra ten, met een rammelende buik op school komen en vaak te laat, om dat ze thuis geen wekker hebben. Een school in een kleine stad, met de problemen van een grote stad. Alleen mist ze die erkenning. „Goeiemorgen juf', klinkt het, en nog eens en nog eens en nog eens. Directrice Yvonne van Dijk houdt de deur open; leerlingen druppe len binnen. Bijna allemaal hebben ze een donkere huidskleur. De Ra vensteinschool, in het Vlissingse Middengebied, is negentig procent zwart, zoals dat heet. Zoals Van Dijk het liever niet hoort. „We zijn geen zwarte school, maar een taalschool, zeg ik altijd. Ik heb hier veel kinderen met een taalach terstand. Van wie de ouders soms nog veel slechter Nederlands spre ken, of helemaal niet. Die probe ren we te helpen met een taalcur sus. Voor kinderen hebben we een voorschool, en naschoolse begelei ding. Dat kost leerkrachten extra tijd, de school extra geld. De subsi die voor project NT2, Nederlands als tweede taal, is gestopt." Zo kan Van Dijk nog even door gaan. Het stempel van onderwijs kansen is haar school ook kwijt. En daarmee de zestigduizend euro die ze elk jaar kreeg. „Dat geld kon den we supergoed gebruiken. Net als het geld dat je als school krijgt voor kinderen die korter dan één jaar in Nederland zijn. Enige voor waarde is dat een gemeente er twaalf van moet hebben en dat heeft Vlissingen niet. Nét niet." Weg geld, maar niet weg kinderen. Want weigeren doet Van Dijk niet. Ook niet de kinderen uit de crisis opvang, als die buiten de teldatum vallen. „Je krijgt als school subsi die als een kind op 1 oktober staat ingeschreven. Niet als die 2 okto ber komt. Sommige scholen geven zo'n kind dan geen schriftje, maar een stapel blaadjes. Wij niet. Ze hebben al zo'n rottijd gehad." Daar heeft de Ravenstein er veel van; ze hebben bijna allemaal wel wat. „Kinderen van verslaafden, ge detineerden, vluchtelingen. Uit ge zinnen met huiselijk geweld, mis bruik. Of een moeder, die vier kin deren heeft van allerlei vaders en haar nieuwe vriend komt voorstel len. Zwanger. Juf, zegt zo'n kind dan, mijn hoofd zit zo vol." Hun buikjes 's morgens niet altijd. Veel kinderen komen zonder ont bijt op school. Daarom staat de koelkast van de Ravenstein stee vast vol. „Dat moet van ons school- budget af We hebben ook kinde ren die niet meezwemmen, omdat ze geen zwempak meekrijgen. Om dat er gewoon geen geld is. Zwem maar in je onderbroek, zeggen ze thuis. En dan gaan wij een zwem pak halen. Hup, weer twintig eu ro. Of naar de Hema om een wek ker, omdat zo'n kind altijd te laat komt. Want ja, thuis hebben ze geen wekker. Waarom zouden ze ook? Als je geen werk hebt, kun je 'Speciaal, dat zijn we. Want welke schooldirecteur staat nou kleren uit te delen?' net zo goed in bed blijven liggen en waarom zou je je laatste centen dan aan een wekker besteden?" De Ravenstein kent weinig ouders die vrijwilligerswerk doen: de over blijf doen leerkrachten zelf. Ook de vrijwillige bijdrage, dertig euro per jaar, loopt de school vaak mis. „Ouders hebben dat geld gewoon niet altijd. Dat betekent dat kinde ren in principe, ik zeg in principe, niet mee mogen op schoolreis. On ze school gaat creatief om met het weinige geld dat ze heeft. Als de ge meente de speeltoestellen van het oude schoolplein niet kan verplaat sen hierheen, hangen we wel een simpel basketbalnetje op." Al die financiële frustraties, achter- standscholen in grote steden hoor je er weinig over. „Natuurlijk niet, die hebben tien scholen maal drie honderd leerlingen. Die krijgen de toeslagen. Wat ben ik nu met mijn 110 kinderen? De gemeente was al tijd een goede partner, maar die heeft het nu zelf ook zwaar. Ik heb eens voorgesteld om ons als spe ciaal onderwijs te betitelen. Dat le vert geld op. En speciaal, dat zijn we. Welke schooldirecteur staat er nou 's ochtends te klaaroveren en 's middags kleren uit te delen?" De SP dient in de commissie van 11 juni een motie in om extra geld vrij te maken voor de Ravensteinschool. door Emile Calon arnemuiden - lo Kodde kan zich voorstellen dat er ooit een verzoek komt om in het zuiden van de Oranjepolder bij Arnemuiden wo ningen te bouwen. Als mede-eige naar van een fiks gedeelte van die polder beseft hij dat er dan wat landbouwgrond opgeofferd moet worden. Maar de hele polder opof feren aan water en woningen, zo als deze week naar voren kwam tij dens een sessie over de toekomst van het gebied, gaat hem echt te ver. Daar is hij mordicus tegen, zegt hij als boer in bijna-ruste. Zestien jaar geleden verhuisde hij samen met zijn neef vanuit Bigge- kerke naar de Oranjepolder om daar samen een nieuw landbouw bedrijf op te zetten. Ze verhuisden om zo plaats te maken voor ruil verkaveling aldaar. Dat nieuwe bedrijf opzetten is ge lukt. Nimmer had hij echter kun nen denken dat er nu weer ge praat wordt over uitkopen. Per soonlijk denkt hij dat het ook niet zover komt en dat zijn polder voor het belangrijkste gedeelte land bouwgrond blijft zodat ook zijn zoon en zijn neef en hun opvol gers daar nog lang kunnen boeren. Maar zekerheid heeft hij niet. Want onder een deel van de bevol king van zijn dorp leeft het idee dat die polder wel opgeofferd mag worden aan de vooruitgang. Kodde is niet alleen als eigenaar be langhebbende bij de toekomst van die polder. Als raadslid - hij is frac tievoorzitter van het CDA - moet hij straks ook een oordeel vellen over het advies dat nu wordt voor bereid. Een werkgroep vanuit de bevolking bekijkt wat er er moet gebeuren met zijn polder alsmede enkele andere. Kodde geeft aan dat hij als raadslid afstand zal bewaren om de schijn van belangenverstren geling te vermijden. Maar als di rect belanghebbende hoopt hij wel dat de voorstanders van zijn polder als landbouwgebied de an deren weten te overtuigen. Daar naast denkt hij ook dat uit finan ciële overwegingen dat plan wel zal zegevieren. De Oranjepolder ligt immers hoger dan de omrin gende polders. Alleen daarom is het volgens hem al aannemelijk dat er gekozen wordt voor water in de Wilhelminapolder. Want wa ter tot aan de boorden van Arne muiden, dat ziet hij als inwoner wel zitten. „Dat kan het toerisme een impuls geven." Jo Kodde is 16 jaar geleden uitgekocht in Biggekerke en vertrok naar de Oranjepolder. Nu wordt weer naar zijn grond gekeken, foto Lex de Meester

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 28