mooi als een
Darmellende komt goed uit
v34 I Prisma
Zaterdag 26 mei 2007 PZC
Het kleurige rastahuis bij Plage de
Bois Jolan, spiegelend in het water
van het vennetje.
Een stukje 'Bretagne' op Guadelou
pe: Pointe des Chateaux.
Guadeloupe klinkt als de
naam van een exotische,
sierlijke vlinder.
En: Guadeloupe ziet er
vanuit de lucht precies als
een - groene - vlinder uit. De
man die het eiland zijn
welluidende naam gaf was
Columbus, in 1493, een jaar
na zijn historische
ontdekking van Amerika. Hij
noemde het naar de Maagd
van Guadeloupe in het
Spaanse Extramadura. Wist
hij veel hoe het eiland er
vanuit de lucht uitzag.
tekst en foto's Rob de Vries
Met immodium en een fles water bij de hand vlogen
mijn man en ik vanuit Patna terug naar Delhi (44 gra
den, een ramp voor een menopausale vrouw), waar
we zes uur moesten wachten op de vervolgvlucht naar Banga
lore.
Hoewel ik in het Verre Oosten altijd hysterisch zorgvuldig om
ga met water en ongekookte groeten, kreeg ik toch ongewenst
bezoek in de dunne darm, hetgeen mij noodzaakte om het toi
let met een onmogelijke interval te bezoeken en me de komen
de 36 uur te beperken tot het nuttigen van water. Prima voor
de lijn, dat wel. Niettemin moet gezegd worden: het eten in
Patna was heerlijk. Indiërs zijn meesters in het maken van
heerlijke groente- en vleescurries.
Bangalore is, na Patna, een andere wereld. Van het einde van
de middeleeuwen zijn we terug in de 21e eeuw. Er zijn hier
weer trottoirs, middenbermen, westers geklede mannen en
vrouwen, inclusief korte rokjes en naveltruitjes.
Bangalore is de Silicon Valley van India, maar ook de Garden
City. Het is het walhalla van de callcenters en de IT-business,
waar goed opgeleide jongeren moeiteloos concurreren met
hun collega's in het westen. De welvaart komt deze stad ech
ter de neus uit. Honderdduizenden mensen worden aangetrok
ken door het gerucht van economische voorspoed hetgeen de
infrastructuur van de stad overbelast, enorme verkeersinfarc-
ten veroorzaakt en een aanslag doet op de geboekte vooruit
gang. Volgens de lokale krant be-
Ik tra Ipkkpr nitriistpn landt 80 Procent van het dage"
IK ga leKKer uitrusten, lij^ geproduceerde huisvuil op
de Stad kan wel straat. Een groot probleem dat
eerst opgelost zal moeten wor-
zonder mij den wil men verder kunnen
groeien.
Ondanks de drukte heeft deze miljoenenstad een gezellig cen
trum. De stad is beroemd om zijn zijde, die in veel winkels
langs de M. Gandhilaan te koop is.
Het weer is ook fantastisch: als mediterraan weer in augustus,
niet vochtig, en rond de 32 graden. We logeren in de Bangalo
re Club. Een van oorsprong Britse Club, prachtig eind negen
tiende eeuws ingericht, inclusief een bar (only for men) waar
ik dus niet geacht werd te vertoeven. Er is een giga zwembad
en veel hautain personeel. Ondanks dit laatste is deze plek -
toch verre te prefereren boven zo'n Hyatt of een Hilton.
Op de eerste dag van ons verblijf had onze gastvrouw voor 'de
vrouwen van' een ladies excursie georganiseerd naar een tem
pelcomplex op slechts drie uur rijden van Bangalore. Geba
seerd op eerdere ervaringen wist ik dat je de aangekondigde
reistijd meestal met twee moest vermenigvuldigen.
De wegen zijn abominabel slecht, het is bloedheet onderweg
en dat alles om een paar goden uit de veertiende of vijftiende
eeuw te zien, omringd door afbeeldingen uit de hele Kama Su
tra in zandsteen. Ik heb er daarvan al zoveel op mijn computer
staan dat ik mij zeer geëxcuseerd voelde door mijn tijdelijke
gastro-intestinale ongemak. Ik had een heerlijke dag aan het
zwembad met het prachtige boek Hart in hart van Desanne
van Brederode. Mijn gelijk bleek 's avonds toen de damesploeg
rond negen uur afgepeigerd en met gezwollen enkels terug
kwam in de club.
Mijn plan is om de komende dagen consequent mijn darmpro
bleem te blijven voorwenden. Ik ga lekker uitrusten, de futuris
tische stad met z'n kantoorkolossen kan wel zonder mij, ik
laat me masseren door zo'n lekker jong ding met diepbruine
ogen en bereid me voor op de reis naar Bali en Celebes.
Wordt vervolgd.
In Bangalore is het altijd druk. foto Liza van Sambeek
door Liza van Sambeek
LIZA'S
De linkervleugel van Gua
deloupe, het grootste ei
land van de voor de
kust van Venezuela gele
gen Franse Antillen, heet Basse
Terre, de rechtervleugel Grande
Terre. De vleugels zijn met elkaar
verbonden door een brug over de
Rivière Salée, de Zoute Rivier. Die
brug ligt er al een jaar of honderd,
tien jaar terug is er een modernere
versie naast gelegd.
De verschillen tussen de twee vleu
gels zijn groot. Grande Terre is
lang niet zo heuvelachtig als het
landschappelijk vrij ruige en zelfs
bergachtige Basse Terre met zijn
dichte regenwoud, een omvangrijk
Nationaal Park en zijn bijna 1.500
meter hoge, nog altijd actieve vul
kaan La Soufrière. Die heeft er ook
voor gezorgd dat de strandjes van
Basse Terre een vulkanische kleur
hebben: grijs.
Wat dat betreft ben je beter af in
Grande Terre dat over vele, vaak
prachtige en soms bijna stille goud
gele zandstranden beschikt. De
'rechtervleugel' van Guadeloupe
heeft ook een veel aantrekkelijker
toeristische infrastructuur: volop
hotels, plezierig te berijden twee-
baanswegen, leuke stadjes, een aar
dige, levenslustige bevolking, die
haar eilandhelft behoorlijk doet
bruisen. Veel mensen wonen er
langs de weg, in huizen met veelal
kleurige daken in groen, blauw en
rood, die het opgewekte eilandge
voel kracht bij zetten.
Als je op Guadeloupe bent, moet
je uiteraard niet alleen maar op
het strand of aan het zwembad in
je hotel of resort blijven zitten. De
aardigste delen van Guadeloupe
om te bekijken zijn het zuiden en
oosten van Grande Terre. Een
mooi punt om een excursie te be-
